1.Bölüm

59 5 2
                                    

Annem kapıyı açtı içeriye girdi ve perdeleri açtı yatağım tam sabah güneşinin geldiği yerdedir perdeyi açınca güneş direktmen gözüme geldi. Yorganı kafama çektim ardından annemin sesi duyuldu "linda kalk sana bir sürprizim var " ben umursamayıp yatmaya devam ettim. " linda istanbula tasiniyor-" sözünü bitirmeden aniden yataktan fırladım. "Ne anne ciddi misin sen? " "Evet babanın tahini çıktı istanbula bu yüzden de taşınmak zorundayız " işte bu sabah sabah aldığım güzel haberdi sonunda denize kavuşabilecektim. 3 yıldan beri bu anı bekliyorurdum .Çünkü bundan 3 yıl öncesinde mersindeydik küçüklüğümden beri mersin de denizle birlikte büyümüştüm bu yüzden bu haber beni çok sevindirdi anneme aşağıya inmesini üzerimi değiştirip gelecegimi söyledim ve ardından dolabımı açtım en sevdiğim gök mavisi rengindeki yırtık pantolonumu ve beyaz yazılı t-shirtimi giydim. Aşağıya indim annem kahvaltıyı hazırlıyor babam gazetesini okuyor kardeşim hira ise telefonuyla oynuyordu "Günaydın millet" bizimkiler hep bir ağızdan "Günaydın"dedi ve babam gulumseyerek ekledi "nerden geliyor sabah sabah bu neşe" ben de gulumseyerek "Istanbula taşıyoruz ya babacım " dedim. Sanırım hiranin bundan haberi yoktu. Telefonu elinden atarak babama yöneldi ve "Ne doğru mu bu " dedi babam "Evet hira tahinim istanbula çıktı 2 gün sonra tasınıyoruz" hira çok üzülmüştü sanki... "Ama ben gitmek istemiyorum ben arkadaşlarımı bırakamam okulumu hiç bırakamam" dedi ve koşarak odasına gitti babam " bırakın biraz yalnız kalsın" dedi annem "e o zaman hadi gelin kahvaltı hazır" kahvaltı masasına geçtik. Kahvaltimızı yaptıktan sonra ben odama çıktım sırt çantamı ve sarjda olan telefonumu aldım ardından aşağıya inip annemlere "Anne ben çıkıyorum arkadaşlarımla vakit geçireceğim hemde vedalaşırım " dedim ve anahtarimı alıp çıktım.

Bizim whatsapp'ta grubumuz vardır gruba girip "çocuklar acil durum hemen hayal parka gelin" yazdım.hayal park arkadaşlarla topladığımız yeridir her zaman orada toplanır konuşuruz eğleniriz biz...

Elif, Zeynep , Murat , Memethan , ırmak, Pelin , Belenur ve Mert ışte kadro tamam.
Herkes bana merakla ne olduğunu soruyor. "Arkadaşlar size önemli birşey söylemem gerekiyor ben bu habere hem sevindim hemde üzüldüm" diyerek söze girdim. Ardından Belenur söze katıldı "linda soylemeyecekmisin artık neymiş bu haber ?" Derin bir nefes çekerek konuya girdim " Arkadaşlar babamın tahini istanbula çıktı taşınmak zorund-" Memethan sözümü kesti "şaka yapıyorsun dimi linda " üzülerek "Memethan üzgünüm şaka değil babamın tahini çıktı taşınmak zorundayız " Elif söze katıldı " peki ne zaman taşınacaksınız ? 1 ay falan vardır umarım." "Hayır elif 2 gün sonra tasiniyoruz." Dedim ve sonra ekledim " ya olum asmayın suratınızı , telefon denen şeyi neden icad etmişler bol bol konuşuruz ayrıca grup var hem arada ziyarete de gelirim ben sizi " dedim zeynep " pekii seni sevindiren şey ne ?" Yüzümü ona çevirerek " biliyorsunuz istanbulsa deniz var ve ben denizle büyüdüm onu çok seviyorum 3 yıldan beri bu ani bekliyordum sonunda geldi." Mert de sohpete katıldı " linda mutlu olursa bizde oluruz arkadaşlar. Onunla 2 günümüz var ve bunun tadını çıkaralım" Dedi benim de biraz olsun yüzüm güldü " helal be sana" dedim pelin söze katıldı " ee hadi o zaman ne duruyoruz ki ? kalkıp eylenelim"

Hayal parktan çıktık ne yapacağımızı bilmiyoruz nasıl eyleniniriz diye düşünürken aklıma karayoke geldi "buldum karayoke yapmaya gidelimmi " belenur "olur" dedi karayoke yapmak için mekâna gittik. Içeriye girdiğimde en sevdiğim gripin'in aşk nerden nereye parçası caliyordu aldım mikrofonu elime ve başladım söylemeye sesim çirkindir ama cesaret te budur yani...
Ardından belenur bana eşlik etti beraber söylemeye başladık. Şarkıyı söylerken ırmak ve murat dikkatimi çekti gün boyu sesini bile çıkarmadılar. Şarkı bittikten sonra ırmak ve muratin yanına gittim "benimle 2 dakka dışarıya gelsenize" başıyla onayladilar ve dışarıya çıktık "gün boyu tek kelime dahi konusmamanizin sebebini öğrenebilir miyim?" Irmak söze girdi "Olum gidiyorsun. Hem biliyorsun arkadaşlardan en iyi seninle anlaşıyoruz" dedi murat ekledi " aynen ikimiz en iyi seninle anlasiyoruz sen gidersen ne yaparız biz" bunlara sıkıca sarıldım harbiden ben onları çok öleceğimi farkettim.onları üzmemek için "Olum mal misiniz la? Ziyaretlere tabiki gelicem. Asmayın bakalım suratinizi bizim kalbimiz beraber" onları birazda olsa teselli etmiştim içeriye geçtik arkadaşlar sıkıldıklarını söylediler. Bizde mekândan ayrıldık. Ordan bir pizzaciya geçtik malumunuz aciktik. Pizzalari afiyetle yedikten sonra telefonum çaldı arayan annemdi "linda eve gelmen gerekiyor odadaki eşyalarını kolilere yerlestirmen gerek" dedi "tamam 15 dakikaya kadar evde olurum" diyerek telefonu kapattım ve sonra arkadaşlara yönelerek "benim kalkmam lazım annem eşyalarımı toplamam gerektiğini söyledi eve gideceğim şimdi" dedim belenur gözlerime bakarak "sana yardım etmemi ister misin" dedi. Bu teklif iyiydi çünkü ben çok sakarimdir ve çok daganigimdir bu yüzden ona ihtiyacım olacağını düşündüm ve " tabiki" dedim belenur ve ben oradan ayrılarak eve doğru yola çıktık. Yolda yürürken belenur "linda benim sana vermek istediğim birşey var" dedi şaşırarak " ne gibi mesela?"dedim "bize gidelim görürsün " dedi. Belenurlara gittik belenur bana sitenin içindeki bahçede beklemem gerektiği söyledi. Bende oradaki banklardan birine oturup belenur u beklemeye başladım. Aradan 6-7 dakika geçti belenur elinde minicik boyu ,uzun tüyleri ve siyah tasmasiyla abi bir ev köpeği getirdi ve " vermek istediğim şey bu. Robi en sevdiğim kopegimdir. Ve artık bu senin! Sana yalnız hissettirmeyecek emin ol...

Belenura sımsıkı sarildim. O köpeğini hiçbir şeye değişmez ama bana verdi bu büyük birşey... "emin ol ona çok iyi bakacağım sana fotoğrafını bile atacağım çok teşekkür ederim beni çok mutlu ettin" dedim "ee yeter bu kadar duygusallık hadi annen bizi bekliyor" dedi eve gitmek için yola koyulduk yaklaşık 10 dakka sonra evdeydik zili çaldım kapıyı annem açtı robiyi görünce şaşırdı. Annem köpekleri sever ama babam pek öyle .değildir açıkçası. Her neyse belenuru alıp odaya çıktım eslayalari kolilere yerlestirirken bir yandan da müzik dinliyorduk birden onun la benim sarkım çıktı bir anda gözlerim dolmaya başladı kendimi tutamadım ve ağladım belenur ne olduğunu anlamamıştı merakla "linda neden aglıyorsun"dedi ama ben bunu belenurla paylasamazdim...
"Belenur müziği değiştirir misin ?" Belenur başıyla onaylayarak müziği değiştirdi ama ne fayda eder ki tam unuttum demiştim yeniden aklıma geldi. Lanet olsun ki onu bir türlü unutamıyorum...!

1 saat içinde odakalileri koliledik. Çok yorulmusuz. Annem aşağıdan seslendi "kızlar çay molası" dedi. Gerçekten buna çok ihtiyacımız vardı. Belenuru alarak aşağıya indim. Robiyi göremeyince telaşla "robi nerde?" Dedim annem gülümseyerek " baban ile birlikte odada yumakla oynuyorlar" dedi. Şaşırarak "babam ve robi " dedim.belenurla birbirimize bakıp kahkaha attık çünkü ben robi ile babamı yan yana koyamıyorum. Her neyse çaylarımızı afiyetle yudumladik ardından belenura aniden bir bir mesaj geldi ve birden ayaklandı " linda benim gitmem gerekiyor kardeşimi kreşten almam gerekiyor"dedi bende onu kapıya kadar geçirdim "öp güneyi benim için"dedim "tamam diyerek gitti.

Ardından odama çıktım biraz yatağıma uzandim orada biraz uyimusum. Ardından aşağıdan nesif kokular geliyordu anlaşılan annem yine yemekleri döktürmüş. Hemen kokuyu takip ederek aşağıya indim bide ne göreyim annem bizim çocukları yemeğe varmış aralarında bir tek belenur eksik gülümseyerek "hoşgeldiniz" dedim ve "hosbuldukk" dediler ben "ee belenur nerede o neden gelmedi" dedim " belenurun acil işi çıkmış sanırım ailevi gel dedik gelmedi" biraz huylandim bu durumdan "buradan da apar topar çıktı güneyi kreş ten alacakmış sanırım" mert "ee ben gördüm annesi almıştı güneyi ben balkonda oturuyordum aşağıdan güney bana seslendi hatta birlikte aşağıda top oynadık" meraklanmistim zaten son 3 gündür bu garipti sürekli dalıp gidiyordu "neyse yakında çıkar kokusu " dedim ve ekledim " e hadi yemekler soğuyacak sofraya geçelim"dedim sofraya oturduğumuzda herkes afiyetle yemeğini yiyordu fakat mert ve ben birbirimize merakla bakıyorduk aklımdan "acaba belenur neden böyle davranıyor ?" Diye geçirdim yemek fastı bittikten sonra dışarıya biryerlere oturmaya çıktık. Ama ilk önce belenur'u alacaktik . Belenurlara doğru yola koyulduk. Yolda yürürken mert bana sessizce seslendi "linda bi baksana" merakla yanına gittim ve "linda ben belenuru merak ediyorum " dedi bende "aynen bende merak ediyorum" dedim mert bana çekimser bir tavırla "şey linda ben belenuru seviyorum galiba "deyiverdi ben bunu duyunca şok oldum çünkü mert'in bundan önce sevgilisi olmamıştı sanırım bu ilkti. Ben "mert haberi var mi ?"dedim o kafasını sağa sola çevirerek hayır işaretini yaptı.

Belenurlarin evine geldik ama sanıyorum ki belenur evde yoktu. Annesine " mediha teyze belenur evde miydi acaba ? " dedim "yok sabah çıkmıştı daha gelmedi ben sizde sanıyordum." Dedi mertin merakı dahada fazlalasti ve "aradinizmi belenuru ?" Dedi annesi " evet ama açmadı" dedi

Belenur'a ne olmuştu ?

Deniz Tutkunu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin