Kayıp Prenses

Kabus

Uyandım ama değişik bir yerde; ormanda.
Etrafımda bir sürü çicek, böcek iyi olan ne varsa artık.
Yeşil ağaclar ormana çok güzel bir hava katıyordu.
Ama bir anda her şey degişti, iyi olan her şeyin yerini kötü şeye bıraktı.
Artık korkmaya başladım.
Gökyüzüne doğru baktığımda keşke bakmasaydım, gördüklerim kanımı dondurdu.
Nasıl her yerden ateşler cıkıyor?
Koşmaya başladım gördüğüm ilk açıklık yere doğru, korkuyormuydum?
Kesinlikle
Nerede olduğumu biliyormuyum?
Kesinlikle hayır.
Korkuyordum işte bilmediğim bir yer için, tanıdığım insanlar için...
Ben koştukça sanki oklar ateşler artıyordu.
Açıklığa geldiğimde gördüklerime inanamdadım, inanmak da istemezdim. Heryerde küçücük çocukların çığlıkları yankılanıyordu yerde yatanları sayamıyordum zaten.
Hiç durmadan çığlık attım.
Çiğerlerim parçalanana kadar, ama hiçbir şey değişmedi zaten değişemezdiki. Çareslik bedenimi sarmalarken bağrışma sesleri duydum..."Amy hadi bebeğim uyan sadece kabus???" uyandım sadece kabus kabus ama çok gerçekciydi hemde cok. "Çok gerçekciydi hemde çok sanki orada gibiydim."
"Amy uyu tamammı sna her şeyi anlatıcam ama biraz sabret.
Şimdi sadece uyuman gerek."