Multide Bartu ve Vuslat
VUSLAT KAYA
Güzel bir sabah ve malesef okul. Sanki ne varsa okulda neyse ki öğlen dersim bitiyor. Her zaman ki sabah isyanımdan sonra kalkıp duşa girdim ve giyinip evden çıktım.
Erken çıktım çünkü önce amcamın kafesine uğramam lazımdı.Amcama babamı soracaktım.3 gündür babamdan haber alamıyordum.Genelde pek eve uğramaz ama en azından haber verirdi.
Babam bar sahibi bana haber verip genelde orda kalırdı ama orayada uğramamış.Babamla hiçbir zaman baba-kız ilişkimiz olmadı.Ne kadar soğuk davransa, benimle ilgilenmese de babam benim tek dayanağım bu hayattaki ve ben babamı çok seviyorum.
Annemi 4 yıl önce kaybettim. Kanserden.18 yaşındaydım ve bir ergen için atlatması en zor acı diyebilirim. 2,3 yılda zor atlattım zaten. Babam annemin ölümü hakkında hiçbir şey söylemiyordu o benden fazla yıkılmıştı. Kanser olduğunu bile benden gizlemişlerdi.
Ölümünden sonra öğrendim hastalığını keşke onunla daha fazla vakit geçirseymişim.Yine bu düşünceler aklımı kurcalarken kafeye varmıştım bile kapıda duran Ece beni fark edince koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı.
''Naber tatlım?''
''İyiyim Vuslat abla senden naber''
''İyiym canım amcam nerde'' elimden tutarak içeri götürdü beni.
''Gel içerde'' Amcam beni fark edince kocaman gülümsedi. Eee tek yeğeniyim sonuçta maalesef kardeşim yok. Ama bazen düşünüyorum olsaydı o da benim gibi üzülecekti babamın haline kardeşimin olmaması belkide daha iyiydi hepimiz açısından.
Amcam elini kaldırıp salladı.
''Yeğen daldın gittin'' Amcamın yanına giderek ona sımsıkı sarıldım. İyi ki vardı yoksa ben ne yapardım. Bazen babamdan yakındı bana karşı. Amcama gülümseyerek.
''Nasılsın amca'' diye sordum sandalyeye otururken.
''İyiyim yeğenim sen nasılsın durumlar nasıl'' o da karşıma oturdu.
''İyiyim amca herşey yolunda da babamdan 3 gündür haber alamıyorum. Normalde haber verirdi ama bu sefer haber de vermedi.''
''Telaşlanma canım dağ evine gitti. Bu aralar şirketi ona emanet ettim. Malum kafeyi restauranta çevirecez. Bizim Efe bey'de şirketiyle ilgilenmeye gitti ben de bunlarla ilgileniyorum. Abim alışık değil bu kadar şirket işine biraz dinlenmeye gitti." Efe amcamın oğlu arkadaşıyla mühendislik şirketi açtılar. Bir ara oraya da uğramayı kafama not ettim.
''Tamam amca görüşürüz'' diyip aceleyle çıktım. Derse geç kalacaktım. Fakültenin önüne geldim.Damla sinirli bir şekilde bana bakıyordu.
''Nerdesin kızım ya bir saatir seni bekliyorum''
''Amcamın yanına uğradım.''
''Hukuk Fakültesinin nasıl aynı anda hem çalışkan ama sorumsuz kızısın ya''
''Sende çalışkan ama çenesi düşük kızısın'' dedim birbirimize alaycı sırıttıktan sonra Damla saate baktı. Kolumdan tutarak çekiştirdi.
''Hadi yürü konuşma'' dedi.
Bu kızı çok seviyorum.7 yıldan beri arkadaşız ve dost tabirinin yakıştığı nadir insanlardandır.
Amfiye ilerken dersimiz borçlar hukuki idi. Sıraya oturdum ve ders başladı.
BARTU ÇAĞLAYAN
''Ben sizi napim lan söyleyin bana'' diye bağırdım.
''Abi valla bizden kalabalıklardı.'' Sinir küpüne dönmüştüm. Adamlarım verdiğim işi becerememişlerdi. Sandalyaye vurunca yere düşerek boş depoda yankılandı. Adamlarımın korkudan çıtı çıkmıyordu. Bu adamları seviyorum bazı işlerde başarısız olsalarda en azından sözümden çıkmayan güvenilir insanlardı.
''Hadi dağılın lan gözüm görmesin sizi''
''Tamam abi'' diye nidalar yükseldi.
Adamlar dağıldıktan sonra depodan çıkarak arabama atlayıp kalbimin götürdüğü yere gittim. Ama önce çiçek almam lazımdı. En sevdiği çiçek papatyalardır. Çiçeğimi aldıktan sonra arabayı hızla sürdüm. Çünkü çok özlemiştim onları.En çokta hızlı araba sürmeme kızarlardı.
Vardıktan sonra arabadan hızla indim ve yine o yazıyı gördüm. Sanki bir yaranın kurumuş kabuğunu soyar gibi acı veriyordu.
''Çağlayan Ailesi''
Buraya her geldiğimde intikamım dahada büyüyordu. Anne ve babamın ölümüne şerefsizin biri sebep olmuştu. Aileme en büyük sözüm intikamımızı almaktı.
Telefonum çaldı. Arayan sağ kolum Volkan'dı.
''Ne var''
''Abi birşeyler buldum. Bir kafe.''
''Geliyorum kapat.'' Anne ve babamın mezarına bakıp gülümsedim.
''Az kaldı sözümü tutmama''
#1.BÖLÜMSONU
Merhabaa güzel yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin lütfen. İlk kitabım :D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gittiğinde
ChickLit22 yaşında bir genç kız ve hukuk okuyor. Bazı insanlar onları güldürenleri değilde ağlatanları daha çok sever. Oda bazı insanlar gibi ağlatanı seçti. Acıtsa da kırsa da yine onun onarmasını istiyordu. Ve sanırım bu onu ona bağlıyordu. 24 yaşında bi...