The Elves(LOTR fanfiction) {NL}

Hoofdstuk 11

POV. Legolas

"Wat is er gebeurd"vraagt Tauriel."Dat weet ik toch ook niet"zeg ik geïrriteerd."Aisha wordt weer wakker"zegt Thranduil."Aisha gaat een beetje"vraag ik haar."Ja hoor ik ben gewoon een beetje moe"zegt ze."Je bent net flauwgevallen en je zegt dat het goed gaat"zeg ik."Het gaat wel ik ben gewoon moe oke"zegt ze."Oke kom we gaan wat eten dat helpt vast ook wel"zegt Tauriel."Legolas kan ik je zo nog even spreken"vraagt ze tijdens het eten."Tuurlijk"zeg ik.

-Na het eten-

"Aisha je wou me iets vertellen"vraag ik haar. "Het is misschien een beetje raar maar ik had een droom en een visioen"zegt ze. "Oke vertel eerst de droom en dan het visioen"zeg ik."In de droom zag ik een engel op een eenhoorn en de engel begon tegen me te praten: Je dorp is aangevallen en plat gebrand alleen jouw vader en Pathel hebben het overleefd. Pathel wil je spreken. Ze komen eraan. Dat was dus de droom"zegt ze."Dat is echt heel raar"zeg ik."Het visioen ging ongeveer zo; Ik zag Seregruthon  op zijn troon zitten en hij vroeg waar zijn zoon was, Estel, Toen hoorde ik iemand binnen komen maar ik zag niet wie het was. Daarna werd ik weer wakker"zegt ze."Estel is zijn zoon, daarom moest hij dood"zeg ik."inderdaad"zegt ze. Het is een lange tijd stil en ik kijk in haar ogen."Vanimle sila tiri"zeg ik tegen haar."Mani?"zegt ze."Amin hiraetha Legolas, Diola lle"zegt ze. We buigen naar elkaar toe voor een kus als Tauriel opeens naast ons staat."Wat nu weer"zegt Aisha tegen Tauriel."Je vader wilt met je praten"zegt ze."Oke"zeg ik. Ik loop mijn vaders tent binnen."U wou mij spreken Vader"zeg ik."Nee ik wou je helemaal niet spreken"zegt hij."Amin hiraetha Ada, maar ik denk dat Tauriel zo dadelijk niet meer leeft"zeg ik boos."N'ndengina ho"zegt Thranduil."Amin weera yassen lle"zegt Tauriel."Mankoi?" vraag ik aan haar."Amin mela lle Legolas"zegt ze."Maar ik niet van jou Tauriel"zeg ik en ik storm de tent uit opzoek naar Aisha. Ik hoor Tauriel me volgen."Kela" zeg ik tegen haar."Amin hiraetha"zegt ze. "Amin uuma malia"zeg ik. Ze stopt met me te volgen. Ik loop naar Aisha toe."Heey Aisha"zeg ik. "Hoi"zegt ze alleen maar."Het spijt me dat ik weg ging blijkbaar wou mijn vader niet met praten en was Tauriel jaloers op jou en verliefd op mij"zeg ik."En jij ook op haar en dat kom je me nu waarschijnlijk zeggen"zegt ze boos."Nee ik kwam hier om te zeggen, dat ik van je hou en alleen van jou"zeg ik."Mani ume lle quena?"zegt ze een beetje verbaasd."laat maar"zeg ik."Nee niet laat maar wat zei je en nu wil ik het weten ook"zegt ze."Amin mela lle Aisha, Amin mela lle"zeg ik."Legolas, Sevig i veleth nîn"zegt ze. We buigen alweer naar elkaar toe voor een kus maar dit keer is er niemand die ons stoort. Haar lippen raken de mijne. Haar lippen zijn zo zacht als dons.

A/N

En wat vonden jullie ervan. Ik vond zelf het leukste stuk om te schrijven dat Tauriel wordt afgewezen. Laat me het vooral even weten. x_GV_x zie je ze heeft gedroomd over een eenhoorn C: . Dit hoofdstuk is op gedragen aan foreversmaug omdat ik zijn boeken heel leuk vind vooral An Arrow or Two en Blood is Thicker. Dit hele hoofdstuk bestaat uit 464 woorden hopelijk is dat genoeg :3

Bye Bye

~Homeheart~