Sabah kalktığım da ilk gördüğüm gözüme giren ışıktı.Hazırlandım ve kahvaltımı hazırladım her zaman ki gibi yine gevrek ve süt hazırlayıp yemiştim.Ve bugün okulumun ilk günü hemen çantamı hazırlayıp okula yürümeye başladım dün akşam hep aynı sorular şimdi aklıma geliyordu 'acaba sınıfta kimler olacak?' gibi o tür sorular aklımdan çıkmıyordu tam o sırada soruların cevabını düşünürken okulun yanındaki direğe dalgınlıktan çarptım.Kendimi direk yerde buldum herkez bana bakarak gülüyordu hem çok utanmıştım hemde çok sinirlenmiştim.Tam elimi başıma koyacakken kafamdan doğru bir el uzandı ve bana yumuşak bir sesle:
"Yardıma ne dersin?"
Sadece korkuyordum ve sadece bu iki kelimeyi diye bildim.
"Hayır teşekkürler"Bana sadece yumuşak bir bakış atarak yanımdan uzaklaşmıştı aslında yakışıklıydı.
Okula girdim ve sınıfı mı öğrenmek için müdürün yanına gittim.Kapıyı açar açmaz "11-B dedi" galiba beni bekliyordu.Koşarak sınıfıma girdim girdiğim an erkekler yerde üstüste çıkmış oyun oynuyorlardı bazı kızlar telefonla uğraşıyor bazılarıda makyaj yapıyordu.
Sınıfa gözlerimi gezdirdim gezdirirken sabah ki çocukla gözgöze geldim utancımdan hemen gözümü kaçırdım.Boş bir yer arıyordum ararken arkamdaki kapıdan fen hocası girdi ve beni yavaşça itekliyerek yerime oturttu.
Hoca hemen söze başladı
"Birazdan yangın takbikatı yapacağız bunun için herkez hazırlıklı olsun"dedi ve sınıftan çıktı.Ardından siren zili çaldı herkez koşuşturmaya başladı.Ben hala ne olduğunu anlamamıştım sabah ki çocuk.
"Hadi ne bekliyosun gelsene"dedi.Birşey yapamadan isteksizce arkasından gittim.Herkez sıraya geçmişti müdür gelerek yangında yapılacak şeyleri anlattı.Kimse müdürü takmıyordu yarım saat sonra bizi sınıfımıza gönderdiler bir kaç ders sonra herkez evine dağıldı.
Yavaşca yürürken arkamdan biri bana dokundu arkama döndüğüm an bu sabahki çocuğu gördüm bana
"Bu arada adını söyler misin?"dedi.
"Benim adım Özge"
"Peki yarın kantinde görüşelim Özge"
Kafamı tamam anlamında salladım tam ona adını soracakken annem arabayla önüme geldi.Arabadan indi ve bana sarıldı 5 yıldır görmediğim annemi şimdi şuan görüyordum.
Evet arkadaşlar hikayeme yeni başladım inşallah beyenmişsinizdir...
Multimedyada Özge var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN KOKUSU
AléatoireBir kızın hikayesi bu utangaçken yavaş yavaş yükseldiği özgüveni onu çok güzel yerleri taşır ama hergün mutlu son olmaz..