Yağız gelip beni hastaneden götürdüğünde Kıvanç ' ın o adam ile kalması beni korkutuyordu oturduğum koltuktan doğrulmaya çalışırken tepemde biten Yağız ' a sorularımı yönelttim " Mete kim?" Doğrulmama yardım ederken "Kıvanç'ın abisi" dedi. Kıvanç'ın abisi ise Yağız'ın da abisi oluyordu daha da merkalanarak yanıma oturmasını sağladım. "Senin de abin oluyor"
" Hayır " gülerek kafasını sallıyordu "Hayır, biz Kıvanç'la kardeş deyiliz"
" Ama birbirinize kardeşim deyince ben sandım ki"
"Biz çocukluk arkadışıyız çok yakın olduğumuz için birbirimize kardeşim diyoruz" dedi hastanede Mete'nin söylediklerini hatırladığımda " Peki Mete benden ne istiyor" dedim öksürerek geçiştirdiğinde ayağa kalkarak yanımdan ayrıldı neden kimse bana birşey anlatıyordu ki Kıvanç'ın gelmesini bekliyecektim belki bir ümit o bana anlatırdı olan biteni
Yatmaktan sıkıldığımda ayağa kalkarak evi gezmeye başladım ilk defa yukarı kata çıkıyordum korkuluklardan yardım alarak çıktığımda odaların kapılarını teker teker açtım Kıvanç'ın olduğunu düşündüğüm odanın içine girdiğimde odanın siyah perdelerinin tamamen kapalı olması nedeniyle çok boğuktu hava,perdeleri aralarken odanın toz zerrecikleri daha net gözükmeye başladı. Kesinlikle bu odanın temizlenmesi şart olmuştu. Tozlar boğazıma dolduğunda öksürerek odadan çıktım Yağız'ın sesi evi kapladığında ayak seslerini de duyabiliyordum "Talya neredesin" merdivenlere yöneldiğimde "Buradayım" dedim rahatlamış bir şekilde gülümserken koluma girerek merdivenlerden inmeme yardım etti
" biraz yemek yemelisin " dediğinde kafa sallayarak "Aç deyilim" dememle karnım guruldadığında karnımı göstererek " oradaki öyle söylemiyor ama" dedi koltuğa oturduğumda Yağız'ın getirdiği çorbayı kaşıklarken dış kapının açılma sesiyle Kıvanç olduğunu umarak tepsiyi kucağımdan indirdim koridorda gözüken Kıvanç yanıma geldiğinde gülerek yanıma oturdu " Gitmemişsin" dün gece söydeklerini hatırladığimda sırtımda ki yastıkları düzelterek "Artık istesen de gidemezsin" dedi. Anlamıştım ki Kıvanç da hiçbir şey anlatmayacaktı yerimde kıpırdanırken Yağız içeriye girdiğinde elindeki telefona bakarak konuşuyordu
" Abi Mete" dedi Kıvanç yanımdan kalkarken ne dediklerini anlamaya çalışıyordum ama ikisinin de umrunda deyildim "Biri bana Mete'nin benden ne istediğini ve kim olduğunu söyleye bilir mi?" dediğimde beni dinlemiyorlardı Yağız'ın "Ne yapacağız" sorusuna Kıvanç cevap olarak "koruyacağız" demesiyle kapının çaldığını ikiside duymamıştı yerimden kalkarak kapıya yöneldiğimde genç bir kızın elinde valiz ile beklediğini gördüm kafasını kaldırdığında yeşil gözlerini üzerimde gezdirdi "Buyrun" dedim sonunda dünyaya dönüp yanıma gelen Kıvanç karşımdaki genç kıza sarıldı kız Kıvanç dan ayrıldığında aynı samimiyetiyle bana da sarıldı "Ben Çağla sen kimsin" dediğinde Kıvanç'a baktığımda Çağla'nın valizini alırken "Karım" dedi Çağla'nın yeşil gözleri büyürken tekrar sarıldı uzun sıkı sarılmasından sonra içeriye girerken Kıvanç'a baktığımda kaşlarını kaldırarak Çağla'nın arkasından gitti
Hepimiz koltuğa oturmuş birbirimize bakarken sessizliği Çağla bozdu "Ne zaman evlendiniz" ortam gerilirken Kıvanç'ın cevap vermesini bekledim " Geçen ay hızlı oldu" dediğinde kaşlarını çatan Çağla elini göğüs hizasına birleştirerek "peki abicim bizim niye haberimiz yok" dedi Kıvanç üst üste yalanları sıralarken bir an olsun düşündüm ilerde karnımdaki sorduğunda ona ne diyecektik nasıl tanıştığımızı sorduğunda nasıl cevap verecektik
"Çağla hala oluyorsun" diyen Yağız ' a baktığımda gülümsedi Çağla nın ağzı açılırken yerinden kalkarak yanıma oturduğunda elini karnıma koyarak " Halam" dedi elini karnımdan çektiğimde ise gözlerini gözlerime dikerek samimi gülüşüyle konuştu " Seni daha fazla sevmeye başladım"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK NEFES
Teen FictionBu kitabı anlamak için bir kız düşünün Ya da düşünmeyin boş verin siz en iyisi bir mezarlık düşünün ailenizin içinde yattğı. Yok. Bu da olmadı en iyisi size bir kaç soru sormak Hazır mısınız!? İntikam uğruna herşeyi yapar mı bir insan? Peki ya bu...
