AlSel 2.şans

12.Bölüm

Nefessizim.Gözlerim kapalı.. İçimde yerine sığmayan bir kalp var ve onu yerinden sökecek kadar hızlı atıyor.Bunun nedeni ilk öpücük mü? Bu hissin adı ilk öpüşme mi? Oysa böyle olmayacaktı.. Beni ilk öpen Kerem olacaktı. Ben kendimi ondan başka kimseye ait görmemiştim ki.Olmayacaktımdaa...

Düşüncelerimden sıyrılıp gözlerimi hala dudakları dudaklarımda olan Aliye baktığımda kendimi aniden geri çekip yüzüne sert bir tokat indirdim
S-sen ne yapıyorsun ya? Bunu bana nasıl yaparsın? Ne hakla?

Kedi gibi bakan gözleriyle
A-Selin ben

Bense gözlerimi kocaman kocaman açarak onu parmağımla tehdit edercesine
S-sakın sakın bunu bir daha deneme
Ve ona daha deminki yakınlıkta
S-bana bir daha yaklaşma çünkü sen iğrenç herifin tekisin

Oda benim olmasına rağmen giden ben oldum.Kendimi hemen banyoya attım.önce Çeşmeyi açıp dudaklarımdaki o izi silmek istedim.Midem bulanıyordu.Ne yapmıştı o? Bunu nasıl yapardı ya? Hemde başka birine olan duygularımı bildiği halde.Ona en son dost olalım yeniden başlayalım dediğim halde.
Dudaklarımin bu şekilde temizlenmiyeceğini anladığımda kendimi duşa attım.Yüzüme her değen su zerresinin vücudumdaki ateşi söndürmesi için yalvarıyor gibiydim.Sadece dudaklarıma dokundu ama tüm vücudumu ona bırakmış gibi hissettim.Bir an o sahne tekrar gözüme geldi.Dayanamayıp ağlıyordum
S-bu benim ilkimdi.Bu böyle olmamalıydı.Kerem... Özür dilerim sevgilim... Ne olur affet beni...

Artık ayakta duramıyordum oylece yere çöktüm ve dizlerimi göğsüme çekmiş suyun altında karışan gözyaşlarıma engel olmuyordum.Su sesi o kadar çoktu ki kimse hıckıra hıçkıra ağladığımı farketmemişti.

Odama geçtiğimde hemen bornozumu çıkartıp pijamalarımı giydim.Telefonu elime aldığımda Keremin Aliyle öpüşme anında attığı mesaji gördüm.Bir de tabi mesajina dönmediğim icin olsa gerek 10 cevapsız arama.Gözyaşlarım artık benim iradem dışında yanağımdan süzülüyordu.
Aniden telefonum çaldı.Arayan Keremdi.Onunla konuşabilir miydim? Biliyordum ki ben suçsuzum ama yinede kendimi onu aldatmış gibi hissetmekten alıkoyamıyordum.Israrla arıyordu.
S-ah be sevgilim
Kendimi toplayıp gözyaşlarımı sildim.Sanki beni görecekmiş gibi.Ama o benim ağladığımı hemen anlardı.Ağlamaklı sesimin gitmesi için boğazımı temizleyip telefonu açtım
S-alo
K-aşkım nerdesin mesaj attım dönmedin arıyorum açmıyorsun.Merak ettim
S-e şey merak edilecek bir sey yok canım.Annem çağırdı yanına gitmiştim
K-selin?
S-efendim
K-bir şey mi oldu?
S-yoo nerden çıkardın?
K-sesin bir garip geliyor
Cidden şu an ağlamamak için kendimi zor tutuyordum
S-yok canım sana öyle gelmiş
K-ben seni sesinden tanırım
Bir an gözlerimi kapattım. Sadece onun sesin..
S-seni özledim..
Şu an adım kadar emindim ki o da gözlerini kapatıp sadece benle dolduğundan
K-biliyorum.Bende seni...
Sadece sustuk.
S-sende sustun
K-ortada iki aşık varken konuşmak gürültüden başka bir sey değil ki..
Şimdi tutamadım gözyaşlarımı
S-keremm..
K- Ben seni çok özledim
Sesini özledim
Konuştukça içimi rahatlatan

Ben seni özledim
Yanımdayken bütün dertlerimi unutturan
Gözlerini Özledim

Bir bakışınla içimde fırtınalar kopartan
Saçlarını özledim

Dokunduğumda içimi titreten
Ellerini özledim

Dokunduğumda ayaklarımı yerden kesen

Ama en çok
Ben senin sevgini özledim

O an tekrar anladım ki insan sadece mutsuzluğunda değil en büyük mutluluğunda da ağlarmış..
S-bu.. bu çok güzel
O da ağladığıni belli etmemek istercesine bir ses tonuyla konuşuyordu.Ama bende en az onun benim sesimden anladığı gibi onu anlıyordum.Yine o belli etmeme çabasıyla olan ses tonuyla
K-devamı da var
S-duymak istiyorum
K-her şeyin bir zamanı var güzellik
S-peki ne zaman?
K-bilmem.Bunu o zaman geldiğinde anlatacağız
S-kerem
K-söyle sevgilim
S-seni seviyorum
K-bende seni