Chapter 1
Walang sino man ang pwedeng humadlang sa pagmamahalan na matagal ng tinakda.
Mamamatay ang sisira sa
plano!
Papatayin ko ang mga hangal na pipigil saatin.
Walang sino man ang kukuha sayo,
Pinakamamahal kong Katleya Miracle.
Habol hininga ako napabangon saaking higaan hirap man makabawi ngunit sinikap ko makalanghap pa nang hangin
Pilit ko pinapakalma ang aking pakiramdam.
Panaginip nanaman hindi mali, Bangungot ang dapat sabihin dun gabi gabi nangyayari,paulit ulit ang katagang sinasambit sino ba siya? bakit sa gabi-gabing sumasapit madalas ko naririnig ang kanyang tinig na pakiramdam ko tila'y kilala ko na ang nagmamay-ari ng boses nito?
Or sadyang dahil lang sa madalas kong napapaniginipan ang lalaking nakayakap sakin subalit hindi ko matukoy ang mukha dahil ito'y malabo at sa paulit ulit nyang sinasabi ang katagang yun kaya siguro ko nasasabi na kilala ko na siya,
Nahihibang na talaga siguro nga ako' panong makikilala siya gayung sa panaginip ko lang siya nakikita at hindi pa nga buo.
Walang kasigaraduhan kung sino ba talaga ang taong yun
kung talaga bang nageexist sya o sadyang sa panaginip ko lang siya nageexist?
Mahirap matukoy kung ano klaseng pakiramdam ito
May halong pangamba at takot ngunit sa kailaliman ng aking puso ay parang napakalaki ng ispasyo nya dun parang may malalim pang pinaghuhugutan at talagang sobrang nakakaapekto hindi lang sa puso kundi sa buong sistema ng pagkatao ko.
May halong pangungulila ngunit sa kaibaturan ng isip ko ay sinasabing mali ito,hindi ito dapat mangyari subalit sadyang iba ang binubulong ng aking puso
Sumisingaw na pagmamahal,
Pilit na sinisigaw na iniibig ko ang taong ito.
****
Amanda!
Naglalakad ako sa pasilyo ng eskwelahan ng aking pinapasukan na sikat na paaralan sa pilipinas unang araw ng pasukan ng pangalawang semester ng ika-apat na taon ko sa kolehiyo bilang estudyanteng nurse ilang buwan nalang at magtatapos na ko sa pagaaral at ang proproblemahin ko nalang ay ang pagkuha ko ng board exam upang maging ganap na nurse na talaga.
Amanda!
Nagulat ako sa taong biglang humablot sa aking braso upang pigilan ang kasunod kong hahakbangin patungo sa aking unang subject "Carlos? Gulat na sambit ko ng mapagsino ang taong yun.
Si carlos ang nobyo ko
Dati.
Ang unang lalaki aking minahal ngunit hiniwalayan ko nung araw na ika'tlong Taon ng annibersaryo bilang magkasingtahan sa kadahilanang pinagsabay niya kame nang aking kababata at tinuring ko nang kapatid.
"Bakit carlos?" Tanong ko sa kanya ng hindi pa siya hanggang ngayon nagsasalita
"N-nais ko sana makausap ka m-mamaya pagkatapos ng k-klase m-mo".
Kinakabahan nyang sambit dahil sa pagka utal utal nya ano naman kaya ang dapat pagusapan tapos na kami' kaya wala nang paguusapan pa.
Pero sa tingin ko kailangan ka naming magusap ng masinsinan
ng sa gayong maayos ang paghihiwalay namin hiniwalayan ko siya sa telepono lang wala ako sa wisyo upang harapin sila dahil sa pagtataksil nila.
Simula nung marinig at madatnan ko sila may ginagawang milagro sa kwarto ng condo ni carlos tila nawalan ako ng dila upang makapagsalita para akong tuod na nakatayo sa likod ng pintuan habang mahihinuha ang boses nilang parang nilalasap nila ang langit.
"Sige".
pagpayag ko sa alok nya sabay pasok ko sa room ng una kong subject.
(Sorry sa wrong spelling sa cp lang kac ako nagtatype pagpasensyahan nyo na
Thank sa pagbabasa)
-whiteprincessSAY
