Kookie တို႔ ကားေလး လူကံုထံမ်ားသာ
ေန ေသာဆိတ္ျငိမ္ ရပ္ကြက္သို႔ ေမာင္းဝင္
လာသည္။
အ ေတာ္အတန္ က်ယ္ဝန္းေသာ ျခံ ဝန္း
ႀကီးထဲရွိ လွပ ေသာ စံအိမ္ေလးေရွ႕တြင္
ကားကိုရပ္လိုက္သည္။
Kookie တို႔ ကားေပၚက ဆင္းလာႀက ေတာ့
အိမ္အ ေစ မ်ားလာႀကိဳႀကသည္
အိမ္ထိန္း : သူေဌး က ေတာ္ တို႔ ေရာက္လာ
ႀကျပီလား သူေဌးက အခု အလုပ္က ျပန္
မ ေရာက္ေသးပါဘူး ဒါေပမဲ႔ က်ေနာ္တို႔
စီစဥ္စရာရွိတာေတြ ေနရာ အခန္းေတြ
အကုန္စီစဥ္ျပီးသြားပါျပီ
Kookie stepmom: ေအးေအး ဟုတ္ျပီ
သမီးေလးကို အခန္းလိုက္ျပ ေပးလိုက္ဦး
သမီးKookie အိမ္ထိန္းနဲ႔ လိုက္သြား
လိုက္ေနာ္
Kookie : Nae
အိမ္ထိန္း: ဒီဘက္ကိုလိုက္ခဲ႔ပါ
အိမ္ႀကီး၏ ဒုတိယထပ္ ရွိ အခန္းမ်ားကိုျဖတ္လာစဥ္ အခန္းတစ္ခန္း၏
တံခါးဝတြင္ ကပ္ထားေသာစာေႀကာင့္
Kookie စိတ္တြင္ ခ်င္ တင္ တင္ ျဖစ္သြား
၏
""ဤအခန္းထဲသို႔ အခြင့္မရပဲ လံုးဝလံုးဝ
မဝင္ ပါနွင့္""
Kookie: ငြင္ ဘာႀကီးလားး
သူစာကပ္ထားမွပဲ ဝင္ႀကည့္ခ်င္ စိတ္ေတြ
ေပါက္လာတယ္ No Enter ဆိုေတာ္ေရာ
ေပါ့ ေရးထားတဲ႔စာကလည္း က ေလးဆန္
လိုက္တာ
အခန္းေရွ႕တြင္ ရပ္ကာ ပြစိပြစိ ေျပာေန
ေသာ Kookie အားအိမ္ေတာ္ထိန္း လွမ္း
ေခၚလိုက္မွ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ အိမ္ေတာ္ထိန္း
ေနာက္လိုက္သြားေတာ့သည္
<<AN:ေတာ္ေတာ္စပ္စုျပီး ပြစိပြစိ ေျပာနိုင္
တဲ႔ Kookie ပဲ
Kookie:ဟဲ႔ Author မ အဲ႔တာညည္းနဲ႔ ဘာဆိုင္ လဲ ေအ ညည္းေတာင္ ငါ့လိုမ်ိဳး
ေျပာနိုင္ လို႔ လား
AN: Apk! ေရငံုေနပါ့မယ္ လက္ကိုပဲ
motor တပ္ထားပါ့မယ္>>
Kookie ရဲ႕အခန္းက လံုးဝလံုးဝ မဝင္ ရ
အခန္းရဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုးအခန္းပါ
Kookie လည္းကိုယ့္အခန္းထဲဝင္ ျပီး
ပစၥည္းမ်ားေနရာ ခ်ျပီး ေရမိုးခ်ိဳးျပီး အနား
ယူရန္စိုင္းျပင္းေတာ့သည္။
ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ကိုလည္း ေနရာသစ္မွာ
အသားက်ျပီးေနတတ္ ေအာင္ ႀကိဳျပင္ ဆင္
ထားလိုက္သည္။
