CHAPTER 3

36 2 0
                                    

*-RESTAURANT-*


Jennifer's Pov





"Good Evening po ma'am Neneth late na po ba ako, sorry po" hinging tawad ko habang nag hahabol ng hininga, (hindi halatang pagod xD)






"Sakto lang naman, magpalit kana, ang daming costumer kasi," ma'am Neneth







Pumunta naman ako sa dressing room, at nagpalit ng Uniform,




Pagkatapos kung magpalit lumabas na ako para mag start ng mag trabaho,











''Jenny (short cut ng Jennifer) paki serve ito sa table 143," ma'am Neneth





"Yes ma'am," sabay lapit sa kanila,




Pumunta naman ako sa table 143 para i-serve ang order nila,






At puro mga lalaki pa naman sila,




"This Is the order you sir enjoy," sabay ngiti, ngiti na pilit,









Tumalikod na ako sa kanila ng iharang ng magaling na lalaki ang paa niya sa dadaanan ko, tuloy muntikan na akung madapa, pero tumawa lang siya,





Pinag sabihan naman siya ng mga kasamahan niya,








"Ano ka ba naman pare pati ba naman dito nang bu-bully ka hindi ka ba nag sasawa sa ganyang ugali," sabi nong katabi niya,






"Anong nang bu-bully kasalanan ko bang hindi niya makita ang paa ko, para saan pa ang pagka four eye niya," pag tatagol niya sa sarili niya,


Ano daw?



Four eye daw ako,



Tsk, hindi kona lang sila pinansin,



at nag tuloy tuloy narin ang work ko,



Hanggang sa uwian na rin, hanggang 10 pm lang kasi ang duty ko,






Dumaan mona ako sa mini store para idaan ito kila nanay,




Naaawa kasi ako, sa kanila tapos yung bahay nila puro sira-sira na,








Bumili ako ng grocery nila bali isang libo lahat ang nagastos ko, pagkatapos kung mag grocery lumabas na ako at nag lakad na papunta kila nanay,


Nanay lucy,







Nandito na ako sa tapat ng bahay nila, mukhang tulog na sila kaya naman iniwan kuna lang sa labas ang pinamili ko malapit sa pintuan nila, at saka ako nag lakad pauwi,





Bilang lang ang mga poste na nadadaanan ko na may ilaw,









Di ko tuloy maiwasang matakot, masyadong madilim dito sa may iskenita,










Paano kung may makasalubong akung masamang tao,







WaaaaaaaaaHH. . .



Sinong magliligtas sa akin,






Kakasabi kulang kanina mukhang ito na yata ang sinasabi ko ei tatlong lalaki na mukhang mga lasing pa naman,













Paano na ito, pag bumalik ako or pupunta kila nanay lucy baka madamay lang sila,













Kaya pinag patuloy kuna lang ang pag lalakad ko habang naka yoko sana hindi nila ako mapansin,


















Pabilis ng pabilis ang lakad ko hanggang sa tumakbo na ako, narinig ko namang ang sinasabi nilang tatlo,








"Pre' habulin niyo," boy1




"Tayo na baka makalayo pa," boy2






"Bilisan niyo, mga bobo," boy3


Binilisan ko pa ang takbo ko, hanggang sa sumigaw na ako ng saklolo,






"Tuuuuullllooooooonng, ayoko pang mamatay please tulangan niyo po ako," tumingin ako sa likod






OMG malapit na talaga nila akung maabutan,








Hanggang sa nadapa na lang ako, hindi kona maiwasang umiyak,




*sniff* *sniff* *sniff*



"Help me please *sniff*,"






Hindi kuna kayang tumayo pa,








Nang biglang nakarinig ako ng suntokan, takot man ako pero pinilit ko paring tumingin sa likod ko at doon ko na kita ang isang lalaki na kikipag suntukan sa humahabol sa akin,




Nakahinga ako ng maluwag, dahil may taong sumagip sa akin,






Umupo ako mula sa pagkadapa ko, at nakita ko naman ang lalaking papalapit sa akin,



Ibig sabihin na kaya niyang patumbahin ang tatlong lalaki na humabol sakin,
















Pero nagulat ako ng maaninag ko ang mukha niya,

O_________O



Siya yong lalaki sa restaurant,







"IKAW," me

"IKAW," Siya


Sabay naming sabi,




"What are you doing here, gabi na masyado," sabi niya habang matalim na nakatitig sa akin,





"Kakatapos lang kasi ng work ko," nahihiyang sabi ko sa kanya,





"Tsk, tumayo kuna dyan, ano akala mo bubuhatin kita ASA," sabay talikod


Ok na sana ei ang cool na masyado kaya lang ang sungit naman,


Tumayo na ako at punta sa malapit na park,



Nakita ko naman siyang naninigarilyo, at napansin ko na may bangas siya sa mukha,


Kaya nilapitan ko ito, sabay sabing.


"S-salamat," naka yuko kong sabi,


"Tsk, sa susunod sumakay kana pauwi, pati ako naaabala mona," masungit niyang sabi,








Kinuha ko yong first aid ko sa bag ko, kahit ito lang ang magagawa ko bilang pasasalamat ko sa kanya bilang pagtulong sakin kanina,




Umupo ako sa tabi niya sabay sabing "humarap ka,"



"At bakit na nama- Aray ano ba," sigaw niya sa akin




"Sorry gagamotin ko lang ang sugat mo, bilang pasasalamat," at pinag patuloy kuna ang paggamot sa kanya, at pagkatapos nilagyan kuna ng band eid,

"Ayan ok na, salamat ulit ( sabay bow sa harapan niya ) mauuna na ako," kinuha kuna ang bag ko sabay lakad pero bigla na lang niyang kinuha ang kamay ko.

















To be continue,


Please 🙏

Comments

And

Vote :)))

My Mysterious Fake, GIRLFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon