ZORAKİ AŞK...

Bölüm 1

Merhaba ben Aslı 20 yaşındayım.Annem babam ve abimle Erzurumda ufak bir evde oturuyoruz.Herşeyim harika gidiyordu.Hayatım harikaydı üniversiteyi İstanbulda okuyup bitirmiştim.Babam abimi bir baltaya sap olması için kendi yanına yani işyerine aldı.Ben de evde oturup anneme ve kardşime yardım ediyordum.Aslında üniversite okuyupta çalışamamak berbat birşey ama babam çalışmama izin vermiyor.Bende en azından kardeşlerime yardım ediyordum ki bu beni tatmin etmiyordu.Bu konuyu babamla konuşmak istiyordum.Ama babamı ikna etmek pek kolay değildi.Akşama babamın istediği yemekleri yaptım ve babamı beklemeye başladım.Babam neşeli bir şekilde eve geldi ne harika bir zamanlama.Daha sonra babamla yemek yerken bana sürekli bakıp bakıp gülümsüyordu.İşte tam zamanı babamla konuşmalıyım "babacım" diye söze başladım babam bana bakarak:

"efendim kızım?" dedi

ve ben hemen

"baba seninle birşey konuşmak istiyorum."

"tabii kızım ben de zaten sana birşey söylemek istiyordum önce sen söyle bakalım"

ben tabii duramadan

"baba biliyorsun ki ben üniversite bitirdim ve artık çalışmak istiyorum ama tabi sen izin verirsen"

babamın gülen gözleri soldu ve birden

"hayır hayatta izin vermiyorum hem üniversiteye bile zarzor izin verdim buna hayatta izin vermem.Ayrıca sen artık sözlü br kızsın."

babamın son cümlesiyle çığlığık attım

"neeeeee"

babam çok sinirlendi

"evleneceksin ben söz verdim adamlara işi büyüteceğiz hem ne güzel işte evlenip çoluğa çocuğa karışırsın"

dedi ben ise ağlayarak

"gözünü sevim baba beni evlendirme bak valla çalışmak da istemiyorum söz bak bir dediğini iki etmem ama beni evlendirme"

bunu duyar duymaz babam bağırarak

"duyuyormusun hatice kızın dili pabuç kadar hem ben ne derim adamlara ayrıca ne zamandır benim sözümün üsüne söz söylendi hem bak hamzaya,oğluma ben okulu bırak gel yanıma dedim hemen kabul etti işler arttı şimdi Aslı evlencek ve işler iki katına çıkacak duydun mu beni"

ben bağırarak

"yeter bee hep iş hep iş ben senin malın mıyım ki gelip bana evlen diyeceksin ve ben paşa paşa evlenicem.Hem sen nası bir ba..."

sözümü şiddetli bir tokat kesti.O tarafa doğru baktığımda annemin gözleri dolmuş abim başka tarafa bakıyor babamsa tam karşımda eli havada kalmış.Bu demek oluyorki babam bana tokat atmıştı ama ben ne yapmıştım ki?Annem hemen yanıma yetişip

"Rıza ne yapıyorsun sen durduk yere kıza niye tokat attın haa?"

sonra bana dönerek

"kuzummm canın yandımı annem"

dedi ama babam bana hala öfkeyle bakarak

"evleneceksin dediysek evleneceksin sözümün üstüne söz yok yoksa bu tokatı bile arar olursun duydunmu iyiki okula verdik seni be ne bu havalar heralde sana okulda anaya babaya saygı öğretmediler mi.Şimdi hemen odana defollll!!"

ben hışımla odama girdim ve aynanın karşısına geçtim.Yanağım pembeleşmeye başlamıştı.Annem hemen odaya girip

"kuzum hadi gel de sana pansuman yapalım yanağım kötüleşmesin"

son çarem annemin ayaklarına kapamak oldu ve anneme

"annem nolur beni bu beladan kurtar bak ben valla evlenmek istemiyorum ben sadece yaşamak istiyorum anne ben evlenirsem ölürüm bak babamı bir tek sen ikna edebilirsin.Annem bana ağlayarak

"sakın sakın ölümden bahsetme sen daha yaşayacaksın.Tamam ben babanla konuşmaya çalışacağım bak ama sen sakın daha babana itiraz etme yoksa baba seni öldürür en azından kendini düşünmüyorsan beni düşün ben sensiz nasıl yaşarım?"

anneme sarılarak en az 10 dakika bekledik daha sonra annem bana

"hadi uyu biraz gün doğmadan neler doğar"

ben kafamı sallamakla yetindim çünkü konşacak halim bile yoktu.Annemden başka ümidim kalmamıştı.Gözlerim artık benden bağımsız kapanmaya başladı.

(1 saat sonra)

Gözlerimi açtığımda annem babamla konuşuyordu ben de kapıdan dinlemeye başladım.Ama ne konuştuklarını duyamıyordum ve birden babam yine aynı şeyi yaparak annemi dövmeye başladı ben bunu görür görmez çığlığı basarak kapıyı açmaya çalıştım ama kapı kilitliydi bu beni daha da çok korkuttu ve en çığlık çığlığa

"hamzaaaaa annemi kurtar babam annemi öldürüyor hamzaaaaaa!!!!!"

birden se kesildi.Ben daha ne olduğunu anlamadan kapı açıldı ve içeri babam girdi ve üstü başı kanlar içindeydi sonra koltuğa doğru baktığımda annemi yerde kanlar içinde gördüm ve çığlığı bastım

"anneeee!!!!"

babam bana gülerek

"annen senin yüzünden öldü,sırf sen evlenme diye"

ben bir babama bir anneme bakıyordum sonra birden yüzüme tokat yedim ve annemi sesini duydum ve babamın o iğrenç görüntü gözümün önünden gitti ve annemin bana şaşıran gözleriyle karşılaştım ve hemen boynuna atladım

"kız noluyo bir anda çığlık attın" anneme bakarak "
rüya gördüm anne neyse ben şimdi kalkıcam bu arada babaml konuştun mu?"

dedim korkarak o ise

"hayır kuzum daha konuşmadım ama konuşacağım" ben anneme "anne dur ben vazgeçtim"

annem şaşırarak "kızım ne olduda karar değiştirdin"

ve anlıma dokunup "ateşinde yok Allah Allah kızım sen hasta mı oldun ki"

ben anneme "annem sen boşver ve bana babamı çağırsana" dedim

o da bana garip garip bakarken ben anneme "hadi anne çağır babamı"

annem kapıdan bağırarak "Rıza kız uyandı seni soruyor."

babam içeri mahçup bir şekilde girdi ben anneme bakarak "anneciğim bizi biraz yalnız bırakabilir misin lütfen?"

annem de kafa sallayıp çıktı.Ben kafamı babama çevirdiğinde babam bana doğru bakıyordu ve bir süre öyle kaldık.Daha sonra babam boğazını temizleyip "beni çagırmışsın kızım ne oldu?"

ben ona tiksinerek bakarken o da rahatsız gibi kıpırdandı ve "kızım biliyorum hatalıyım sana vurmamam gerekirdi.Nolur beni affet ben sana vurmak istemedim."

ben elimi kaldırarak "sus ve beni dinle ben seni affetmicem ama sen sırf anneme zarar verme diye..."

devamını dile getirmek istemiyordum ama başka çarem de yoktu sanırsam.Düşünelerimde sıyrılıp babama doğru baktım o da bana meraklı bir şekilde bakıyordu "kabul evlenicem,ama bir şartla"

gülmeye başladı birden ve "şartın ne kızım?" dedi ben se kararlıkla "annemi ve hamzayı rahat bırak!"

babam biraz bozulmuşa benziyordu ama şuan umrumda bile değildi onun hal ve hareketleri."Kabul kızım neyse ben erkek tarafına haber verim de bize gelsinler hem damatla da tanışırsın.Ben sadece başımı salladım ve hemen odadan çıkan babama ve söylediklerine odaklandım "Hatice hazırlanın damat bey geliyor"

Ben odadan çıktım ve şöyle bir evdekilere baktım hepsini bir telaş sarmış ama bana neden bu telaş uğramıyor ki?Annem yemekleri hazırlamıştı ve yanıma gelip

"kızım baban dediki hazırlansın ve şu yüzündekini kapatsın ben odama geçtim ve hazırlandım.Birden kapı çaldı annemin hoşgeldiniz dediğini duydum ve odamın kapısını açtım...

O da ne!!! Sarp!!!

Arkadaşlar benim bu ilk kitabım umarım beğenirsiniz oy ve yorum yaparsanız gerçekten çok mutlu olurum...Sevgilerle kalın mutlu kalın...