İSKOÇ ONURU( KİTAP OLDU)

İSKOÇ ONURU alıntı

Gecenin karanlığında Highland topraklarının sert ve tehlikelerle dolu yapısına alışkın, fazlasıyla sessiz davranıyordu.Atının ayağına sardığı paçavralar nal seslerini gizliyor , iri bedeni karanlığa ve atına uyum sağlamış siyah bir figür olarak görünüyordu.Daha doğrusu seçilmesi güç bir gölgeye dönüştürüyordu.

Avucunun içi gibi bildiği bu topraklarda at sürmek Rob'a hep huzur vermişti.Uyurken,atının sırtında veya savaşırken her zaman kendisini evinde ve güvende hissetmişti.İç karışıklığın olduğu bu son yıllarda yuvasının huzurunu bozmak isteyenlere karşı başlatılan savaşta bu nedenle en öfkeli olanlardan biriydi genç adam.Evine girilmiş ve yuvası dağıtılmak istenen bir İskoç nasıl davranırsa öyle davranıyordu.Bütün gücüyle karşı koymak ve dağılmak üzere olan topraklarını savunmak.Bunun için de Bruce'u kral olarak kabul etmişti.Wallace'a ihanetine rağmen.Dişlerini gıcırdatarak küfretti.Rob direnişin kahramanı olan William Wallace'a arkasını dönen Robert'a içten içe hala öfke doluydu.Fakat kişisel kızgınlığını ülkesinin bağımsızlığıyla karıştırmayacak kadar vatanına aşık bir adamdı.Bu nedenle duyguları ne olursa olsun Bruca'u destekleyecek ve kralı olarak kabul edecekti.

Dağlara tırmandıkça artan soğuğa alışkındı.İskoçya'nın sert tabiatı ve hırpalayan soğuğuna burada doğmayanlar dayanamazdı.Yerlileri ise bu topraklar gibi mizacı sert ve değişkendi.Rob da bir İskoç olarak kendi kişiliğinin fazlasıyla farkındaydı.

Nefesi buharlaşarak geriye dönüp yüzüne soğuk ve nemli bir şekilde çarpıyordu.Kılıç tutmaktan nasırlı avuçlarının yavaş yavaş hissizleşmesi yükseklerdeki ayaz hakkında genç adama fikir veriyordu.

İçgüdüleri yaklaştığını söylüyordu,görmese de bu toprakların katılaştırdığı sezgileri harekete geçmişti. Önünde beliriveren altı devasa beden iç güdülerini doğruladı.Bulutlardan sıyrılan ayın ışığı gölgeleri açığa çıkarmaktan çok, ellerindeki korkutucu kılıçların parlamasına neden olmuştu.

Rob gözleri karanlığa alışkın bir şekilde "Aman çok korktum."diye alayla homurdandı.Gölgelerden en uzunu kılıcını indirirken "Bir gün en münasebetsiz uzvundan olacaksın."diyerek birkaç adım ilerledi. Arkadan bir yerlerden gelen erkeksi hırıltı, gülüşe dönüşürken "O pek muhteşem erkekliğini kaybedeceğini söyle, lafı dolandırıp durma."diyen ses kesinlikle sinir bozucuydu.

Bir başka ses "Muhteşem erkekliğini görmek bize kısmet olmamıştı,sen nasıl gördün ki?"deyince gök gürültüsünü andıran kahkahalar dağlara çarpıp yankılandı.

Rob atından atlayıp yuları bir başka gölgeye uzattı. "Keilan'ın bilmesi normal,sevgilisi anlatmıştır."Karanlıktan gelen öfkeli küfür diğerlerinin boğuk kıkırtıları arasında genç adamın kulağına kadar geldi.

"Kesin gevezeliği! Sen de tahrik etme Rob,hiçbir erkek boynuzlandığını duymak istemez." Bu ilk başta konuşan uzun boylu yapılı İskoç'tu. Hırıltılı diş gıcırtıları üzerine diğerleri dudaklarını bir birine bastırdı. "Hala ayakta mı?"Rob'un kimi sorduğu barizdi. "Ne zaman uyuyor ki? Hep ayakta."

Auslan,Rob'un yanında yürürken bir yandan da onun sorduğu soruyu cevaplıyordu.Genç adam kendi yaşlarında olan ve Bruce'u koruyan sayılı adamlardan biri olan Auslan'ı çocukluğundan bu yana tanırdı.Aynı zamanda koruma ekibinin şefi olan adam gözü kara,dürüst ve cesurdu.Sonuna kadar hayatınızı güvenebileceğiniz biriydi.

"Beni neden görmek istediği hakkında bir bilgin var mı?"

"Bunu kendisi açıklasa daha iyi olur."

Adam ketumdu ve gerekenler dışında konuşmuyordu.