Love Is A Battlefield

CHAPTER 28

L POV

Napapansin namin lately na di na masyadong nagsasalita si Kreine.
Di na din sila nagsasama ni M.
Ang laging kasama ni M si Jaimie.
Si Kreine naman Ako o ang mga kapatid niya ang kasama.

Di na din pumapasok sa klase niya si Kreine pero pumupunta siya dito sa University. Lagi siyang nandun sa Music Room.
Pagpunta ko dun kahapon biglang nagbago ang itsura ng music room

Pinabago to ni Kreine. Ewan ko lang kung anong meron.
Di naman pumalag ang mga school stuffs.
Tinulungan pa siya. Mas gumanda ang Music Room.

Ngayon nandito ulit ako kasama ko si V at sina Jungkook. Wala si M.
Kreine smiled at Us.
Tinulungan namin siyang idikit lahat nag pictures na pinapadikit niya sa wall. Dito sa center stage.

Ewan ko kung anong trip niya.
Ng matapos kami nagpahinga kami.
Sina Dana ang kumuha ng pagkain.

"Noona para san pala tong ginagawa natin?"

Tanong ni Jungkook. Nakaharap si Kreine samin. Ngumiti siya. She tapped her side kaya tumabi naman sa kanya ang kambal.

"I want you to promise me na mag aaral kayo ng mabuti. Na mamahalin niyo at di niyo lolokohin ang mga mahal niyo. Okay? At isa pa. Alagaan niyo ang sarili niyo"

I saw her siblings tear up. Alam na nila ang totoo pero wala din silang magawa. Not even her parents. I was there when she told them everything.
I saw how her mom and dad broke down into tears
I saw how her sibling broke down.
I saw how she cried and apologize for not telling them.

She was broken.

Ang no one can fix her.

Not even M.

Niyakap siya ng kambal.

She smiled but her tears were falling.

She looked at me.

Umiwas ako. I can't look at her.
Knowing that she'll leave us sooner or later.
Tumayo ako at lumabas muna.
Pumunta ako sa field. Umupo ako dun habang tinitignan ko ang mga litrato naman.

Ngayon ko lang napansin. Laging siya ang nasa gitna.
Napaiyak nalang ako. Then i felt a soft hand wiping my tears away.
I looked at her she was smiling.
Bigla ko siyang niyakap

"L, I hope you find someone you can't live without. I really do. I want you to be happy. And I hope you never have to know what it is like to have to try and live without them"

Her voice was calm and I could only nod.

"Don't worry, I will always guide you. Thank you for everything L. I love you best friend"

I looked at her and kissed her forehead.

"I love you Kreine"

She broke the hug and smile.

"May pupuntahan pa ako. See you again L"

I let her leave.
I saw M looking at us from across the field. Lumapit siya saken.

"L"

he called me. i looked at him and he was shocked.
My eyes were red from crying

"What happened?"

I didn't answer him.

"Tomorrow evening. 8pm. Pumunta ka sa Music Room. Hihintayin ka namin"

I said and walked away. Hinabol niya ako at may binigay siyang invitation.
I smiled bitterly

"You could've tried M. She was worth the fight. Pinaglaban niya hanggang sa huli ang nararamdaman siya sayo sana ganun din ang ginawa mo. Hindi lang ikaw ang nasasaktan sa nangyayari sa inyo. Pati kami. If you only knew"

After saying it Umalis na ako.
Bukas. Bukas M malalaman mo.
Sa huling pagkakataon malalaman mo kung gano ka niya ka mahal.

Tinignan ko ang invitation. Ito yung invitation sa kasal nila ni Jaimie.
Yup. Tuloy ang kasal nila.
At bukas din yun ng gabi.

It his choice kung sino ang pipiliin niya. Kung ang isip niya o puso niya.

-----------------------------------------------------------

I was crying the whole time while writing this. Deym 😭💔

- Kookieshyy ❤