Babamın ölümü üzerinden 1 hafta sonra yurda gittim yeni arkadaşlar ve benim gibi annesi babası olmayan çocuklar vardı burda minik ama çok şey anlatan gözleriyle bakıyorlardı bana
Bu sabah her zamankinden farklıydı ne karşımda duran o kocaman ayıcığım nede her zaman güçlükle kalktığım o sıcacık yatağım bunların aksine bir petek ve iki yataktan ibaret küçük bir odada ve gıcırdayan bir yatakta yatıyordum hayat ne tuhaf iki gün önce öğleye kadar yattığım ve sıcacık yatağım varken şimdi sabah erkenden kalkmak zorunda kaldığım ve rahatsız edici bir yatağım var her zaman şarkı çalan alarmımla uyanırken bu sabah gıcırdayan yatağın bunaltıcı sesiyle uyanmıştım odama giren minicik elleriyle çarşafları değiştirmeye çalışan bir çocuğu farkettim neden sen değiştiriyorsun bırak hizmetliler değiştirsin dediğimde çocuk bana ya hizmetçi ya ben ne fark eder dedi küçücük elleri bir yanda çarşafı biryandan yorganı tutuyordu yattığım yerden doğrulup çarşafın bir ucunuda ben tuttum ve yatağı yaptık bıkkın bir şekilde yatağa oturan çocuk derin bir nefes aldıktan sonra tek kelime etmeden odamdan uzaklaştı...
