ซูโฮเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องของผู้เป็นน้องอย่าง"เซฮุน"เขาค่อยๆยกมือมือขึ้นมาเคาะที่ประตู2-3ที ประตูก็เปิดออกและทำให้เห็นคนร่างสูงอยู่เบื้องหน้า
เซฮุน ผายมือออก เป็นเชิงบอกให้คนเป็นพี่เดินเข้าไปข้างในห้อง
ซูโฮเดินเข้ามายังห้องของเซฮุนและก็นั่งที่โซฟาตัวหนาที่ถูกตกแต่งไว้อย่างสวยงาม"นายกลับมาตั้งแต่เมื่อไร?ทำไมไม่โทรมาบอก พี่จะได้ไปรับ"
"ผมเพิ่งกลับมาเมื่อวาน"
"อ้าว แล้วนายไปพักอยู่ไหนมา?"
"ผมก็พักบ้านไอ้ไคนั้นแหละพี่ พอดีผมเหนื่อยๆก็เลยพักที่บ้านมันก่อนดีกว่า และค่อยมาที่บ้าน ผมต้องขอโทษพี่ด้วยที่ไม่ได้โทรมาบอก"
"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอก แค่ฉันรู้ว่านายกลับมาอย่างปลอดภัยฉันก็ดีใจแหละ"
ซูโฮเผยยิ้มบางๆให้กับผู้เป็นน้องอย่างอ่อนโยน
ก็ตั้งแต่ที่แม่เขาได้ไปจากบ้านหลังนี้ ก็เห็นมีแต่พี่ซูโฮนี้แหละที่คอยรักและเอาใจใส่เขาเป็นอย่างดี ขาดตกบกพร่องอะไรพี่เขาจะคอยช่วยเหลือตลอด ทำให้เซฮุนมั่นใจเลยว่า เขาจะฝากซูโฮดูแลครอบครัวตระกูลโอสืบต่อไป เพราะว่าเขานั้นไม่มั่นใจในตัวเองนัก ทั้งเรื่องเรียน ทั้งนิสัย ซึ่งเขาก็ไม่ค่อยจะเข้ากับคนอื่นได้สักเท่าไร เพราะฉะนั้นเขาจึงจะยกหน้าที่ทั้งหมดให้พี่ซูโฮเป็นคนดูแลซะดีกว่า แต่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นเขาก็พร้อมที่จะช่วยซูโฮอยู่เสมอเหมือนกัน
"พี่ ที่บริษัทมีงานทำป้ะ"
"มีอยู่นะ แต่...ถ้านายจะทำ นายก็ต้องไปเป็นลูกน้องเขานะ นายจะไหวไม?พี่ว่านายมาเหนื่อยๆพักสัก2-3วันดีกว่าไม?"
"ไม่ล่ะ ผมไม่อยากอยู่บ้าน...ผมขอทำงานเลยดีกว่า จะงานอะไรก็ชั่งผมทำหมดแหละ"
ESTÁS LEYENDO
สายลม แห่งรัก(ficexo hunhan) Yaoi
Fanfic"Luhan" ฉัน...เคยสงสัยนะว่า การที่เราสองคนได้มาเจอกัน มันเป็นเพราะ"สายลม"ที่พัดพาให้เรา ได้มาเจอกันในตอนนั้น หรือมันจะเป็นแค่เพียงโชคชะตา ที่จะมาเล่นตลกกัน จะอะไรก็ตาม ฉันแค่อยากจะบอกว่า.... "เรา อย่าได้เจอกันอีกเลยนะ...."