Yarım Sende Benim

Gitme Kadınım

Gitme kal diyemedim.. Gitme, şimdi her şey anlamsız sensiz. Gitmeseydin yanımdan, kalsaydın benimle.. Benim seni bıraktığım gibi bırakmasaydın ya beni... Yarım kalmayacaktık hani.. Bırakamam derdin oysa ki.. Şimdi neredesin sevgilim? Bebeğimiz burada, ya sen? Sahi sen neredesin sevgilim..? Kim bilir neredesin.. Beni, bizi böyle bırakmak, orada öyle yatmak güzel mi? Biz senin yollarını gözlerken, orada yatmak yakışır mı sana? Sen benim Kadınımdın.. Güçlü yanımdın.. Sevdamdın.. Kalbimdin.. Hayatımdın.. Yakışır mı sana gitmek? Kimlere emanet ettin bizi?.. Sensiz olacak mı zannediyorsun.. Ben sensiz yapamıyorum.. Her kadın sana benziyor sevgilim.. El ele aşıklar geçiyor bazen, biraz sen biraz ben... Bir büyü olsa mesela.. Gökyüzünden ışıltılar dökülse bize.. Sen ile beni kavuştursa, ayırmasa bir daha.. Bak ben geldim sevgilim.. Buradayım ışte, gel yanima.. Sensiz olmuyor kadınım.. Sensiz yapamıyorum.. Bu dünya acı veriyor sensiz.. Özlüyorum seni.. Hatırlarsana yanimdayken bile özlerdim seni.. Şimdi bu kadar uzakken nasıl özlemeyeyim seni.. Kokun, saçların, bakışların, sesin, gülümsemen, sen benim Kadınımdın, sen benim insanımdın.. Neredesin şimdi? Bu kadar uzak olman şart mıydı? Beni kendine bu denli bağlayıp, gitmen gerekir miydi sahiden... Ben döndüm sevgilim.. Kızımız da burada bir sen yoksun.. Biz bekliyoruz seni geleceksin, biliyoruz.. Çünkü sevgilim, sensiz olmuyor.. Biz sensiz yapamıyoruz Kadınım.. Sensiz olamıyoruz...