Love Is A Battlefield

CHAPTER 17

L POV

I was busy taking pictures of everyone.
Required kasi kaming photography students na kumuha ng pictures before, during and after events ng School.

Naglalakad ako habang kumukuha ng pictures ng makita ko siya.
The girl i love. She was laughing with her friend habang nag inaayos nila ang Marriage booth nila.
I took pictures of her.

I really love her smile.
Kaso di pwedeng maging kami.
I didn't even dare to make a move on her.
I'm secretly in love with her.
Kahit si Kreine hindi alam na siya yung babaeng mahal ko.
Ang alam niya lang may mahal na ako.

Jung Inna.

Oo siya ang. Ang girlfriend ni Jungkook.
Atleast, hindi naman ganun kasakit.
I'm just happy that she's happy though sometimes I wish that I was the one making her smile like that.

I find it funny sometimes, because I just realize that 3 years later, I'm still in love with someone I never had in the first place.
Yup. 3 years na akong In love sa kanya.

Ang corny. Ayoko na nga.
Naglakad na ako palayo ng makita ko ang kasama ko sa photography na si Dana

"Alam mo Dana para kang baliw jan. Stalker ka ba ni Jungkook?"

Nagulat siya ng makita ako. Tinawanan ko nalang siya at umiling.
Isa pa tong babaeng to.
Crush na crush niya si Jungkook.
Natawa nga ako ng makita ko minsan ang laman ng camera niya.

"Ano ba L! Wag ka ngang maingay jan. Tss"

Sinimangutan niya ako.
Tinawag ko si Jungkook may dala siyang dalawang milk shake. Para ky Inna siguro yung Isa.
Lumapit naman siya saken.

"Oh hyung bakit?"

Nginitian ko ng nakakaloko si Dana.
Pinandilatan niya ako ng mata niya

"Pwede mo bang tabihan si Dana? Gusto niya daw magpa picture kasama ka"

Tinignan naman ni Jungkook si Dana.
Si Dana naman ngumiti halata mong di niya alam ang gagawin niya.
Ngumiti lang si Jungkook at tumango

Tumabi siya ky Dana at ako kumuha ng picture nila gamit ang camera ni Dana. Umalis na din si Jungkook pagkatapos at pupuntahan niya pa daw si Inna.

Si Dana naman eto parang baliw.
Bakit? She's squealing. Babae nga naman.

"L! Hayop ka! Pero salamat padin!" 😆

Sabi niya umiling lang ako at iniwan na siya dun. Marami pa akong gagawin.
Naka salubong ko naman si V.

"Kuya. Pwede ba tayong mag usap?"

Tumango ako at sumunod sa kanya. Nandito kami sa likod ng Auditorium. Eto kasi yung malapitna medyo walang tao.

"Alam mo ba?"

Tanong niya saken.
Kumunot ang Noo ko.
Anong bang sinasabi neto?

"Ang alin?"

He looked so serious.

"About Kreine. Alam mo bang may karamdaman siya?"

Nagulat ako. Paano niya nalaman?! Ako at si Kreine lang nakakaalam nun.
I sighed.

"Oo. Matagal na. San mo nalaman?"

Nagulat din siya sa sagot ko.
Sinabi niya na nalaman nila ky Dr. Zhang.
Bwiset naman talaga yang si Zhang Yixing. Sabing wag sabihin kahit kanino eh.

"Wag mong sasabihin sa kambal"

Sabi ko sa kanya. Tumango nalang siya. Wala din naman kami sa lugar para sabihin ang tungkol dun.
Si Kreine ang nag desisyon nun.
I'm against it actually.
Kaso ayaw na ni Kreine. Ewan ko bakit bigla siyang umayaw eh dati naman she was willing to undergo treatments.

Ng matapos kaming mag usap, hinanap ko si Kreine. I need to check on her. Baka may kung ano ng nangyari sa kanya.
Pumasok ako sa Audi. And I saw her sitting on the chair habang nag iinstruct ng mga gagawin ng mga freshmen na member ng Music Club.

Di na ako nag tagal. Umalis din ako.
I just hope everything will be fine.

-----------------------------------------------------------