The Elves(LOTR fanfiction) {NL}

Hoofdstuk 19

POV. Seregruton
Waar is Estel hij zou bij me komen om ons plan in werking te stellen. Iemand klopt op mijn deur. "Kom binnen" zeg ik. "Estel en Thalias zijn verdwenen" zegt een wachter. "VERDWIJN" schreeuw ik naar de wachter. Hij rent de kamer uit. Als ik me omdraai staat de deur nog open. Ik gooi hem dicht en ga op een stoel zitten. Hoe kan mijn eigen zoon me verraden. Hij denkt eigenlijk alleen dat hij mijn zoon is. Ik heb hem ook gecreëerd. Ik kan hem ook uitwissen. Maar zou ik dat echt doen. Ik zou hem ook gewoon kunnen misbruiken. Ik kan zijn geest ook overnemen. Ja dat ga ik doen.

POV. Estel

Ze vertrouwen me niet. Natuurlijk niet. Ik kan ook niets goed doen. Ik ben de zoon van de vijand en nu denk ik dat ik het gewoon goed kan maken. Ik was naïef omdat te denken. Waarom was ik zo dom. Waarom ging ik hier heen. Waarom dacht ik dat het zou werken. Zoveel vragen maar er is er maar een belangrijk Waarom ?. Ik hoor voetstappen. Ik kijk op en zie Thranduil naar me toe lopen. "Waarom" vraagt hij. Alweer die vraag. "Daar heb ik geen antwoord op aangezien ik het mezelf ook af vraag" zeg ik. Thranduil kijkt me raar aan maar knikt dan. "Ik wou je laten weten dat het dapper was om weg te gaan maar ik vertrouw je nog niet" zegt hij en hij verlaat de ruimte. Zie je Estel niemand vertrouwt je. Iedereen haat je zelfs je eigen vader. "Amin delotha lle ada" zeg ik hard op. "Lasta lalaithamin" zegt Seregruton. "Mani uma lle merna" zeg ik. "Ona ta a'amin" zegt hij. De sleutel naar Aisha. "KELA" schreeuw ik naar hem. "Mankoi" zegt hij. "Ga ik wil je hier niet" zeg ik boos.

A/N

Het einde van dit hoofdstuk. Ik denk erover na om dit boek te eindigen over een paar hoofdstukken waarvan er 1 de epiloog is.

~Homeheart~

Vertalingen:
- Amin delotha lle ada = Ik haat je Vader
- Lasta lalaithamin = Luister naar mijn gelach
- Mani uma lle merna = Wat doe jij hier
- Ona ta a'amin = Geef het aan mij
- Kela = Ga weg
- Mankoi = Waarom