Kayıp Prenses

Türk??

Yattığım yerden doğrulmadan düşünüyorum. Neyi mi? Tabiki de bu durumlarla nasıl başa çıkabïleceğimi.
Sanırım delirmek üzereyim, sanırım delirmek kötü bir şey olmasa gerek?
Ah tanrım ne yapıcam? Bana yardım et!!
Biraz doğrulduğumda başımın ağrıdığını yeni fark ediyordum.
Gerçekden ağrıyordu , ağzımdan yanlışlıkla bir inilti ardındanda:
"Başım.." kelimesi çıktı. Yanıma ne zaman geldiğini bilmediğim
o çocuk geldi.
"Nasılssın? Ağrın var mı? Susadınmı eğer acıktıysan birşeyler getirtebilirim sen ne isteğini söyle yeter."
"Adın ne senin?"
Sorduğum bu soru karşısında biraz şaşırsada hemen cevap verdi.
" Isaac."
"Peki, bak ısaac ben çok konuşmayı sevmem bu bir şuda iki ki çok konuşanları sevmem."Ama içden sana bir istisna olabilir siye geciriyordum.
"Peki ben özür dilerim sanırım başını ağrıttım." dedi ve kafasını kaşımaya başladı. Şuan yaramaz suç işlemiş bir çocuk gibi duruyordu.
Çoook tatlı değilmi?
Neden bahsediyorsun sen?
Hiçte tatlı değil...
Delirdiğume karar kıldım benim bir iç sesim var bir değil hatta iki tane. Daha başıma neler gelebilirki?
"Heyy daldın gittin " derken elini gözümün önünde sallıyordu.
Ve benim baktığım yere bakıyordu.
"Ah üzgünüm dalmışım. "
"Tamam sorun değil, hadi kalk da sana şatoyu göstereyim okey?" dedi ve göz kırptı ve çok tatlı oluyorrr.
Kendimi hemen topladım ve:
"Aksanın değişik"
Söylediğim şeyi geciktirmeden cevabımı aldım.
"Ah evet normalde ben ingilizce bilmem. Yani şey ben türküm amma annem türk babam ingiliz ve Coğu zaman annem ve babam ayrıldığında annemde kaldım yani türkiyede onun için böyle"
"Peki"

Yazdığım en uzun bölüm değerimi bilin :D (p*ç smile zannedin işte...)
Sizi seviyorum.