Dark romance with a hint of blue ON HOLD

Hoofdstuk 3

"Hey, schat, mij gemist?"

Ik was trots op mezelf dat ik haar de hele dag had kunnen ontwijken. Nu verliet al die trots mijn lichaam en paniek kwam in de plaats.

"Nee," antwoordde ik met een kuch. Mijn stem klonk veel te hoog een beverig om overtuigend over te komen. "Helemaal niet," herhaalde ik, nu tevreden met mijn zwaardere, onverschillige intonatie. "Ik genoot eigenlijk meer van de rust en stilte."

Ik keek haar kort aan. Angel was niets verandert op de korte periode dat ze weggeweest is. Haar blonde haren waren nog steeds schouderlengte en haar donkerbruine ogen stonden even koud als gewoonlijk. Dat gemixt met haar duivelse grijns en haar in leer en jeans bedekt lichaam was zowel een perfecte als angstaanjagende combinatie.

Ze gooide haar hoofd ietsjes achteruit en lachte. Een echte gemeende lach, alsof ze wat ik zie echt amusant vond.

"Natuurlijk nerd," zei ze met een grijns. Ze zette een stap dichter naar mij toe. "Wat vond je van mijn nieuwste grap?"

Terwijl ik een stap achteruit zette, slikte ik moeizaam en richte mijn blik op de vloer.

Ik wilde haar niet te lang aankijken, daar zou nooit iets goed van komen.

"Heel grappig," beantwoordde ik haar vraag terwijl ik van mijn versleten blauwe Vans naar haar versleten Converse schoenen keek. "Heel origineel ook."

Ze lachte nogmaals en zette nog een stap vooruit. Waardoor ik als gevolg nog een stap achteruit zette. Zo bleven we even doorgaan, tot ik met mijn rug tegen de muur botste.

Met grote ogen keek ik op, recht naar Angel.

"Gotcha," grinnikte ze en plaatste haar handen aan weerskanten van mijn hoofd. Haar lichaam was nu maar enkele centimeters van de mijne verwijderd. "Nu, ik moet wel zeggen, normaal is het omgekeerd. Maar geen zorgen, ik vind deze positie ook leuk."

Ik slikte en schudde mijn hoofd. "Ik niet zo."

Het tienerjongen gedeelte van mij vond het helemaal niet erg dat was zo dicht bij elkaar stonden. Maar het geeky, braaf gedeelte van mij was mentaal door het lint aan het gaan.

Ze was echt heel dicht bij. Ik kon haar adem voelen. Ruiken zelfs.

Ze likte haar lippen en keek recht in mijn ogen. "Pech, ik vind dit wel leuk. Nu, volgens mij heb ik je nog niet bedankt voor je turnzaal slash schaatsbaan ideetje."

"Ik had niet verwacht dat je het type was op dank u te zeggen," mompelde ik en deed mijn best om mijn wild kloppend hart onder controle te krijgen.

Sheesh, Nathan. Je bent een man! Laat je niet doen! Man up!

Ook al was ik mijn best aan het doen om mezelf te motiveren iets te doen aan deze vreemde houding, kon ik het niet.

Misschien was het omdat ik bang was. Wat ook zo was. Ik bedoel, Angel had haar reputatie niet voor niets.

Maar misschien was de reden dat ik niets deed ook omdat ik het niet erg vond.

Ik vond het leu--

Woah, Nathan. Stop daar. Je bent klaar voor het zothuis. Vraag mama maar voor zo een straightjacket, die zal je nodig hebben.