Love Connections ( Major Editing and Still ONGOING)

Chapter 26. The new Isabella Mercado

Another UPDATE :)

---------------------------------------------------------

Sabel's POV

Jupiter...

I'm sorry....

Pero ayoko ngayon...

Ayokong masaktan ka...

Ayoko... Basta.

Kahit 1 hour lang...

I want you here with me.

Ayokong maghiwalay tayo.

"Sab? Oh?"

Binigay niya saken ang cotton candy na binili niya.

"thanks!"

"Sab, may tanong ako."

"bakit?"

Medyo nagulat ako.

"hahaha, ba't ganyan mukha mo? At bakit "bakit"? Dapat ano "

Tumawa siya.

"W-what?"

"Ba't ang sweet mo ngayon?"

"so, sinasabi mong di ako sweet?"

Tinaasan ko siya ng kilay.

"hindi naman sa ganon, nakakapanibago lang."

Yeah, ako rin nakakapanibago sa sarili ko.

"A-ahh ganon ba. Hahaha! Gusto mo bang hindi sweet ang girlfriend mo?"

Nagevil smile ako.

"h-hindi! Stay the same!"

Ngumisi siya.

Tahimik ulit.

Please po Kupido.

Let him talk. Let us be the same. Don't let our love gone please.

Let us do something together before it's too late.

"Let's go shopping!"

Hinila ko siya.

"sige!"

Gagawin ko na lahat ngayon. Ayoko na hindi ako kikilos. Mahal na mahal ko siya. Papasayahin ko siya pero...

Pano kung pinasaya ko siya and mapupunta sa point na sa huli malulungkot siya?

Tsk. Tama na muna Isabella.

Just make him happy for the last time.

Nandito kami sa mall.

Bumili kami ng stuff toys, chocolates and everything.

"gusto mo to, Belle?"

Tinignan ko ang tinuro niya. Singsing na may heart-shaped diamond.

"wow! Ang ganda naman"

Nagniningning ang mga mata ko.

"Miss, we will take that please."

"Yes sir"

"You will buy it? Eh tignan mo yung pri-"

Dinikit niya yung daliri niya sa labi ko.

"wag KJ, para sayo to"

Nagsmile ako.

Paglabas namin ng store hinawakan niya ang kamay ko.

"I love you, keep this forever."

Sinuot niya saken ang singsing. Napangiti ako. Niyakap ko siya.

Ganito bang kalagayan kami magkakalayo?

Ang saklap naman ata nun.

Kapalit ng masasayang memories..

Eh bakit kailangan ganito?!

Unfair for me and i know.. If he know it is also unfair to him.

We love eachother. Ano ba ang mali sa amin?

Di ko napansin na umiiyak na pala ako. Bumitaw na ako sa kanya.

"Why ate you crying?"

Tanong niya with worried look.

"W-wala. Ang sweet mo kasi eh..mamimiss ko to."

"mamimiss? Arawaraw ko ata gagawin to!"

Buti nalang namisinterpret niya.

"edi arawaraw kang bibili ng singsing?"

Tumawa ako.

Past 10 na kami nakauwi. Hinatid niya ako sa mansion. Paglabas ko ng kotse unti unting nahuhulogbang kapiraso ng puso ko.

Lumabas na siya ng kotse.

"Bye."

At hinalikan niya ako. Pagkabitiw niya ay nagyakapan kami.

"Bye. I love you. Thanks for this day."

Wag ngayon Sab. Wag kang iiyak. Wag mo siyang palulungkotin.

"Bye din, I love you too."

Pagbitaw namin ay hinalikan niya ako sa noo at pumasok na siya ng kotse. Tumalikod ako at naglakad ng mabagal papunta sa pinto.

Kada hakbang ANG SAKIT.

Hindi ko na napigilang umiyak.

Ang sama ng tadhana.

Narinig ko ang kotse niya na lumalayo.

Binuksan ko ang pinto.

It's the time.....

THE NEW ISABELLA MERCADO IS BORN.