Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Καλέ μου συνάνθρωπε! Κάτι μας ενώνει και το γνωρίζεις καλά, ακόμη κι αν δυσκολεύεσαι να το παραδεχτείς. Αναπνέουμε τον ίδιο αέρα. Σε παρακαλώ λοιπόν δώσε μου μόνο λίγα λεπτά από το χρόνο σου. Τόσα και τόσα ξοδεύεις σπάταλα καθημερινά με το να μην ζεις στο εδώ και τώρα που άλλωστε είναι και το μόνο που σου ανήκει. Τίποτε άλλο. Βρίσκεσαι σε ένα σημείο του χρόνου και του χώρου και σε αυτό το σημείο κάποιος είναι δίπλα σου. Ξέρεις ποιες είναι οι πιθανότητες να μην είναι εδώ; Άπειρες, δεν μπορείς ούτε το νούμερο να υπολογίσεις. Κι όμως είναι εδώ μαζί σου γιατί το επιλέγει. Είναι ξεκάθαρα η επιλογή του να σου αφιερώσει χρόνο. Δεν υπάρχει πολυτιμότερο δώρο για να σου κάνει κάποιος. Κι όμως εσύ συνεχίζεις να μην είσαι εδώ μαζί του. Συνεχίζεις να ταξιδεύεις κάπου αλλού, είτε στο πριν είτε στο μετά γιατί για κάποιον λόγο, ανεξήγητο, θεωρείς δεδομένο ότι ο άλλος θα είναι εκεί για σένα γιατί η ζωή σου χάρισε αυτό που σου αξίζει. Έχω άσχημα νέα. Η ζωή δεν ενδιαφέρεται για σένα ούτε στο ελάχιστο. Είσαι για αυτήν πιο ασήμαντος κι από ότι είναι το μυρμήγκι για σένα, που πατάς και συνθλίβεις χωρίς να νιώσεις απολύτως τίποτα. Ο μόνος που ενδιαφέρεται για σένα είναι αυτός ο άνθρωπος που εδώ και τώρα αποφασίζει να σου αφιερώσει το χρόνο του. Που όπως γνωρίζεις είναι περιορισμένος. Το λιγότερο που έχεις να κάνεις είναι να νιώσεις ευγνωμοσύνη και να πεις ευχαριστώ. Αύριο μπορεί να μην υπάρχει δίπλα σου. Αυτή μπορεί να είναι η τελευταία σας στιγμή. Άδραξέ την λοιπόν και ζήσε την ανταποδίδοντας κι εσύ το δικό σου χρόνο και προσοχή. Αν τη θεωρήσεις δεδομένη έχεις με μια κίνηση γκρεμίσει όλο το οικοδόμημα που η ζωή, παρόλο που δεν νοιάζεται για σένα ούτε ελάχιστα περισσότερο από κάποιον άλλο, σου έφερε στο δρόμο σου. Νιώσε λοιπόν και πες ευχαριστώ. Και πάνω από όλα νιώσε ότι δεν υπάρχουν συνηθισμένες στιγμές. Παρόμοιες ναι, συνηθισμένες όμως όχι. Κάθε στιγμή όσο και να μοιάζει με μια προηγούμενη είναι εντελώς καινούρια και έχεις τη δυνατότητα να την αξιοποιήσεις στο μέγιστο. Εσύ τι κάνεις όμως;; Αρχίζεις και κλαίγεσαι και επικαλείσαι τη συνήθεια, τη ρουτίνα, το ότι έτσι είναι ο άνθρωπος. Όχι, δεν είναι έτσι ο άνθρωπος. Κανένα γονίδιο δεν λέει πουθενά ότι είσαι καταραμένος να βαριέσαι τα πάντα και να μην εκτιμάς τίποτα. Η επιλογή είναι πάντα δική σου. Όταν τα καταφέρεις να ξεπεράσεις το συνηθισμένο και να δημ,ιουργήσεις μέσα από αυτό το τέλειο τότε θα καταλάβεις πόσο περισσότερα πράγματα είσαι. Έχεις έναν ανώτερο εαυτό και μόνο στο εδώ και τώρα μπορείς να τον ενεργοποιήσεις. Πες λοιπόν ευχαριστώ σε όποιον είναι δίπλα σου αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Χωρίς εξηγήσεις, απλά σταμάτα να διαβάζεις αυτές τις γραμμές και πες σε ευχαριστώ. Αργά, να γεμίσει το στόμα και η ψυχή σου από αυτή τη λέξη. Καλή συνέχεια στο ταξίδι σου. Ευχαριστώ θερμά που μου αφιέρωσες το χρόνο σου για να πάρεις μέρος σε ένα κομμάτι της ψυχής μου. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!