De Maanprins

Hoofdstuk 13

Als het dan middag wordt, maakt Mark Atka en Elisa wakker. Slaperig staan ze op en komen in hun pyjama aan tafel. Elisa gaapt en zegt: 'Moeten we straks echt rennen? Ik ben nog helemaal stijf van dat vechten van vanmorgen.'

'Ja, en je gaat je ook niet drukken, Elisa. Ik heb al maatregelen genomen, om je gemotiveerd te houden.'

Ze gaat dan verder met eten en als ze dan klaar zijn met eten zegt Elisa: 'Mogen we nog een half uur gaan liggen?'

'Doe wat je wilt, als je maar over 30 minuten hier bent. Voor iedere minuut dat je te laat bent, lopen we een mijl meer.'

'Maar ik kan helemaal zo snel niet transformeren!'

'Dan weet je wat je te doen staat, Elisa. Denk eraan, ik ken geen pardon. Dus een pruillipje zal je niet helpen.'

Elisa knikt gelaten en zegt: 'Dan ga ik me maar vast transformeren. Dan doen mijn spieren in ieder geval niet meer zo'n pijn, als we gaan rennen.'

'Zo mag ik het horen, Elisa. Zie je over 29 minuten.'

'Zo snel al! Ik ben al weg!'

Atka en Elisa rennen dan snel naar boven en Sayen zegt: 'Wat kun jij gemeen zijn. Je weet toch, dat ze helemaal niet zo snel kan transformeren. Dat doet haar nog ontzettend veel pijn.'

'Dat weet ik wel, Sayen. Maar als ze zich er nu niet overheen zet, zal ze er nog meer last van krijgen. Ik zal haar strak moeten houden en als ze straks meer conditie heeft, zal het transformeren voor haar ook gemakkelijker worden.'

'Doe toch maar voorzichtig met haar.'

'Dat ben ik ook, Sayen. Anders was ik wel volle bak met haar aan de gang gegaan.'

'Ga je maar transformeren, Mark. Dadelijk zijn ze nog eerder hier, dan jij.'

Mark geeft Sayen een zoen en loopt dan lachend naar hun slaapkamer.

Als hij terug komt, staat tot zijn verrassing Elisa al te wachten. 'Ben ik op tijd?', vraagt ze.

'Meer dan op tijd. Je bent zelfs veel te vroeg.'

Ze kijkt op de klok en zegt: 'Huh? Hoe kan dat nou? Ik heb gewoon die oefening van mam gedaan, en ik dacht juist, dat het veel langzamer gegaan was.'

'Door je oefening ben je meer ontspannen en daardoor kun je ook sneller transformeren. En dan doet het transformeren ook niet zo'n pijn.'

'Dus ik had me eigenlijk niet zo hoeven te haasten?'

'Nee, maar het wil niet zeggen, dat je iedere keer zo snel kunt transformeren.'

Dan komt Atka de trap afgelopen. Hij kijkt verwonderd naar Elisa en zegt: 'Ben jij al hier? Dat is snel?'

'Het ging al een stuk beter met die oefeningen, die ik van mam had gekregen.'

'Op die manier. We zijn in ieder geval niet te laat.'

Yakome zegt dan: 'Kom, dan gaan we ook meteen. Dan hebben jullie een kwartier meer de tijd om op tijd terug te komen.'

Ze volgen dan hun vader, die weer bij het wolvenhuis stopt. Daar komt meteen de hele roedel naar buiten en Yakome zegt: 'Zo, dat is jullie begeleiding. Ik heb ze de opdracht gegeven, om jullie in jullie poten te bijten, als jullie treuzelen. En denk maar niet, dat je ze kunt overrulen. Zo sterk zijn jullie nog niet.'

Dan rent Yakome hard weg en Atka en Elisa moeten echt hun best doen om hem te volgen. Na een uur zijn ze over de helft en laat Yakome ze even rusten. Na 10 minuten zegt hij: 'Zo, we gaan weer verder. Nog 6 mijl en dan is het jullie beurt en zal ik jullie volgen.'