AlSel 2.şans

Alinin ağzından

Hergün geldiğim ama evim gibi hissetmediğim bu Mertoğlu Konağına gelmiştim yine.Kapıda babamın arabasını görünce içeri girmekten vazgeçtim.Belki birazdan işe gider de karşılaşmaya gerek kalmazdı.Bahçeye gittiğimde bir kızın telefonda konuştuğunu gördüm.Bu kız da kimdi? Mertoğlu konağına pek misafir gelmez.Gelse de bu tarz kıyafetlerde biri olamazdı.Malum biz zenginlerin giyindigi belirli markalar var

Arkasından yaklaştığımı farkedince bana döndü.Bu yüzü daha önce görmemiş olduğuma emindim.Sen kimsin diye sorduğum da biraz afalladı sanki ne cevap vermeyeceğini bilemiyordu.Güneşin kızıyım dediğinde sanki hala anlamadığım bir dil kullaniyor gibiydi.O kim ya? Güneş? Tam o sırada çok sevgili(!) Babamın beni çağırmasıyla karşı karşıya kaldım.Dönüp o kıza baktığımda mevzunun o kız ya da Güneş midir nedir onunla alakası olduğunu anladım

Babam ne demişti bana? Evleniyor muymus??? Bu nasıl bir cesaret ya? Annemi mahvettiğı yetmiyor gibi başka bir kurban daha mı? Hemde annem yerine koymasını istediği bir kadın? Bu düşünceleri daha fazla içimde tutamayıp yüzüne savurdum ve ne dediğini duymak istemediğimden kapıyı açıp bu lanet olası evden kaçmak istedim.Kapıyı açtığımda o salak kız yine karşımdaydi.Beni görünce öylece kaldı.Kapıyı dinlerken yakalanmasi beklemediği bir sey oldu belkide.Saçma sapan açıklamalar yapmaya çalışırken onu onemsemeden çıktım gittim

Önce bir duş alıp sakinlesmem gerekiyordu.Saatlerce o duşun icinde kaldığımı farkettiğimde hemen toparlanıp çıktım.Üstümü giyindiğimde hizmetçinin Ali bey yemek hazır cümlesini duydum.Lanet olsun.Yemeğe ugramadan dışarı çıkmak bu evde herkesin yapacağı bir şey değildi.Bu zorlamalardan nefretde etsem yapmak zorunda olmam daha kötü bir duygu.Aşağıya indigimde tüm aile toplanmış başlamışlardı yemeğe.O kız da vardı sofrada.Bu kızla ne zaman karşılaşsam saçma sapan bir bakışma oluyor aramızda

Sofraya gelirken sade dışarı çıkıyorum demek varken şimdi Haluk beyin herkesin icindeki zorlamasıyla sofraya oturmuştum bile.Güneş hanımın nazik açıklamaları belki babam Haluk olmasaydı beni etkilerdi.Ama ben o adamı tanıyordum.O yüzden size sadece acıyorum Güneş hanım.Sofradan tam kalkerken bir emri vaki daha geldi.Kızları da götür Ali.Derin bir nefes aldım ve ilk kızın bu teklifi reddetmesiyle rahatladım.Belki diğerleride ayni şeyi ister diye.Ta ki o salak kıza sıra gelene kadar.Tamam babam ona ısrar etti ama o da diğer kardeşleri gibi reddebilirdi ne vardı kuyruk olmaya.İçimden gerizekalı diyip gelip gelmediğine bakmadan ayrıldım sofradan.Asagıda onu bekliyordum.Aşağıya indiğinde gayet güzel ve şık olmuştu.İçimden sırıttım sanırım zengin erkeklerin olduğu ortama gireceğini düşündüğü icin kendine özen göstermişti.HEPSI AYNI.Gelmesini beklemeden atabaya doğru hızlıca yürüdüm.Arkamdan bağırmasıyla arabama dogru yaslanıp ne kadar umursamaz olduğumu göstermek istedim

Ilk demek istediğim şeyi söyledim.Neden kuyruk oldun bana? Kardeşlerin gibi kalsaydın ya evde? Verdiği cevaba şaşırmıştım ama umrumda değildi.Benimle arkadaş olmak istemiş ha(!) Dibine girdiğimde o koca gözlerini daha yakından gördüm.sanırım bu gözlerine güzelliğine güveniyordu ama benim için fostu bu kız.Ona bizim aramızda ne arkadaşlık ne de başka bir şey olamayacağını söyleyip bindim arabaya.O ise orda dikili kalmıştı.Sanirim bu cevabı beklemiyordu benden.Benimle ilgilk boyle saçma sapan düşüncelere nasıl kalkıştıysa o da ayrı mevzu.Arabanın kornasını çaldım ki kendine gelsin ya da gelmesin onu orda öylece bırakıp gideyim.Ama umduğum olmadı geldi oturdu yan koltuğa.Ama yine kazanan bendim çünkü aramızda hiç bişey olmayacağını o da kabul etti

Emrelere geldiğimde bizim ekip toplandı.Onu bir çanta gibi kenara bırakıp bizimkilerin yanına gittim.Aradan bir kaç saniye geçmesiyle yanımıza geldi.Bu kızda cidden deli cesareti vardı.Emre ve Tuğçenin tanıma sorularınq cevap olarak üvey kardeşim olduğunu herkese ilan etti.Bizimkiler bunu onaylamak için bana sorarken bense o salak kızın karşısına dikilip onun benim hiç bişeyim olmadığını olamayacağını söyleyip Tuğçeyle oceri geçtik