The Middle (Dear Newt,)

1K 21 3
                                    

Linkต้นฉบับ
The Middle (TMR fanfiction) by Mistresspanda
http://w.tt/25GQDqP

ศัตรูล้อมรอบฉัน ปฏิกิริยาตอบสนองของฉันตอบโต้อย่างฉับพลัน ดาบแล่นเฉียดร่างของฉันไปไม่กี่เซนติเมตร ลูกธนูยิงผ่านผมของฉันและฉันมีรอยกรีดเป็นทางยาวที่แขนของฉัน ขอบคุณสวรรค์... ที่พวกทหารมีไม่มากเท่าไหร่ แต่เราชาวทุ่งก็เหมือนกัน เราก็แค่มนุษย์เท่านั้น ฉันยิงธนูอีกดอกนึงไปที่ลูกตาโศกาที่อยู่ด้านหลังของโทมัส มินโฮหวดดาบไปที่ผู้หญิงคนนึงก่อนที่เธอจะเหนี่ยวไกปืนใส่ฉัน ฉันสงสัยเหลือเกินว่านิวท์ของฉันคงจะไม่เป็นอะไรนะ ทันใดนั้น ความเหนื่อยล้าก็เริ่มเข้าเล่นงานฉัน ขาของฉันแข็งทื่อ แขนของฉันไร้ความรู้สึกและฉันก็เดินเซไปเซมาเหมือนกับคนเมา ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทุกๆอย่างดูรวดเร็วไปหมดและฉันรู้สึกโคลงเคลง เหมือนจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ และนิวท์คงจะไม่สามารถรับตัวฉันไว้ได้ทันถ้าหากว่าฉันล้มลง ฉันไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องที่แสดงถึงความเจ็บปวดหรือเสียงร้องให้ที่แสดงถึงความทุกข์ทรมาณ ฉันมองไม่เห็นหยดเลือดที่สาดกระเซ็นหรือร่างที่ปลิวว่อนลอยผ่านไป ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงและฉันก็มองไม่เห็นด้ามหอกจนกระทั่งมันแล่นผ่านอากาศตรงมาที่ฉันเหมือนกับลูกกระสุนปืนที่เคลื่อนที่อย่างช้าๆ ฉันยืนตัวแข็งทื่อ และฉันกำลังจะตาย ฉันกำลังจะตายสินะ...

และเสียงร้องด้วยความทุกข์ทรมาณจากความเจ็บปวดดังขึ้น มันปลุกฉันให้ฟื้นขึ้นจากอาการมึนงง มันไม่เหมือนเสียงร้องของมนุษย์ ไม่ใช่เสียทีเดียว

เสียงร้องนั่นมันไม่ได้มากจากฉัน...

เมื่อฉันลืมตาขึ้นก็เห็นคนที่เป็นรักแท้ของฉัน นอนอยู่ตรงนั้น ชุ่มโชกไปด้วยเลือดและด้ามหอกปักอยู่ที่หน้าอกของเขา...

นิวท์... นิวท์! ข้อร้องล่ะ อย่าตายนะ ได้โปรด ได้โปรด ข้อร้องล่ะ อย่าจากฉันไป ได้โปรด อย่าตายเพื่อฉันเลย... เสียงภาวนาของฉันดังสะท้อนไปมาอยู่ในหัว ฉันพยายามทำความเข้าใจกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้าของฉัน

|TH| Newt Imagines (ฟิคแปล)Where stories live. Discover now