Şimdi Deniz'le kendi meselemi bırakmış Ece Cem ilişkisi üzerinde durmuştum. Bunlar baya koşuyolardı. Bir kaç gündür Deniz'le konuşmuyoduk. Aptal Beril Deniz senin neyin ki seninle konuşsun işleri vardır. Kendi kendimi yerken Deniz'in 2 gündür aktif olmadığını görmüştüm. Okula gidince hemen Ali'ye sordum. Kardeşi hayatını kaybetmişti. Kıyamam ben ona ağlamak hiç yakışmazdı. O hep gülmeyi kah etmişti. Ece'de artık benim kafadandı. Hep Cem hakkında konuşurdu. Mesela benim üç kelimemden biri "Deniz" . Artık Ece'ninde öyleydi. Her neyse şimdi gidip Deniz'e geçmiş olsun mesajımı atsaydım. Ama sen nerden biliyosun ve ya benim hakkımda Ali'den bilgimi alıyosun diyecekti. Ne yapacaktım böyle sesizde kalamazdım. Of kendimi pirinçlerin arasında kaşmış bulgur gibi hissediyordum. Kızlara sordum. Sesiz kalmamı söylediler nasıl olsa yazardı. Bende gittim "nassısın" yazdım. 2 gün sonra pek iyi geğilim yazdı.
- neden ne oldu? Haddime düşmez ama merak ettim.
- öyle düşünme hem biz arkadaş sayılırız. Bayadır aktıf değildim, kardeşimi kaybettik ondan
Arkadaş sayılırız dedi ya ARKADAŞ. Belki bu işi başlatmadan bitirmem lazımdı. Ama kızlar izin vermedi. Hep mücadele etmem gerektiğini söylediler. Haklılardı. O benim uzun zamandır yaşama sebebimdi bundan sonrada öyle olmalıydı.
-geçmiş olsun şimdi nasısın?
- biraz daha iyiyim , sadece kendimi biraz yalnız hissediyorum
- banada oluyo öyle annem ve kardeşim hep bir yerlerde oluyo hiç benimle ilgilendikleri olmuyor.
- baban?
-hayatını kaybetti.
-hmm geçmiş olsun-
Teşekürler.
