Απαγορευμένος Έρωτας!! ~ Για πάντα Μαζί!? {BW2019}

Part 15. ~ Οι Δυο Μας

#_Μεριά_Ανθής_

Την Κυριακή έχω επέτειο γάμου 13 χρόνων με τον Παναγιώτη. Είπαμε αυτό το Σαββατοκύριακο να αφήσουμε την εταιρία για λίγο και να πάμε για πρώτη φορά να την γιορτάσουμε οι δυο μας.. Μόνοι μας! 

Τα παιδιά άλλωστε είναι μεγάλα, πλέον, βέβαια θα τις στείλω στους γονείς μου γιατί είναι ικανές να σκοτωθούν μόνες στο ίδιο σπίτι.. κι ας είναι τεράστιο. Οπότε γιατί όχι.. μια ευκαιρία κιόλας για να ξεσκάσουμε απ'τη δουλειά. 

Σήμερα είναι Πέμπτη και φεύγουμε απόψε το βράδυ.. Θα μείνουμε μέχρι την Κυριακή το βράδυ.. που σημαίνει τη Δευτέρα το πρωί θα είμαστε στο σπιτάκι μας.. Νομίζω πως θα περάσουμε καλά.. Δε μου λέει που θα με πάει.. Λέει είναι έκπληξη.. Σιγά! 

Έφτιαξα την βαλίτσα μου και έφτιαξε κι εκείνος τη δική του.. Αφού φορτώσαμε τις βαλίτσες στο αμάξι πήγαμε τα κορίτσια στην μητέρα μου..

"Να ακούτε την γιαγιά σας και να την βοηθάτε.. Μην πλακώνεστε, όχι εξόδους όσο λείπουμε και αύριο και την Δευτέρα έχετε σχολείο όχι κοπάνες.. Άντε μπράβο!" είπα με αυστηρότητα.

"Λυδία μου να προσέχεις την αδερφή σου και να την πηγαίνεις στο σχολείο και να γυρνάς να την παίρνεις μετά.. Μην καθυστερείς να γυρνάς σπίτι.. 2:30 θα περιμένω τηλέφωνο απ'το σταθερό για να δω ότι φτάσατε.. Και μην κανονίζεις μπαράκια με τους άλλους και τον Στέφανο.. Κάτσε 3 μέρες σπίτι δε θα πάθεις τίποτα.. Ξεχνάω κάτι?" είπα στα κορίτσια και μετά αναρωτήθηκα προς την Ανθή.

"Όχι.. Να προσέχετε, ναι? Και θα σας παίρνουμε τηλέφωνο εμείς, αν γίνει κάτι κατευθείαν να μας τηλεφωνήσετε.. ναι?" τις ρώτησα και έγνεψαν καταφατικά με το κεφάλι.. Μας αγκάλιασαν και μας φίλησαν.. οι γονείς μου μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι και μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. 

Φτάσαμε και κάναμε το τσεκ-ιν για να μπούμε στο αεροπλάνο.. Κοίταξα το εισητήριό μου και.. Όπα μισό! Γιατί το εισητήριό μου λέει Τυνησία? Πήρα το εισητήριό του Παναγιώτη απ'το χέρι του και έγραφε το ίδιο.. Το κοίταγα και το ξανακοίταγα..

"Να σου πω μωρό μου.. Σε 10λεπτά το αεροπλάνο αναχωρεί.. Θες να πάμε ή να κάτσεις να το επεξεργαστείς?" με ρώτησε ο Παναγιώτης με ένα χαμόγελο.

Χαμογέλασα πλατιά και κοίταγα μια τα εισητήρια και μια τον Παναγιώτη.. μετά από λίγο έπεσα πάνω του, τύλιξα τα πόδια μου στην μέση του και τα χέρια μου στον λαιμό του. Άρχισα να τον φιλάω αχόρταγα κι ευτυχισμένα σε όλο το πρόσωπο.