De Overloper Herschreven (FM)

De waarheid?

Ik kan nu nog weg, maar gelijk als ik dat denk schaam ik me dood. Hoe kan ik? Floris is misschien onschuldig en dan wil ik hem daar laten stikken? Ik zal het mezelf voor altijd kwalijk nemen als ik iets kon doen zodat hij niet naar de gevangenis hoeft.

Diep vanbinnen weet Eva ook wel dat op het moment dat Floris zei dat hij onschuldig is, ze dat met beide handen heet aangepakt, omdat ze gewoonweg wil dat hij onschuldig is dat hij haar niet bedrogen heeft.

Ik moet opschieten straks kan ze de bezoekersruimte niet meer in omdat ze te laat is en dan moet ze nog een dag wachtten tot dat ze weer naar Floris kan en dat betekent dat Floris weer een dag langer onschuldig in de gevangenis zit. Ik stap naar binnen de gevangenis in, door het detectiepoortje, maar eerst mijn ijzeren spullen in het bakje leggen en dan wachtten in de bezoekersruimte totdat een bewaker ons komt ophalen om ons naar onze vrienden, familieleden en geliefde te brengen. Eigenlijk weet ik niet in welke groep ik Floris zou indelen, familie kan ik afstrepen, maar vriend of geliefde? Ik bedoel was het normaal om toen Wolfs werd opgepakt zo te reageren als hij gewoon een vriend was?

Voordat ik hier verder over na kan denken word ik uit mijn gedachten gehaald door de bewaker die mij en de andere bezoekers komt ophalen. Na nog een paar minuten gaat eindelijk de deur open waarna de gevangenen binnenkomen als een van de laatste komt Floris binnen mét een blauw oog. Hij kijkt zoekend rond als zijn ogen de mijne vinden komt hij op me toe gelopen snel, niet bedachtzaam zoals de vorige keer.

'Eva, luister ik moet veel vertellen en we hebben weinig tijd, je moet beloven me niet te onderbreken.' ik knik 'Beloofd?' vraagt hij dwingend 'Beloofd' zucht ik geërgerd als we weinig tijd hebben moet hij niet zo zeuren, dan begint hij.

'Ze willen ons erin luizen, ze willen wraak voor wat wij volgens hen fout hebben gedaan ze vinden dat wij moeten boeten. Je bent in gevaar Eva ze hebben gezorgd dat ik de gevangenis in moest en dat ik hier dus nu onschuldig zit. Dat hebben ze gedaan omdat ze jouw willen hebben en ons uit elkaar drijven ze willen dat wij elkaar niet meer vertrouwen daarom Eva moet je elk woord dat ik zeg serieus nemen alleen al om hen te dwarsbomen. Ik kan niks doen ik heb het geprobeerd echt waar maar niemand gelooft mij, eva echt waar. Daarom heb ik een plan, Joes, Joes is een van hen vraag me niet hoe ze hem hebben omgekocht, hij heeft dat geld in mijn auto gedaan. Jij moet bewijzen dat Joes hef heeft gedaan zodat ik vrij kom maar Eva als ik vrij ben moeten we weg we kunnen niks doen, Daan leeft nog Tony is vrij net als Bea en ze hebben elkaar en anderen gevonden, ze zullen nooit toelaten dat wij hier een prettig leventje hebben, toen ze gisteren contact met me opzochten hebben ze dit gedaan.' Hij wijst naar zijn oog.

Ik ben tijdens zijn hele preek stil geweest en durfde ik amper te ademhalen maar nu haal ik adem ik moet reageren maar eerst moeten mijn hersenen al deze informatie verwerken. Dus Floris is hier echt onschuldig en ik moet Joes gaan pakken en dan weg, weg uit Maastricht, uit mijn geboortestad, uit Nederland, weg van Maurice, van Marion, van Frank zijn graf, mijn werk.

'Eva, geloof je me?'' ik moet antwoord geven 'Ja' maar wil ik weg? Ik moet er toch voor Maurice zijn? 'Maar, ik weet niet of ik het doen Floris ik kom morgen weer terug.' Ik wel er niet meer over praten, ik weet het nu, maar nu, nu moet ik nadenken en misschien, misschien afscheid nemen van Maurice.

'Goed, Eva, je moet nadenken.' Zegt Floris geïrriteerd. Daarna blijft het een hele tijd stil en zitten we minuten zwijgend tegenover elkaar, Floris ogen lijken mijn hele lichaam te scannen en te zorgen dat elke spier die beweegt zich te herinneren. In die minuten probeer ik alleen maar zoveel mogelijk oogcontact met hem te vermijden, ik haal opgelucht adem als eindelijk de zomer gaat 'Tot morgen!' roep ik Floris nog achterna, maar hij is al weg.