2. Bölüm

1K 3 0
                                    

Açıkçası buna hazır mıyım bilmiyorum. Neyle karşılaşacağımı da bilmiyorum. Buluşmalı mıyım yoksa kaçmalı mıyım? Evimin yolunu biliyor mu yoksa?

Elime telefonumu aldım. Okadar kararsız kalmıştım ki harfleri yazıp yazıp sildim. En sonunda son bir gayretle 'akşam 8 de Chocolate cafe' nim önünde buluşalım' yazdım ve fikrimi değiştirmemek için hemen göndere bastım.

Telefonu yatağa fırlattım ve sırt üstü uzandım. Ne yaptığımı hiç bilmiyorum. Düşünemiyorum. Bir türlü toparlanamıyorum. Ve bana yapılanı untamıyorum. Her şey üstüme üstüme geliyor sanki. Oysa bir yıl önceye kadar ne kadar da mutluydum. Çok güzel giden bir ilişkim ve etrafımda arkadaşlarım vardı. Şimdi kendimi kullanılıp buruşturulup çöpe atılmış peçete gibi hissediyorum.

.
.
.

Kapının sesiyle aniden uyandım. Kim bu gelen hiç olmadık bir durumda şimdi. Kimseye drum anlatacak halde değilim. Zaten kafam bir milyon.

Yüzümü buruşturarak yataktan kalktım ve kapıya yöneldim. Tam 101.  zili çalarken kapıyı açtım. Ezgi. Arkasından atlı kovalıyormuş gibi eve daldı ve kapıyı kapattı. Şaşkın şaşkın yüzüne baktım ama onun benden daha şaşkın olduğunu anlamam çok uzun sürmedi.

- Nerdesin sen. Niye açmıyosun telefonunu.

- Şarjım bitmiş Ezgi sakin ol. Bi organ mafyası tarafından kaçırılmadım ve bak gördüğün gibi tam parçayım.

- Kızım senin ne işin var gece klününde. Niye gidiyosun oralara. Oralara gidenlerin nası kadınlar olduğunu biliyosun demi. Bi de kimseye haber vermeden. Ya başına bişey gelseyidi. Ya organ mafyası kaçırsaydı. Sen nası bö...

Bi an Ezginin verdiği extream tepkiye kahkahayı patlatacaktım ama hemen ciddileştim.

- Of Ezgi amma abarttın. Annem gibi konuşma lütfen.

Diyip banyoya sıvıştım ve sakinleşmesini bekledim. Aynaya baktım ve yüzüme su çarpmak için
Musluğu açtım. Kollarımı sıvadım.

Aman Allahım. O da ne. Kolumdaki iğne deliklerine baktım. Gece kulübüne gitmeden önce böyle bişey yoktu. Organ mafyası mı bu adam?

Of ne saçmalıyorum ya. Kafamı toparlayamıyorum bir türlü. Neyin içine düştüm ben.

Biliyorum çok beklettim sizi. Çok özür dilerim. Bundan sonra düzenli olarak yeni bölümler gelicek. Umarım beğenirsiniz. Hoşçakalın. 😄😄

TUTKUNUN GİZEMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin