~2.BÖLÜM~

67 3 8
                                    

Evet 5 yıldır görmediğim annem şuan bana sarılıyordu.O an kendimden geçmiştim annem beni elimden tutup çekerek arabaya bindirdi.

"Özge çok özür dilerim ne olur beni affet"dedi.

O an hissettiğim hiçbirşey yoktu beynimdeki herşey boşalmıştı.Hala annem bana yalvarıyordu başımın etini yemişti resmen ve sonunda kendimi tutamayarak.

"Yeterr... Madem 5 yıl sonra gelip önümde dikiliyosun o zaman bana neden gittiğini anlat eğer bu anlattığın mantıklı birşeyse affederim ama-"

Tam diyecekken annem sözümü kesti ve söze başladı.

"Mafyalar peşimdeydi eğer parayı bulamassan seni ilk gördüğümüz yerde öldürürüz"dedi.

Bende sinirli bir şekilde
"Mafyalar ne alaka nerden bulaştılar"

Annem yine aynı şeyleri söyleyip duruyordu gece olmuştu ve eve gitmem gerekti ve arakama dönerek arabadan çıktım. Annem şaşırmış arkamdan baka kalmıştı.

Eve geldim ve anahtarları masaya fırlattım çantamı dolabıma doğru tüm sinirlerimi atarak fırlattım. Ve soğuk bir duştan sonra kendime geldim.

_______________________________________
Ertesi gün okula girdim sabah ki çocuğun adını halen daha öğrenememiştim. Onun dediği gibi öğlen kantine yani yemek haneye indim gözlerimi gezdirdim ama hala onu görememiştim. Arkamdan biri kolumu tutarak kendine çekti burun buruna gelmiştik utandım ve bir adım geriye çekildim.

"Utandın mı ?" dedi gülümseyerek.

Sadece ona
"Nereye oturacağız" diyerek daha deminki konuyu kapattım.

Bana eliyle köşedeki masayı gösterdi. Hala adını öğrenememiştim.Oturur oturmaz ona hemen adını sordum.

"Adın ne adını dünden beri öğrenemedim"dedim bana uzun süre gözlerime baktı nedense kalbim hızla çarpıyordu galiba AŞIK olmuştum.

"Adım Demir neyse zaten pek bi önemi yok eee... Nasılsın"

Aslında pek anlamamıştım neden öyle demişti. Onu düşünürken bir kız sesi duydum.

"Demirrrrrrrr aşkımmmm bu kız kimmm?"

Çok sinirlenmiştim aslında onun saçını çekme şansım vardı ama gene olay benim başıma kalacak diye hiç birşey yapmadım.

Demir
"Aslı ne işin var burda" sert bir tepki vermişti.

İç sesim ordan hemen uzaklaşmamı söylüyordu aslında iç sesime hak vermeliydim çünkü o kız bana dik dik bakmaya başladı. Hemen hızlı adımlarımla ordan uzaklaştım kimsenin ruhu bile duymadı.

Hızla uzaklaşmaya devam ederken arkamdan biri gene kolumu tuttu ve bana sarıldı.

Evet arkadaşlar bugün kü bölümümüzde böyle idi...

Multimedyada Aslı var

AŞKIN KOKUSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin