Resim: Can :)
22 yaşında olabilecek en derin yalnızlığın biraz daha üstündeyim ! Aslında fazlasıyla çevrem geniş ama hiçbirini görememek kendimin bile neye benzediğimi bilmemek beni daha da fazla yalnızlığa itiyordu. Bilmiyorum belkide babamın günahlarının bedelini ben ödüyordum, onun oğlu olduğumu bile çok yakınlarımız hariç kimse bilmiyordu benim türkiyeye adım atmamı dahi yasaklamıştı oğlu olduğumu kimsenin bilmemesi gerekiyordu neden olarak ise sadece geçmişte çok büyük acılar yaşattığını bunun bedelini benim ödememi istemediğini söylüyordu ! Görememekten daha büyük bir bedel ne olabilirdi ki eğer görebiliyor olsaydım ki umarım 1 ay sonraki ameliyattan sonra görebilicem, ilk işim babamın geçmişini araştırıp kırdığı kalpleri onarmak olucak eğer annem ölmeseydi o da bunu yapmamı isterdi...
"Can! Oğlum umarım hazırsındır 1 saat sonra doğum günü partin başlayacak."
Tabi ya birde bugün benim acılarla geçen bir senemin daha son günüydü ve bu sefer tek huzur kaynağım annem yanımda olmayacaktı babama her ne kadar kutlamak istemediğimi söylesemde her zamanki gibi onun dediği oldu !
Resim: Ceylin" Ceylin lütfen fazla abartıyorsun sadece senden küçük bir iyilik istedim bu kadar fevri olma "
Küçük bir iyilik mi? Haldun amca bu sözleriyle beni daha çok sinirlendirdiğinin farkında degil bence, benden tanımadığım ve görmeyen muhtemelen kalbi zaten acılarla dolu benim yaşlarımda bir gencin kalbini kazanmamı onu kendime aşık etmemi istiyordu ve bunu ölen annem ve babam için yapmam gerektiğini söylüyordu üstelik annem ve babamın nasıl öldüğünü benim nasıl hayatta kaldığımı bile bana söylemiyorken birkaç kez araştırmıştım tam buldum derken deliller ortadan kaldırılmıştı ve ben yine onlara ne olduğunu öğrenememiştim.Haldun amcamın bana tek söylediği ailemin öldürüldüğü bilerek onların canına kastedilmiş olduklarıydı ve birgün bana bunları açıklıyacaktı anlamıyorum kör bir gencin bütün bunlarla ne gibi bir alakası olabilirdi ki? "Ceylin lütfen artık şu kapıyı açta konuşalım ayrıca senden istediğim tek şey o gencin kalbini kazanman degil " Haldun amcanın istekleri hâlâ bitmemişti " Sırada ne var " diye sordum alaylı bir tonda ve kapıyı açtım gerçekten söyleyeceği şey her neyse onu çok tedirgin ediyordu. " Ben onunla evlenmeni istiyo.."" Nee! üzgünüm ama sen gerçekten aklını kaçırmış olmalısın onunla evlenmicem ben kimseyle evlenmeyi düşünmüyorum aslında bugünden sonra hayatımı annemin ve babamın ölümüne neden olanları bulup intikam almaya adayacağım haldun amca! "
" Bak ceylin eğer dediğimi yaparsan sana söz veriyorum sana herseyi anlatacağım "
" Senin bana birsey anlatmana ihtiyacım yok ben herşeyi kendim öğre.."
" hiçbirseyi öğrenemezsin her araştırdığında o delilleri hep ben yok ettim ve sen benim dediğimi yapana kadar da aynısını yapacağım "
Haldun amca bunları söyledikten sonra çok kararlı bir tavırla karşımda duruyordu benim araştırmama izin vermeyeceğini anladım ve mecburen teklifini kabul ettim, yarın o gencin doğum günü olduğunu ve londra'ya gideceğimizi söyledi ve nazikçe anlıma bir öpücük kondurup gitti ben ise ona çok kızgındım çünkü kör bir gencin duygularını inciticek olmanın acısı vardı içimde ama ailemin intikamını almak için herseyi görmezden gelebilirdim kendimi bile!Hikaye yeni vote ve yorumlarla beni desteklerseniz diğer bölümler hazır ve sizi bekliyor umarım okurken keyif alırsınız :)