Απαγορευμένος Έρωτας!! ~ Για πάντα Μαζί!? {BW2019}

Part 4. ~ Οικογενειακά

Το πρωί που ξύπνησα η Ανθή είχε σηκωθεί και στεκόταν στην άκρη του κρεβατιού μας.. Την χάζευα που μιλούσε στην κοιλιά της και την έτριβε.. Χαμογέλασα στην θέα της γυναίκας μου και ανασηκώθηκα χωρίς να με καταλάβει.. την πλησίασα και την αγκάλιασα από πίσω, έχοντας τα χέρια μου τυλιγμένα πάνω στην κοιλιά της.. Ακούμπησα το σαγόνι μου στον ώμο της και χαμογελούσα.

"Καλημέρα μωρό μου.." μου είπε χαμηλόφωνα και με φίλησε στο μάγουλο, που ήταν δίπλα από το δικό της.

"Πάμε να φτιάξουμε πρωινούλι για τα κορίτσια μας?" την ρωτάω και μου χαμογελάει.. μου νεύει καταφατικά κι αφού φοράει την ρόμπα της, πάνω από τα εσώρουχά της σηκώνεται και σηκώνομαι κι εγώ μαζί της.. Βάζω μια φόρμα και κατεβαίνουμε στην κουζίνα για να ετοιμάσουμε το πρωινό..

Μόλις καθίσαμε στο σαλόνι να πιούμε τον καφέ μας.. ακούστηκε το κουδούνι.. Πάει να σηκωθεί αλλά βάζω το χέρι μου πάνω την κοιλιά της για να κάτσει πάλι κάτω.. Αυτή τη βδομάδα έχει κάνει πολλά πράγματα και κουράζεται.. αυτό δε της κάνει καλό.. Πρέπει να κοιμάται πολλές ώρες, αλλά θέλει να περνάει και χρόνο με την Λυδία.. έτσι ξυπνάει νωρίς και κοιμάται αργά.. αφού κοιμηθεί η μικρή..

Κατευθύνθηκα στην πόρτα και άνοιξα.. Είδα έναν άγνωστο, κουστουμαρισμένο.. Κοίταξα καλύτερα και ήταν από την αστυνομία..

"Παρακαλώ!" είπα για να πάρει τον λόγο και να μου μιλήσει, ώστε να μάθω γιατί βρίσκεται ένας αστυνομικός στο σπίτι μου.

"Η κυρία Δελή?" ρώτησε..

"Σας φαίνομαι για κυρία? Ο σύζυγός της είμαι.. Παναγιώτης Δελής." 

"Μάλιστα.. Θα ήθελα να μιλήσω στην ίδια, παρακαλώ!"

"Συμβαίνει κάτι? Ξέρετε η γυναίκα μου είναι έγκυος και δεν κάνει να ταράζεται.." 

"Απλά θέλω να κάνω μερικές ενημερώσεις για την εταιρία που επρόκειτο να ανοίξετε.."

"Τι να πω.. Περάστε!" έκανα στην άκρη και τον οδήγησα προς τα αριστερά, στο σαλόνι.. 

Μόλις η Ανθή τον κατάλαβε πήγε να σηκωθεί.. 

"Παρακαλώ κυρία Δελή.. Μην κάνετε τον κόπο.. σέβομαι την κατάσταση σας.. Μπορώ να καθίσω?" της λέει ο αστυνομικός με ένα χαμόγελο και εκείνη κοιτάει εμένα ερωτηματικά..

"Βεβαίως!" απαντάω και του δείχνω την πολυθρόνα, μακρυά απ'την Ανθή. "Πάω να ρίξω κάτι πάνω μου και επιστρέφω." στο άψε σβήσε είχα βάλει μπλούζα και είχα κατεβεί.. Κάτι δεν μου καθόταν καλά σ'αυτό το φλωράκι που μας έστειλαν πρωί πρωί στο σπίτι μας..