1. BÖLÜM

23 1 0
                                    

Yine gereksiz bir karanlık. Yine hüzün. Ondan ayrıldığımdan beri sebepsiz bir ağrı var kalbimde. Ondan ayrılmayı ben istemiştim. Çok acı çekmiştir Güney. Bende bunu düşündükçe ağrıyırdu belki kalbim. Hala seviyormuyum onu acaba. Hayır bu imkansızdı. Hem seviyo olsaydım ayrılmazdım. Aklımdaki düşünceleri silip kendimi yatağa attım ve hemen uyumayı diledim.

***
Sabah alarmın sesiyle uyandım.
Dün ağladığım için gözlerimin altı mosmordu. O yüzden ilk kapatıcımı sürdüm. Sonra saçlarımı açıp gözüme siyah kalem ve rimel sürdüm. Dudağıma sadece paratıcı sürdüm. Okulda Güneyle karşılaşmamak dileğiyle evden çıktım. Okula vardığımda kapıda Güney bekliyodu. Hızlı adımlarla bana doğru gelmeye başladı. Ne söyliceni tahmin edebiliyodum.
" Hadi ama Ece. Herşey yolunda giderken neden ayrıldın ? " diye sordu. Gözlerimi devirip okulun içine doğru yürümeye başladım. "SENİ SEVİYORUM ECE"  diye bağırdı. Yanına gidip "Hadi ama Güney. Yeter artık. Vazgeç."  Dedim. "Senden asla vazgeçmicem." Dedi. Sınıfa doğru hızlı adımlarla yürümeye başladım. Sırama geçip başımı gömdüm. Nazlı yanıma gelip ne olduğunu sordu. Hiç birşey söylemedim. "Yine o öküz dimi ?" Diye sorduğunda hiç birşey söylemedim. Nazlı hızlı adımlarla sınıftan çıktı.

GÜNEY'İN AĞZINDAN

Sabah kapının önünde Ece'nin gelmesini bekldiyordum. Benden neden ayrıldı bu. Her şey yolunda giderken neden ??
Ahh Ece ahhhh. Ece gelince benden neden ayrıldığını sordum ama gözlerini devirip gitti. Arkasından SENİ SEVİYORUM diye bağırdım. Yanıma gelip "Hadi ama Güney. Yeter artık. Vazgeç." Dedi. Asla vazgeçmiyeceğimi söylediğimde arkasına bakmadan okulun içine yürümeye başladı. Bir süre sonra Nazlı geldi. "Yeter artık yaa. Bırak kızın peşini. Senin yüzünden her gece ağlıyo." Dedi. Cevap veremedim sadece kafamı yere eğmekle yetindim.

ECE'NİN AĞZINDAN

Bir süre sonra Nazlı geldi. Ve sırasına geçti. Nereye gittiğini öğrenmek istemiyodum. Büyük ihtimalle Güneyle konuşmaya gitmiştir. Neden bu kadar ısrar ediyo anlamıyorum ki. "Senden asla vazgeçmem" diyişi hala kulaklarımda. Zil çaldığında Güney yanımda oturdu. "Bittiğine göre artık yanımdan kalkabilirsin." Dediğimde " Hayır bitmedi." Diye cevap verdi. Artık gerçekten bıkkınlık geldi. Sıradan kalkıp Ateş'in yanına oturdum.Yanındaki kız gelmediği için  boş sıra sadece onun yanı vardı. " Ece sana bir şey sorabilirmiyim ?" dedi. Olur anlamında kafamı salladım.
"Güney'den neden ayrıldın"
"Ya Ateş yeter artık yeter ya üstüme gelmeyin  orda Güney burda sen yeter ya "
"Özür dilerim" dedi hiç bir şey söylemeden kafamı masaya gömdüm.

***
Okul çıkışı Nehirle bize gitmeye karar verdik. Aslında vermedik verdi. Nehir film izlemek istedi ama benim bir şey yapacak halim yoktu. Ona yolda gelirkende söyledim. Ama beni yanlız bırakmamak için gelmişti

Ben yatarken o da korku filmi izlemeye karar vermiş olmalıydi ki bu sesler boşuboşuna gelmiş olmasa. Hangi insan tek başına korku filmi izlerki tadı kalmıyo bi kere. Bizde Güneyle hep korku filmi izlerdik. Ben her korktupumda kafamı onun göğüsüne gömerdim. Bunları düşünürken gözlerim doldu.

***
O yorgunlukla uyuya kalmışım. Sabah kalktığımda Nehir evde yoktu.masanın üstünde bir not vardı. "Ben okula gidiyorum." yazıyodu

Kahvaltı yapmışsın iyide toplasaydın bari vicdansız dedim içimden. Bulaşıkları yıkamak için bulaşıkmakinesini açtığımda bi not daha gördüm. "Merak etme geceden kalanları yıkadım"  Güldüm. Allah razı olsun karşiim dedim içimden. İçimdeki kıroyu durduramıyodum. Bu kız beni neşelendiriyodu. Zaten o da olmasa halimi düşünmek bile istemiyorum.  Bulaşıkları yıkadıktan sonra koltukta uzandım. Aklımdan çıkmıyordu. Gözlerimi kapadım. Karanlığın içinde boğulmak istedim. Bu gün okula gitmek istemiyordum. Bir günden bişey olmaz diye düşündüm. Elime dondurmamı aldım ve televizyonun karşısına geçtim. Depresyona girmek için hazırdım. Panduflarımı giyip yorganıda üstüme çektim.

Tam o sırada kapı çaldı. Nehir gelmişti. "Hop hop hop depresyona girmiyoruz geziyoruz" dedi. Duymamazlıktan geldim ve filmimi izlemeye devam ettim. Nehir ayaklarımdan tutup çekmeye başladı. "Kilo almışsın öküz" dedi. Gözlerimi kocaman açarak Nehire baktım ve omuz silktim. Nehir ayaklarımdan çekiştirmeye devam ediyodu. En sonunda koltuktan düştüm. Umrumda değildi. Ben burdada dondurmamı yiyip filmimi izleyebilirdim. Sonra Nehir gitti ve elinde kıyafetlerle odaya geldi. Üzerime kıyafetleri fırlattı "Şimdi ben tuvalete kadar gidiyorum geldiğimde üzerini değiştirmiş ol." Dedi. Takmadım. Dondurmamı yemeye devam ettim. Tuvaletten geldikten sonra beni hala yerde görünce delirdi ve dondurmamı elimden aldı. Bende dondurmasız depresyon olmayacağını düşündüm bu yüzdende üstümü değiştirdim ve tekrar yattım " üstümü değiştirdiğime göre dondurmamı artık verebilirsin" dedim Nazlıya. Bana kaşlarını kaldırmış bakıyordu. Bunun hayır anlamına  geldiğini anlamıştım ve Nazlının üstüne doğru yürüdüm. O geriye bende üstüne gidiyordum ve en son Nazlı masaya yaslandığında dondurmamı masadan aldım ve koltuğuma doğru koşmaya başladım.

Merhaba arkadaşlar. Biliyorum kısa oldu ama hemen yayımlamak istedim. İnşAllah beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum... 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin