Benden Sana Kalan Bu Son Yazım

146 14 9
                                    

Günümüz
Son 8 aydır olduğu gibi bugünde aynı uyandım. Biliyorum umudu kaybetmemem gerekir ama herkesin ümitsizce konuşması, beni buna inandırıyor.. Günlük rutin işlerimi halledip, oturma odasına çıktım. Her şeyin bana onu hatırlatması o kadar kötü ki.. Ne gittiğine ne de öldüğüne inanmak istemedim asla.. O beni bırakamaz ki.. Böyle konuşuyorum konuşmasına da 8 ay oldu. O olmadan, onun hasreti ile geçirdiğim 8 ay.. Ondan bana kalan ne var ki zaten; bir bu ev, bir bebek bir de resimlerimiz... Bebek demişken, hamileyim. Hemen hemen 9 aylık. Doğum yaklaşıyor, ama o yok.. O olmadan ben doğurmak istemiyorum.. Bebek doğduğunda, ziyarete gelenlere babası nerede dediklerinde ne diyeceğim ben? Hadi onu geçtim, ya bebeğimiz babam nerede diye sorarsa?.. Nasıl diyebilirsin ki bir çocuğa baban öldü diye.. Hepimizden saf kalbi, böyle bir yıkımı nasıl kaldırır?.. Ne o görmüştü aile sevgisini ne de ben.. Tek isteğimiz, evladımıza aile sevgisini yaşatmak ve birazcık da olsa bizim bu sevgiyi yaşamamızdı.. Kızımız da mı bizim gibi yarım kalacak ha babası? Nasıl bırakabildin onu, beni, bizi.. Nasıl gidebildin?.. Sen ölmeyi hak eden son kişiydin.. Sadece senden kalanlarla hayattayım ben.. Bu halime de hayatta kalmak denirse tabii.. Göz altları çökmüş, hamile olduğu bile pek belli olmayan solgun, cansız bir bedenden ibaretim.. Halbu ki sen varken öyle miydi.. Ne neşeliydim.. E tabi sen olunca her güzel şey gelirdi ardından.. Şimdi sen yoksun, ben desen varla yok.. Nasıl olacak bu iş?.. Anlatsana biraz. Dinleyeyim seni.. Eski günlerde ki gibi.. O gülüşünle, beni sana bağlayan o eşsiz kokunla olsana yanımda.. N'olur çok görme bunu bana.. Ben biliyorum yaşıyorsun ve geleceksin. İsteyenler inanmasın ama ben inanıyorum.. Sen geleceksin lakin ben olmayabilirim.. Böyle konuştuğumu duysan kızardın bana, biliyorum.. Ama öyle ki durum ortada.. Doğumda ölebilirmişim. Çok komik değil mi? Bu belki de benden sana kalan son yazım, kim bilir.. Her ne olursa olsun ben ölsem de ölmesemde bizden kalan tek şeyimizi yaşatacağım, söz veriyorum...
-
Bölümü atıp atmamak da kararsızdım. Pek içime sinmedi diyebilirim. Umudunuzu kaybetmemek üzere, iyi geceler canlarım...

Yarım Sende BenimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin