Door ThePrivateGamer
Ik word wakker met een zware hoofdpijn. Ik voel een klein straaltje zonlicht op mijn gezicht schijnen. Ik wil mijn handen naar mijn hoofd verplaatsen, maar iets blokkeerde het. Ik ben opslag klaarwakker en kijk naar mijn polsen. Rond mijn polsen zitten ijzeren tangen die zich weer met het bed, waarop ik lig, verbinden. Ik probeer ze los te krijgen.
Tevergeefs.
Ik kruip met veel moeite recht en kijk om me heen. Ik zie grijze muren zonder ramen behalve dat ene achter me. Een klein houten bureautje met een stoel.
Voor de rest staat er niets.
Nu merk ik ook dat er een klein raampje, met tralies voor, in de deur zit.
Ik roep een paar keer maar krijg geen antwoord. Ik probeer dus maar gewoon opnieuw te slapen.
Na een lange tijd hebben moeten wachten, hoor ik iets.
Iets wat de ijzige stilte in dit pand doorbreekt. Ik luister aandachtig en berken ieder geluid: Een sleutelbos op tafel. Jas aan de kapstok of stoel, dat herken ik niet. Schoenen uit.
Ik blijf volgen wat hij of zij doet via het geluid.
Opeens hoor ik geluid op de trap, het is dus een houten trap.
Een sleutelbos die rinkelt.
Sleutel in het slot.
Opeens vliegt de deur open. In de deuropening staat een oude man. Ik schat hem rond de 80. Hij heeft een grijze vieze lange baard en een bril met een gebarsten glas. Zijn kleren stinken, zijn gescheurd en vies. Hij is dus waarschijnlijk een zwerver.
"Hey Conny, hoe is het met je makker" hij spreekt met een oude gekraakte, maar toch duidelijke stem."Ik ben niet Conny ?! Waar ben ik ? Wie bent u en Wat wilt u van me ?!" Er zit een trilling in mijn stem. Het verraad mijn angst, en als je het nog niet zou horen zie je het ook gewoon aan me. Ik ben bang, heel bang.
"Doe niet zo gek Conny. Hier, eet wat." Hij brengt me een plateau met eten en maakt me los en gaat op de stoel zitten. "Wat wilt u van me?"
"Ik ben Jeremy, Conny. Je weet dat mijn vrouw nu dood is he, nu ben ik dus heel eenzaam.... Jij zegt altijd dat we alles samen doen, dus dacht ik, ik breng Conny hierheen zodat we elkaar gezelschap kunnen houden!"
Nu vond ik hem zielig. Opeens zag ik iets, een telefoon in de gang ! Mijn redding ! Ik moet hem zover zien te krijgen dat ik alleen op de gang mag. Maar hoe? Bingo!
"Hey Jeremy, zullen we nog eens bingo spelen ?"
"Ha ! Hoe weet jij toch telkens te onthouden wat mijn lievelings spel is! Oude makker!" Hij maakte me los en haalde het spel. Toen hij beneden was, sloeg ik mijn slag, ik belde met de telefoon de politie.
"H..hallo? Ik ben ontvoerd, denk ik, door een oudere man, hij is gek vermoed ik. Help me alstublieft!" Ik raakte in paniek wanneer ik het gekraak hoorde. "We komen eraan meneer," en er werd opgehangen.
"Wat doe je Conny?" Hij keek me raar aan met het spel in zijn handen. "Ik.. euh.. Ik dacht dat er hier mooie foto's hingen," zei ik snel. Uiteindelijk geloofde hij me en gingen we spelen. Het was eigenlijk erg gezellig, tot er geklopt werd. "Politie! Open doen!"
"Conny, weet jij ergens van?" vroeg Jeremy mij wanneer hij langzaam opstond. Hij stapte naar beneden en deed open. Na even praten hoorde ik het trap gekraak weer. Een politie vrouw kwam in de deur opening staan en nam me mee naar beneden. Ik bleef stil. Ik dacht.
Ik had een oude eenzame man aangegeven, omdat hij zijn vrouw mist. Oh, wat haatte ik mezelf nu! Ik werd naar huis gebracht en alles werd me duidelijk gemaakt. Blijkbaar was het een oude man, wiens vrouw en beste vriend gestorven waren. Hij verwarde mij voor zijn vriend en dacht dat ik Conny was. De man zit nu in het bejaardentehuis. Een betere plek voor hem. Ik ga hem wel nog wekelijks opzoeken. Hij is en blijft volgens hem "mijn beste vriend." Ook al lijkt hij nu op een lieve opa, vanaf nu is hij dat ook voor mij. Een lieve, vriendelijke opa.
Mijn mening:
Ik vond je verhaal echt leuk. hij had ook een leuke wending.
toen ik het eerste deeltje las dacht ik: hmmmm, lekker spooky. Toen ik verder ging, moest ik wel lachen. Je einde was echt leuk.
Doe zeker zo door.
