PHEROMONES

Chapter I

-Avrey-

"Avrey! Avrey! Hui!"

Natutulog ako ng may umuyog sa'kin. Now, what?! Ibinuka ko yung mata ko at nakita ko si Adolf. I ruffled my hair and then umupo ako ng maayos.

"Ano na naman ba yun, Hitler?"

Saway ko sa kanya, Adolf pangalan niya eh. Adolf Martinez nga pala pangalan nito. He's been my friend since last month. Pero dahil, friendly ako, close na kami agad. Tiningnan niya ako ng malalim at dun na nagsimulang nerbyosin na naman ako. Not him, please. Kung magpapatuloy ito, I will end up being an introvert and I won't let that happen.

Bakit ko nga ba ito sinasabi? Dahil, since bata pa ako, habulin na ako. Habulin na ako ng LALAKE, hindi ko alam kong bakit nga eh. At, ginagawa ko ang best ko wag magpahuli sa mga bastos na mga gagong humahabol sa'kin.

Ako nga pala si Avrey Jesse Sullivan, 16 years old, 4th year high school. Below average ng medyo ang buhay namin kasi hindi na makapagtrabaho si papa dahil sa sakit. Plain looking lang ako pero gwapo din naman. 

"Hui! Hitler, anong nangyari sa'yo?"

Binatukan ko si Adolf. At, nagising naman siya sa katotohanan.

"Wala. Cute mo pala talaga."

"..."

Tama ba ang dinig ko? Cute? Sino? Ako? Eto na nga ba sinasabi ko eh! Wag naman lord, may balak po akong magkaroon ng kaibigan hindi rapist! Iniwas niya tingin sa'kin at natulala lang ako. I have to break the tension. Quick! Think of something, Avrey!

"Yuck! Hitler, nababakla ka na pala?!"

I faked my laugh. Hindi to pwede, nainsulto ko pa siya. He then, laughed with me.

"Avrey, punta na tayo ng cafeteria. I'm hungry."

"Yeah. Yeah, that's right."

Tas pumunta na kami sa cafeteria. Muntikan na yun, gago tung Adolf nato, nagmumukha tuloy akong gago ngayun. I ordered the usual, iced tea with sandwich. Hindi ko kasi ma afford yung mamahalin na pagkain eh. Mamahalin nga surname ko, eh ang layo layo naman ito sa buhay na kinalalagyan ko. Maswerte pa nga ako at pinag-aral ako ng tita ko dito sa prestihiyosong paaralan nato.

Kumakain lang kami ni Adolf ng tahimik ng biglang...

"Eh, gago ka naman pala eh!"

At tumilapon yung lalaki si pinagkakainan namin ni Adolf. Ngayon pa talagang gutom na gutom na ako?! Tsaka, wala na akong pera! Nagulat ako ng makita ko kung sino ang napahiga sa table namin. Teka, Sean?! Aba'y, dapat lang sayo. Sean Cole Hernandez, ang pinaka gagong pinsan na nakilala ko. Kung hindi lang nag-asawa ng ibang lahi yang nanay mo, hindi kayo aangat mga ulol kayo!

"Hi, Avrey."

He said, while holding his jaw. Nababagay yan sayo, tipaklong kang bwisit ka. Susugurin na sana siya ng isa pang suntok pero agad agad siyang nakatakas. Well, runner yun eh. Pero sana, mabalian yung ng buto para hindi na makatakbo. Yung malaking lalaki naman na sumuntok sa kanya ay hinabul siya pero na-realize ko na wala na pala akong pagkain.

"Hui, ikaw!"

Aba, tapang mo Avrey! Lumingon sa'kin yung lalaki. I don't want to admit it but I'm scared right now. Nasobrahan sa pagka-barako naman pala tung lalaking 'to. Pompadour pa yung haircut, eh hindi naman bagay sa kanya. Lumapit siya sa'kin ng dahan dahan at dun nagsimula ng tumulo ang pawis ko. 

"You have something to say? Ladyboy."

Susumbatan ko pa sana siya ng biglang may humawak sa balikat ni manong pompadour. 

"Don't mind him. Let's go."

At sa isang iglap, ayun, wala na. Ganun lang yun? Paano ang pagkain ko? Umupo nalang ako at sumimangot. 

"Here."

Pagtingin ko, parang nag-reincarnate ang pagkain ko. 

"Salamat brad ha." 

Boom! Awkward nun! Nag-smile lang siya sa akin and then I continued eating my oh-so-delicious sandwich. Pagkatapos kong kumain ay pumasok na kaagad ako sa klase. Madaling natapos ang klase kasi may meeting daw yung mga teachers, ayus.

Naglalakad na ako patungo sa bike ko ng biglang may humawak sa kamay ko.

"Be my girl."

Ha? Ano daw? Pumipiglas ako sa pagkakahawak niya pero malakas ang puta. 

"Look, dude. I'm a guy, okay?"

I told him trying to make him understand. Pero, ang higpit parin ng pagkakahawak niya sa'kin. Medyo shock naman siya but then, he smirked. HE FUCKING SMIRKED, I'M DOOMED!!!!!

"I don't care. Just be my bitch."

Naku, tulong! He pinned me to the wall and then his hand started to roam around my body. No, wala na, no! Nang makita ko na wala nakababag sa mga paa ko, ayun, I took the opportunity and kicked his manhood. Malaki guro naging epekto nun dahil nabitawan niya ako, bwisit, takbo, Avrey, takbo!!!

Hindi ko na nalaman kung saan ako pumunta, takbo lang ako ng takbo ng biglang nadapa ako. Hindi ko kasi nakita yung CAUTION: WET FLOOR, bwisit. But, what shocked me the most was my position. Ang mukha ko ay nasa tapat ng pants niya at ang kamay ko nakahawak sa hita niya. 

Mas na-shock pa ako kung sino ang napatungan ko. Shit. Yung lalaki don't mind him, let's go pa talaga. Ang malas ko naman. Natulala lang ako, ewan ko ba kung bakit hindi ako makaimik.

"Don't just roam around sucking dick, faggot."

Tumayo siya at umalis. Ako? Bakla? AKO?! PUTANG INA KAYONG LAHAT!!!!!!!

--

Okay, that's chapter 1. Let me know your opinion so comment below.

Don't forget to vote and follow.

Thank you.