Η ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

ΧΑΟΣ

Το χάος γύρω σου και μέσα σου είναι θεμελιώδης νόμος της ύπαρξης. Προσπαθείς μάταια, επίπονα και καθημερινά να τον αντιστρέψεις, δημιουργώντας με κάθε τρόπο μέσα και συνθήκες οριοθέτησης της ύπαρξης σου και της ασφάλειας σου για να αντιληφθείς- συνήθως ενώ είναι αργά πια- ότι κάθε προσπάθεια είναι μάταιη. Ο πιο σίγουρος δρόμος προς την ευτυχία, είναι να αποδεχτείς το χάος και να το απολαύσεις. Το να το πολεμάς είναι το πλέον καταστροφικό. Από το χάος προήλθαμε και σε αυτό θα καταλήξουμε. Πώς είναι δυνατόν να πολεμάς το είναι σου; Πώς είναι δυνατόν να νομίζεις ότι οι 4 τοίχοι του σπιτιού σου, η καλά κλειδωμένη πόρτα ασφαλείας, η τηλεόραση, το αυτοκίνητο, η σχέση σου, η δουλειά σου, τα χόμπυ σου, τα πάθη σου, τα όνειρά, όλα αυτά που χρησιμοποιείς για να ταξινομήσεις σε κουτάκια μέσα στο κεφάλι σου το νόημα του ότι υπάρχεις, θα σε σώσουν από το αναπόφευκτο; Όλα είναι ένα μη προβλέψιμο χάος και αυτό από μόνο του γεννάει αμέτρητους πιθανούς δρόμους που θα μπορούσες να ακολουθήσεις, αλλά εσύ θέλεις να έχεις μόνο μία διαδρομή γιατί τρομοκρατείσαι στην ιδέα περισσότερων. Καταρρέεις όταν χωρίσεις, όταν χάσεις τη δουλειά σου, όταν κάποιο περιουσιακό σου στοιχείο καταστραφεί, όταν δεν μπορείς να τροφοδοτήσεις οικονομικά τις βαθύτερες επιθυμίες σου, αλλά ξεχνάς ότι οι επιθυμίες σου δεν είναι σαν αυτόματος πωλητής που χρειάζεται να ρίξεις κέρματα για να σου δώσει αυτό που θέλεις. Το οικονομικό σύστημα είναι καπιταλιστικό, τα συναισθήματα και οι σκέψεις σου είναι απλά ανθρώπινα. Απόλαυσε το χάος, το απρόβλεπτο, το μη γεωμετρικό, δεν είναι εκεί για να σε βασανίσει, αλλά για να σε αναγκάσει να θυμηθείς την προέλευσή σου, την κατάληξή σου και να σε κάνει να δεις ότι είσαι αμέτρητες παραπάνω πιθανές διαδρομές. Το μυαλό σου είναι η φυλακή σου. Μια φυλακή χτισμένη από συγκεκριμένες εμπειρίες, ανθρώπους, ήχους, εικόνες, μυρωδιές και αγγίγματα. Κάθε φορά που σκέφτεσαι τις εμπειρίες σου, σταμάτα για λίγο και σκέψου όλες τις πιθανές εμπειρίες που θα μπορούσες να έχεις στο μέλλον. Με κάποιον εγκληματικό τρόπο έμαθες ότι είμαστε οι εμπειρίες μας. Πόσο δεσμευτικό είναι αυτό; Δηλαδή είμαι ότι έχω ζήσει μέχρι τώρα; Όχι κάθε στιγμή είμαι και όλες οι δυνατότητες που έχω να να βιώσω κάτι καινούριο, αλλά αυτό βέβαια δημιουργεί και την αίσθηση του απρόβλεπτου που τόσο φοβάσαι. Δημιουργεί προοπτική, την οποία φοβάται το σύστημα μέσα στο οποίο ζεις και το οποίο χρειάζεται στασιμότητα στην εξέλιξη του πνεύματος, χρειάζεται απλά παραγωγικότητα και κέρδος, το χρειάζεται τόσο πολύ που κατάφερε να βάλει τιμές ακόμη και στα συναισθήματά σου, τιμές στην ταυτότητα σου και για να σε τυφλώσει εντελώς σου πέταξε στο πιάτο μερικά ψίχουλα, ψευδαισθήσεις ασφάλειας και σιγουριάς. Η μόνη αληθινή ασφάλεια που μπορέις να βιώσεις είναι να βγεις το πρωί από το σπίτι και να δεχτείς ότι μέχρι το βράδυ μπορεί να μην υπάρχεις, αλλά να απολαύσεις κάθε δευτερόλεπτο του χρόνου σου χωρίς να σε νοιάζει. Ζήσε μια μέρα έστω έτσι και θα νιώσεις ότι δεν σε ενδιαφέρει καθόλου αν αυτή θα είναι και η τελευταία. Ζήσε μια μέρα έτσι και θα είναι καλύτερη από όλα τα χρόνια που έζησες μέχρι τώρα. Και να θυμάσαι πάντα, δεν είσαι ότι έχεις ζήσει μέχρι τώρα αλλά και όλα αυτά που είναι δυνατόν να ζήσεις από δω και πέρα. Ο χρόνος μόνο στο μυαλό σου είναι μια ευθεία γραμμή που ξεκινάει από το Α και καταλήγει στο Β. Το μέλλον ήδη υφίσταται κάπου, δεν μπορείς να το ελέγξεις, αλλά μπορείς να το επηρεάσεις, το μόνο που χρειάζεται είναι να αφήσεις μεγαλόψυχα περιθώρια στο σενάριο της ζωής σου και να μην γράφεις ΤΕΛΟΣ με τις σκέψεις και τις πράξεις σου πριν αυτό ακόμα έρθει. Κάνε αυτό και θα γράψεις το καλύτερο βιβλίο όλων των εποχών. Το δικό σου...