Baekkie :: Kim Jongin! နင္ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ Soo ကို တကယ္ႀကိဳက္တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား
Kai :: ဟင္ ဘာလို႔ ငါဘာမွမလုပ္ပါဘူး!!!
Baekkie :: နင္နဲ႔ Jiyeon အေၾကာင္းကို ငါ Soo ကို တဆင့္ေျပာျပလိုက္တယ္ဆိုေပမယ့္ နင္ကိုယ္တိုင္ အဲ့ဒီကိစၥနဲ႔ ပက္သက္ပီး ဘာတခြန္းမွမေျပာရေသးဘူးေလ
Kai :: ဪ...အဲ့ဒါလား! ငါစဥ္းစားထားတာ ႐ွိပါတယ္ Soo အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ျဖစ္ေပးလို႔ Gomawo, Baekkie :)
Kai က ေျပာပီး Baekkie ဆံပင္ေလးေတြကို လွမ္းဖြလိုက္ေလသည္။
Baekkie :: အမယ္! သူကပဲျပန္ေျပာရေသး။ နင္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ကို ပစ္ထားရဲပစ္ထားၾကည့္ေနာ္ ငါနဲ႔ေတြ႔မယ္..
Kai :: အလဲ့! ပိစိေလးကမ်ား ဟားဟား
Kai နဲ႔ Baekkie တို႔ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ရင္းႏီွးေနာက္ေျပာင္ေနသည္ကို အားက်တဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ သူတဦး႐ွိပါသည္။ သူက Park Chanyeol....
Yeol :: ဪ! Baekkie ရယ္! ကိုယ္နဲ႔လည္း အဲ့လိုရင္းရင္းႏွီးႏွီိးသာဆို ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ
>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<
Aigoo!!!! အဲ့ Choco စကားေတြ တတ္ေနလိုက္တာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Soo ကို သူနဲ႔ပဲ စိတ္ခ်သြားပီ။ ခုမွပဲ စိတ္ပူတာေလ်ွာ့သြားေတာ့တယ္
Sooေရ....နင္ခ်စ္တဲ့ Kim Kaiႀကီးနဲ႔ တသက္လံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဟာ...
Baekkie တေယာက္ လိုခ်င္တာရလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ကေလးတေယာက္လို ျပံဳးရႊင္ေနသည္။ ဒီ break time ေလး ကို Soo မသိေအာင္ Kai ကို ဖုန္းဆက္ပီး ေတြ႔ကာ Soo အတြက္ ေျပာေပးျခင္းပင္။
ခု Kai နဲ႔ ေတြ႔ပီးပီဆိုေတာ့ Soo ဆီသို႔ ျပန္မည္ေလ။ အေနေအးတဲ့ သူမသူငယ္ခ်င္းေလး သူမ မ႐ွိေတာ့ တေယာက္တည္း ပ်င္းေန႐ွာေပလိမ့္မည္။
ငါလာပီ! Sooေရ....
Baekkie တေယာက္တည္း လမ္းေလွ်ာက္လာစဥ္ ဖ်တ္ခနဲ ေထာင့္ကြယ္တခုကေန အရိပ္တခုေပၚလာပီး သူမလက္ကို ဆြဲေခၚသြားသည္။
