23.BÖLÜM-LANET

35 6 0
                                    

Yıl 2012'ydi.Haziran ayındaydık.Her hafta olduğu gibi bu akşam da 11-12 (23:00-24:00)' da maçımız vardı.Normalde halı saha maçları 6'ya6 olurdu ama saha büyük olduğu için 8'e8 yapıyorduk.

Saat gelmişti,hepimiz hazırlanıp maça gidiyorduk.Maç yaptığımız yer eskiden mezarlıktı.Ama orayı temizleyip halı saha yapmışlardı.Yani kemiklerin hepsini tek tek alıp başka bir mezarlığa nakil etmişlerdi...

Yani biz öyle biliyorduk.Her neyse biz maçımızı yapıp çıkmıştık.Sahada çay içiyorduk.Bizim oralarda yaşlı bir bilge vardı.Yürüyemiyordu.Bizde çayımızı içmiş ebe dönerken o amcayı görmüştük.Yürüyerek yanımıza geliyordu.

Ilk başta hepimiz şaşırıp korkmuştuk.Çünkü ayaklarını bir trafik kazasında kaybetmiş diye biliyorduk.Amca yanımıza doğru geliyordu. "Nasılsınız çocuklar.?" içimizden biri kekeleyerek "Iyiyiz amca s-sen nasılsın n-nereye b-böyle."diye sordu.Amca "Halı sahaya annemin yanına gidiyorum.dedi.Ben hemen atladım."Anneniz hala sağ mı?"yaşlı amca"Hayir evlât annem vefat etti.Halı sahanın altı hala mezarlık ya dua okumaya gidiyorum."dedi.O an kafamdan kaynar sular dökülmüştü.Ne yani biz haftalardır mezarlığın üstünde mi top oynuyorduk?Amcaya dönüp "Tamam amca biz seni tutmayalım ."dedim.arkamızı döndüğünüzde amca kaybolmuştu bile...

Amca oryadan kaybolumştu aşma hepimizin gözleri büyümüştü.Korkudan hızlı bir şekilde evlere daldık.2 arkadaşım bizde kalıcaktı.Öyle anlaşmıştık,sabahliyacaktık.Ama korkudan hemen yattık.Sabaha kadar uyuyamamıştım.Sabah ezanı okunduğunda gözlerimi kapattım ve 1 saat uyandım ve saat 8'e kadar yatakta yattım.Kalktığımda saat 8:30 olmuştu.Elimi yüzümü yıkadım ve arkadaşlarımı uyandırıp ekmek almaya evden çıktım...

Yaşlı bilge aşmanın evinin önünden geçerken evim çok kalabalık olduğunu gördüm ve sordum."Hayırdır amca neden üzgünsünüz ve neden ev kalabalık.?"dedim.Aldığım cevap karşısında beynimden vurulmuşa döndüm.
Yaşlı adam ölmüştü."Ne zaman?" diye sorduğumda dum gece 23:30'da ölmüştü.Duyduklarıma inanamamıştım.Resmen şok geçiriyordum.Azıcık düşündüğümde maçtan 24:00' da çıkmıştık ve amcayı görmüştük.Dur bir saniye yoksa o gördüğümüz!!!
Kafama bir sürü kurguladım ve eve ekmek almadan direk koşmaya başladım.Arkadaşlarıma olan biteni aldatmam lazımdı.

Eve gitmiştim ama keşke gitmez olsaydım.iki arkadaşımda boynundan asılmıştı.LANET OLSUN! Onlarida kaybetmiştim böyle bir şeyolamazdı.Alıma hemen mezarlık geldi.Yani halı saha da ölülerin üstünde mac yapıyorduk.Polisi aramak için telefonumu almaya gittiğimde aynada kanla ...'SENDE ÖLÜCEKSİN'... yazıyordu.

Ne yapıcağımı bilemedim.Elim ayağım titremeye başladı.Polisi ariyacaktim ama sinyal yoktu.Dışarıya korku dolu gözlerle çıktım.Her zaman kalabalık olan köyde bu gün kimse yoktu.Etrafta bağırmaya başladım "Kimse yokmuuuu?"sabah olmasına rağmen yarasalar uçuyordu.Gökyüzü kızıl renkteydi.Ağacın dağlarında damla şeklinde kanlar akıyordu.Sonra tekrar eve gittiğimde siyah gözler ve çirkin suratlar vardı.

________________________________________________________________________

Korkmaya Hazırmısın?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin