Birşey düşünürsün, sana uygun geldiyse o düşünceyi kalbin yani yüreğin onaylar. Sana uygun gelmediyse kalbin o düşünceyi onylamaz. Bunu anlamaya çalışma anlamazsın zaten, bunu yaşarsın. En korktuğun durumla yüz yüze gelmekten onunla karşılaşmaktan korkarsın. hiç boşuna inkar etme ki sen insansın, inkar etsen bile kendini kandırırsın sadece. Ama senden bunu isteyeceğim bu akşam. Eğer en korktuğun dünya dışı varlıklarla karşılaşmaksa onu düşün. Yani o varlıklarla şu an yan yana olduğunu düşün. Sana en şiddetli zararı vereceklerini düşün.
Sen korkuyorsun. aslında o korku duygusunu sen domadan önce biliyordun. Çünkü olmayan varlıklar hayal edip ondan korkabilen tek türsün. Sen insansın. Sadece korku duygusu değil tüm duygular aynı şekilde sonradan kazanılan duygular değildir. Öncelikle bunu kabul etmen lazım. Çelişkiye düşmen çok normal. Çünkü düşünebilen tek türsün. Doğmadan önceki 'SEN' i bir düşün.
Ya da sen dünyaya gelmeden önce sana bir senaryo verildi ve sen o senaryoyu kabul ettin. Sonuç olarak bu dünyaya geldin. Dünya Oyunu. Bu oyuna katılırken senden istenilen tek şey geldiğin yeri unutmandı. Kabul ettin. Sen geldiğin yeri hatırladığın zaman oyunu kazanmış olacaktın.
Arafta kalma.
