PSİKOPATIM

BÖLÜM 2 ****

Gözlerimi açtığımda tavanı seyretmeye başlamıştım. Ellerimle gözlerimi ovalamya başladım. Etrafıma daha dikkatli baktığımda odam'da olduğumu anladım. Yavaş adımlarla yataktan doğrulup pencereye doğru yürümeye başladım. Perdeyi çekip içeri güneş ışınlarının girmesini sağladım.  Tekrar yavaş adımlarla banyoya girip elimi yüzümü  yıkayıp rutin işlerimi hallettim.  Pijamalarımı çıkartmadan aşağı salona inmemeye başladım. Merdivenlerden inmeye başlarken annem beni fark etti ve işlerini bırakarak bana doğru gelmeye başladı. Çok endişeli ve korkmuşa benziyordu.

"Yekta iyimisin kızım.  " iyim anne sadece yorgunum biraz.  İstersen bugün gitme okula dinlen.   Aslında iyi olur bugün evde kalmak istiyorum.
"Yekta akşam seni öyle görünce çok korktum kızım ,başına bir iş geldi sandım. " Ne olduki "  ben bu soruyu sorunca annen bana şaşırmış bir şekilde bakmaya başladı.

"Hatırlamıyormusun?
Eve geldiğinde kan ter içindeydin ,nefes nefese kalmıştın sanki birinden kaçıyormuş gibiydin.
" Evet dün geceyi hatırlıyordum.  Okul çıkışı birileri takılmıştı peşime ondan korktuğum için koşuyordum.   O kapşonlu kişiden. İşte bütün parçalar aklımda birleşmeye başlamıştı. Ama bana hiç birşey yapmamıştı.  Sadece  sinsi bir gülüş atıp gitmişti. Gülüşü bile korkmama neden olmuştu. O karanlıkta kaybolurken , bense koşar adımlarla burda uzaklaşmaya başlamıştım.  Zaten daha sonra eve geldiğimde  annem telaşlanmasın diye köpeklerin kovaladığını söylemiştım. Biliyorum berbat bir yalan ama  annem inanmıştı. Kolay yalan söyleyen birisi değilim dır ama annemin telaşlanmasını istemiyordum. "  Yekta kızım daldın yine "  Annemin sesiyle bütün düşüncelerimden ayrıldım.  Efendim anne  dedim.  Kızım iyimisin?  "Ay anne iyim tamam.  Ben odama çıkıyorum , sen işine bak. Arayan olursa hasta de tamammı anne

**********

Odam'da bi sağa bir sola dönüp duruyordum. Bugün okula gitmediğime çok pişman olmuştum. Öta yandan da o gece yi asla unutamıyordum, psikopatın tekiydi.
Birdaha tek başıma dışarı çıkmicaktım. Dün gece hayatımda hiç korkmadığım kadar korkmuştum.
Umarım bir daha karşıma çıkmaz....

*******

Üzerime bir Jean pantolon giyip , üzerinede  beyez bir gömlek giymiştim. Çantamıda alıp aşağı indiğimde. Annemle karşılaştım.
" kızım nereye gidiyorsun?
Aşağı sokak takı kitap evine gidiyorum yeni romanlar gelmiş bir bakcam. "  kızım yinemi kitaplar hep kitap okuyorsun biraz sosyalleş .
Ben böyle gayet iyim anne  kitaplarım bana yetiyor.  Aman yekta tamam karışmıyorum.

Hızlıca ayakkabı giyip evden ayrıldım.
Kitap evi yakın olduğu için  otobüsle gitmeme gerek yoktu. Sokağımız L şeklinde olduğu için sağ dönüp oradan yürümeye başladım. Kitap evini gördüğümde adımlarımı daha da hızlandırdım. Merdivenlerden çıkmaya başlarken başım eğik olduğu için birileri omzuma çarpmıştı. Kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdığımda gitmişti. Biraz daha eğildiğimde uzun boylu üzerinde kapşonlu bir ceketi vardı. Kafamı kaldırıp hı" özür bile dinlemedi "
Kapıyı açıp içeri girdim. Fazla kimse yoktu. Hemen kitapların olduğu bölüme ilerledim.  Kitapları tek tek incelemeye başladım. Sonunda istediğim kitabı bulmuştum. "Cehennem" bu kitabı kesinlikle okumalıydım. Kitabı alıp kasaya doğru yürümeye başladım. Ödemeyi de yapıp ayrıldım.

*******

Anahtarı çıkartıp içeri girdiğimde
  
Direk odama doğru gittim. Kapayı açıp çantamı ve eldeki kitapı yatağımın üzerine koydum.  Üzerimi değıştirip  daha rahat şeyler giydim.
Kapının birden açılmasıyla irkildim.
Gelenin Neslihan olduğu görünce gülümsedim. "Hoşgeldin canım "
Hoş bulduk.  Bugün okula niye gelmedin ?   Sana herşeyi anlatıcağım.
Neslihan dikkatli bir şekilde bana bakarken bende hemen söze girdim.

Akşam okuldan çıktıktan sonra otobüs durağına doğru yürümeye başlamıştım. Yolda yürürken arkamda birinin beni takip ettiğini gördüm. O an o kadar korkmuştum ki ne yapacağımı bilemedim.  "Peki sana birşey yaptımı ".  Hayır bana zarar vermedi. Sadece gülümseyip  karanlıkta kayboldu.

Keşke seni yalnız bırakmasaydım.  Baksana başına gelmeyen kalmamış.
Senin bir suçun yok ki sadece psikopatın biri peşime takıldı. " peki o gece dikkatini  çeken bişey oldumu.
"Şey aslında var. Ben bunu söylerken Neslihan bana daha  dikkatli bakmaya başladı."  Gözleri " !   Gözlerimi....

" O zifiri karanlıkta tek parlayan onun gözleriydi.  Çok güzel ve canlı gözleri vardı. Ama o gözlerde sadece öfke ve korku gördüm. Neslihan.....

****************

Sabah ararmın  ötmesiyle içimden "bir off " dedim. Zorda olsa yataktan kalkıp banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Rutin işlerimi de halledip Banyodan çıktım. Dolabımdan sade bir t-shirt ve Jean pantolon çıkartıp giydim.  Çantamı ve kitaplarımıda alıp aşağı indim. Annem kahvaltıyı hazırlamış  beni bekliyordu.  "Kızım kahvaltı etmicekmisin ? Çıkmalıyım anne okula geç kaldım.  Tamam ama okulda birşeyler ye. Tamam anne.
Yekta !! Efendim anne. Baban bu akşam dönüyor kızım. Haberin olsun ,birde kendine dikkat et .

********

Okulun yanındaki durakta inip karşıya geçtim. Okula girip sınıfa doğru yürümeye başladım.  Üniversite birinci sınıf öğrencisiydim. Okula başlayalı bir ay olmuştu. Halkla ilişkiler bölümünde okuyordum. Bölümümü seviyordum.  O sırada Tam sınıfa gireçekken birinin çapmasıyla elimdeki kitaplar  yere düştü. Eğilip kitaplarımı toplamaya başlarken duyduğum sesle öfkem dahada artmaya başlamıştı. " Kime çaptığına dikkat et güzelim "

Bana çarpan oydu ama  suçlu ben olmuştum, kafamı kaldırıp bana çarpanın kim olduğuna baktığımda siyah gür saçlar renkli gözler keskin yüz hatları, çocuk  yakışıklıydı ama bir o kadar da soğuk ve  kabaydı....
  

O arkasını dönüp giderken bense bir aptal gibi arkasından  ona bakıyordum. Sigara içtiği kokusundan belliydi . lanet olsunki o kokuyu banada  bulaştırmıştı.

#########

Biliyorum kısa oldu ama bölümler gelecek. Lütfen oy ve vote atmayı unutmayın sevgililerle .

"Zayıflığımın sebebi olan sen ......""

Herkesin bir psikopat çocuğu vardır. Bazılarımızın hoşuna gider . Bazılarımız da korkarrr.

Peki yekta nınki   hangisi ,