Bugün annemin ameliyat günüydü. Jesica'yı ve annemi kaldırdım.
Sabah 10:00'da ameliyata giricekti.
Bizde saat 08:00'da kalkıp hazırlandık.
Jackson bizi hastaneye bırakıcaktı.
Hastaneye girdiğimizde.
İçeride yaşlılar,çocuklar,gençler her yaşta insan vardı.
Annemin ameliyattan önce ve ameliyattan sonra kalıcağı odaya girdik.
Annemin ameliyat olucağı saati bekledik.
Ve anneme sıra geldiğinde hemşire yanımıza geldi ve yataktan birlikte kaldırdıktan sonra sedyeye bindirdik.
Hemşire güleryüzlüydü. Ameliyathaneye doğru sedyeyi iterek gidiyordu. Bende annemin elini tutarak gidiyordum.Jackson Jesica'nın elinden tutmuş bizi takip ediyorlardı.
Ameliyathanenin kapısına vardığımızda annem - ''Bana bir şey olursa diye mektubu yazdım. Odamdaki çekmecenin içinde duruyor. Kilitli. Anahtarım ise dolabımın içindeki siyah çantanın içinde. Kardeşine de iyi bak. Onu sakın bırakma.'' dedi.
Ben-''Tamam anneciğim, ama sana bir şey olmucak. İyileşip çıkıcaksın burdan. Böyle şeyleri aklına getirme. Tamam mı ?''dedim ve annemi yanağından öptüm.
Hemşire sedyeyi sürmeye devam edince annemin elini bırakmak zorunda kaldım.
Ameliyathaneye girdiklerinden sonra gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.
Daha sonra Jackson yanıma gelip ''Ağlanıcak bir şey yok meleğim . Bak annen ameliyata girdi ve düzelicek.'' dedi ve birbirimize sarıldık.
Ameliyat 5 - 6 saat sürücekti.
Daha sonra Jackson-''Kantine inelim mi ? '' dedi.
Ben-''Olur.''dedim.
Jesica'nın elincen tutup kantine indik.
Jesica'ya bir şey isteyip istemediğini sordum.
Hiçbir şey istemediğini söyledi. O da üzülmüştü. Benim ağladığımı görünce daha da üzüldü. Yanağında öptüm. Daha sonra ''Anneme bir şey olmaz demi abla ? '' dedi.
Ben-''Dua edersen olmaz birtanem.'' dedim.
Gülümsedi. ''Ben sürekli dua ediyorum ki zaten.'' dedi.
''Peki o zaman rahat edebilirsin annemize bir şey olmuyacak.'' dedim.
Saat 12:00 olmuştu. Telefonum çaldı. Açtığımda araya Veronica'ydı. Hastaneye geliceğini , yolda olduğunu söyledi.
Bende onu kapının önünde karşılayıcağımızı söyledim.
Daha sonra Jackson'a ''Kapının önüne çıkalım mı ? Hem Veronica geliyor hem de hava almış oluruz.'' dedim.
Jackson-''Tabii ki olur.Siz gidin ben de hesabı ödeyip geliyorum.'' dedi.
Jesica'nın elini tuttukdan sonra merdivenlerden yukarı çıktık. Çıkarken Jackson bize yetişmişti ve diğer elimi de o tuttu.
Baktığımda bana gülümsedi. İyi ki yanımdaydı.
Kapının önüne çıkıp bir banka oturduk.
Sessizlik oldu. Kimse konuşmuyordu.
Hava serindi.
Daha sonra taksi geldi ve Veronica taksiden indi.
Yanıma geldiğinde sesi telaşlıydı. ''Canım geciktim özür dilerim.'' dedi.
''Sorun değil.'' dedim ve gülümsemeye çalıştım.
Daha sonra içeri girdik ve ameliyathanenin önündeki kolktuklara oturduk.
Saat 12:15'di daha.
Dün gece hiç uyuyamamıştım. Sabaha karşı uyuyabilmişim anca.
O yüzden çok yorgun ve uykusuzdum.
Veronica , Jesica'yı hastanede gezintiye çıkarmıştı.
Ben de başımı Jackson'un omuzuna yasladım ve uykuya dalmışım.
Uyandığımda Jackson hiç kımıldamamış bir şekilde yanımda duruyordu.
Saati sorduğumda saat 14:45 olmuştu.
Annemin ameliyattan çıkmasına az kalmıştı.
En geç 1 saat 15 dakikaya çıkmalıydı.
Zaman bir türlü geçmiyordu. Jackson'a Veronica ile Jesica'nın nerede olduğunu sordum.
Kantine indiklerini söyledi.
Ve sonunda saat 16:00 olmuştu. Annemin en geç bu saatte ameliyattan çıkması gerekiyordu. Fakat hiç kimse gelmemişti.
Ben-''Jackson meraklanmaya başlıyorum artık.'' dedim.
Jackson-''Endişelenme artık çıkartırlar.'' dedi.
Aradan 1 saat geçti. Saat 17:00 olmuştu ve bu ameliyat çok fazla uzamıştı artık !
Bir şey olmuştu kesin. Ağlamaya başlamıştım ve de bağırınmaya.
Jackson ise beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Ama yapamıyordu. Duvarları yumruklamaya başladım. Sonunda ameliyathanenin kapısı açılmıştı ve hemşire çıkmıştı. Peşine takıldım sonuç ne diye. Salak kadın cevap bile vermeden çekip gitti. Daha sonra doktor çıktı. Üzüntülü bir şekilde bana bakarak ''Siz Hale Hanımın nesi oluyorsunuz ?'2 dedi. ''Kızı oluyorum .'' dedim.
''Ben çok üzgünüm. Elimizden gelen her şeyi yaptık fakat olmadı. Annenizi kurtaramadık.'' dedi.
Nasıl olurdu böyle bir şey ?
Doktorun yakasına yapıştım. '' Ne demek istiyorsun sen ! Nasıl kurtaramazsın ?.'' diye bağırınmaya başlamıştım. Jackson beni tuttu ve sürüklemeye başladı. Daha sonra doktor gitti. Öylece ayakta duruyordum . Olduğum yere oturdum ve ağlamaya, bağırınmaya başladım. Neden ben ? Neden benim annem ? Hayat benimle alıp veremediğin ne var ?
Neden her şey böyle boktan !
Jackson beni kaldırmaya çalışıyordu . Fakat ona ''Bırak beni !'' diye bağırındım.
Daha sonra ayağa kalktım. Kalktığım gibi de yere yüzüstü kapaklandım. Jackson yine yanıma gelip beni kaldırmaya çalışıtı . Fakat elini ittirdim. Kendim kalkmaya çalıştım. Kalktığımda Jackson'a sarıldım. ''Neden benim hayatım bu kadar kötü neden ?'' diyordum. Daha sonra hiç konuşmadım . Sustum.
Tek yapabildiğim şey susmaktı.
