22 ekim, 17:38
Sıcaklığını yitiren güneşin karşısında elimde bir kadeh kırmızı şarapla birlikte dönmeni bekliyorum.
Akşamın ılık esintisi saçlarımı karıştırırken eski anılar gözlerimin önünde canlanıyor. Gençliğin verdiği aptal enerjinin damarlarımda nasıl dolaştığını hala dün gibi hatırlıyorum.
Uyuşturucu kullanmanın bir zararı olmadığını, kullanmasamda öleceğimi düşündüğüm o zamanlara lanetler okuyorum. Sabahlara kadar barlarda içtiğim ve bedenimi değersiz bir eşya gibi kullandığım o günlerden nefret ediyorum. Bana öğrettikleri için ne kadar minnettar olsamda.
Senin de hatırlıyor olduğunu umuyorum; hafızan her zaman güçlüydü. Nerede olduğumuzu hatırlamıyorum, yanımda sen ve o zamanlar her şeyden çok değer verdiğim 3 gramlık tozum vardı. Arabayla şehrin ölü sokaklarını dolaşırken yanan bir binanın önünde durmuştum. İçerisinden gelen acı çığlıkları dinleyerek dakikaları öldürmüş, ardından da bir esrarlı sigara yakmıştım.
Şehir şehir gezdiğimiz o zamanlarda kumral bir kıza aşık olmuştun. Ah, kız cidden güzeldi ama sen şanssızdın.
Eski günleri hatırladıkça kalbime batan cam parçalarını söküp atacak bir yol arıyorum. Aptallığımın sınırı olmadan harcadığım gençliğimi deli gibi arıyorum. Otuzunu yarılamış bir kadın olarak seninle birlikte olmak elbette güzel, fakat bu halimiz hala içime sinmiyor.
Yıllardır seni alıkoymuş gibi hissediyorum. Evet, aptal diye fısıldadığını duyuyorum bayım. Hiç de hoş değil.
Ölümün eşiğindeyken beni oradan çekmiş olman seni bir kahraman yapar mı, bilmiyorum ama ben onu güne lanet ediyorum. Orada olmaman, beni kurtarmaman gerekirdi. Ruhum öylesine kirlenmişti ki, ayna da yüzüme bakamaz hale gelmiştim.
Kendimle hep çelişirim, bilirsin. Yine biraz olumlu bakarsam seninle geçirdiğim yılları hiçbir şeye değişmem bu yüzden sana minnettarım.
Biricik dostum, kurtarıcım, uzakta olman beni korkutuyor. Küçük bir çocuk gibi yalnız kalmaktan korkuyorum. Bana dönmene daha çok var. Seni çok özledim.
