İnmek istediğim durağa gelmeden uyanmıştım. Bacaklarım karıncalanıyordu, başım cama vurup duruyordu ve ellerimi kucağımda toplamıştım. Uzun süredir uyuyor değildim.
Yanımda birisi olmasaydı muhtemelen gerinirdim; nitekim yan koltuktaki yaşlıca hanım bunu yapmamı engeller vaziyetteydi. O rahatsız pozumu bozmadan cama dönüp etrafı seyretmeye başladım.
Trafik akışı sorunsuzdu, bomboş bir yolda ilerleyen karavan sürücüleri gibi hissediyordum; iki farkla. Sürücü ben değildim ve inanılmaz rahatsız durumdaydım.
***
Anahtarı kilide soktuğumda gelen rahatlama hissini sadece bir davayı bitirdiğimde yaşıyordum. Dairem hala kilitli durumdaydı, bu da o gün içerideki eşyaların güvende olduğunu hatırlatıyordu.
Ne var ki eşyalarımın güvende olması benim de güvende olduğum anlamına gelmiyordu. Masamın üzerinde daha önce görmediğim bir fotoğraf vardı.
Birisi daireme girmişti ve benimle alay ediyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Paranoya
Mystery / ThrillerHer taşın altında bir bit yeniği dururken nasıl bu kadar rahat olabiliyorlardı? Kimse gerçek yüzünü göstermezken birbirlerine nasıl güvenebiliyorlardı? Hiçbir şey belli değilken bir plana nasıl sadık kalabiliyorlardı? Anlamıyordum. Her şey belli bel...
