Το ονομά μου είναι Ζωή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ

Τελευταία τάξη του Λυκείου, ακόμα δεν έχει αρχίσει η χρονιά και έχω τρομερό άγχος για τις Παννελήνιες. Θέλω να εκπληρώσω τα ονειρά μου να περάσω στην Νομική και να γίνω αυτό που από μικρό παιδί ονειρευόμουν. Μία καταξιωμένη δικηγόρος. 

Κάθομαι στο δωμάτιο του πατρικού μου στην Καλαμαριά, μέσα στην θαλπωρή του δικού μου ζεστού χώρου και σκέφτομαι ότι ίσως να είναι η τελευταία χρονιά που βρίσκομαι εδώ μέσα. Αν καταφέρω και περάσω Αθήνα από του χρόνου θα είμαι μία φοιτήτρια στην πρωτεύουσα, με το δικό της σπιτάκι και το άγχος της σχολής. Το θέλω τόσο πολύ, μα τόσο πολύ και πιστεύω ότι θα το πετύχω. Είμαι σίγουρη δηλαδή ότι θα το πετύχω, γιατί ότι βάζω στο κεφάλι μου το πετυχαίνω σχεδόν πάντα. Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και παρόλο το άγχος μου νιώθω απίστευτα ευτυχισμένη. Νιώθω ότι είμαι κοντά στο να εκπληρώσω το ονειρό μου.

"Ναι θα κάνω το ονειρό μου πραγματικότητα " λέω δυνατά και πετάγομαι όρθια για να ξεκινήσω να ντυθώ για το σχολείο. Ανοίγω την ντουλάπα μου και δοκιμάζω το ένα ρούχο μετά το άλλο. 

"Μα τι στο καλό;" σκέφτομαι δυνατά. "Δεν πάω σε καλλιστεία, στο σχολείο θα πάω" οπότε βάζω ένα τζιν και ένα μακό μπλουζάκι. Κοιτάζω τον καθρέπτη και συμμαζεύω λίγο τα μαύρα μου μαλλιά. Δεν χρειάζομαι βάψιμο. Νιώθω φρέσκια, δροσερή. Ανοίγω απότομα την πόρτα και  πέφτω πάνω στην μητέρα μου που προφανώς έχει έρθει να μου φωνάξει ότι θα αργήσω.

"Καλημέρα μανούλα" της λέω και της δίνω ένα ρουφηχτό φιλί στο μάγουλο. 

"Καλημέρα παιδάκι μου, γιατί είσαι τόσο χαρούμενη σήμερα;" με ρωτάει γεμάτη απορία.

"Γιατί η κόρη σου κυρα Άννα μια μέρα, θα γίνει μία μεγάλη διάσημη δικηγόρος και εσύ θα είσαι πολύ περήφανη για αυτήν! Για αυτό." Λέω με ένα μεγάλο χαμόγελο και πηγαίνω προς την εξώπορτα σχεδόν τρέχοντας.

Η μητέρα μου με κοιτάζει και σταυροκοπιέται και της κλείνω πονηρά το μάτι στελνοντάς της άλλο ένα φιλί.

Είμαι σίγουρη ότι έχει άλλα όνειρα για μένα, όπως όλες οι μαμάδες τουλάχιστον. Θα ήθελε να κάνω οικογένεια και να δει εγγόνια, έτσι ακριβώς έχει μεγαλώσει η ίδια αφού παντρεύτηκε πολύ μικρή τον μπαμπά μου και απέκτησε εμένα και τον αδελφό μου πολύ νωρίς. Πολλές φορές μου το πετάει σαν σκέψη αλλά όταν βλέπει ότι την κοιτάζω στραβά, το σταματάει.