Ang Malungkuting Tsokolate

2. Meet the Poor Heartthrob

❀Shiro's POV❀

"That's it for today, students. Class dismiss." walang kagatol-gatol na linya ng History teacher ko pag-uwian na. Ang mga kaklase ko naman ay kumaripas na ng takbo palabas, habang ako na lang ang natitira sa loob ng classroom.

Hayys. Ano ba yan! Wala na naman kaming ulam para mamaya, si Mama kasi winaldas na naman ang pera namin sa pagsho-shopping niya. (╯︵╰,)

Lumabas na lang ako ng classroom dahil baka ma-late na naman ako sa trabaho. Pagkalabas ko ay puno pa ang hallway ng mga babae kong classmates at schoolmates. ಠ_ಠ

Nagsimula na naman ang mga bulong-bulungan nila, araw-araw na nila tong ginagawa mula nong freshman pa lang ako.

Andyan na si Shiro~ (●♡∀♡)
Shirooo, my loveee! ♡'･ᴗ･'♡
Ang gwapo mo talaga~ ( ˘ ³˘)♥

Akin ka na laaaang~ (づ￣ ³￣)づ
I'm gonna die, I'm gonna dieeeee! ヾ(ﾟ∀ﾟゞ)
May forever nga talagaaa~ 乂❤‿❤乂

Ang ingay nilang lahat, hindi sila marunong magbulungan. Huhuhu o(╥﹏╥)o

May malakas ang loob namang namumulang babae ang lumapit sa akin, si Hercule Blitzmer ng Class C. May dala siyang kulay green na tupperware. Yes! Ulam to panigurado! (°∀°)b

Nakalimutan ko bang sabihin? Nakaugalian na ng mga babae sa school ko ang bigyan ako ng ulam, alam kasi nila ang estado ko sa buhay. At kahit nakahihiya man ay tinatanggap ko rin ang mga bigay nila. （//･_･//)

So far naman, wala pang nang-gagayuma sa akin. (~‾▿‾)~

"Hello, Shiro!" (｡♥‿♥｡)

"Hello, Elly!" Sa akin lang yata naglalakas loob si Elly lumalapit, sa iba kasi nababato na siya sa hiya. Hahaha. Nagluto naman siguro siya ng pagkain para sakin.

"Ito oh... Adobong Manok. Niluto ko talaga 'yan para sa iyo, Shiro. Sana magustuhan mo..." (⌒_⌒;)

"Nako! Nag-abala ka pa talaga. Thankies, Elly~ Paniguradong abot langit ang sarap nito!" Nginitian ko siya. Salamat naman at may iuulam na kami mamaya.

(●'∀｀●) "You're very much welcome, Shiro! Sige, mauna na ko. Bye-bye!" Kumaway siya at namumulang umalis.

"Byeeeeee~ Ingat ka, Elly!" Ang bait talaga ni Elly, parati niya kasi akong pinagluluto. Makauwi na nga para makakain na kami.

Habang naglalakad ako papuntang gate ay may narinig akong tumatawag sakin. ╮(─▽─)╭

Pres! Pres! Shirooo!~

Paglingon ko ay nakita ko ang isang hingal na hingal sa kakatakbo na si Cordelle Glauray, kaklase ko sa Class A at secretary ng Supreme Student Council ng school. May dala-dala siyang malaking tupperware... na for sure, ay ulam na naman ang laman. (ノ^o^)ノ

"Oh, Cordie! Bakit hingal na hingal ka yata? Ayos ka lang ba?" Alala kong tanong sa kaniya.

Tumawa naman siya at ngumiti ng pagkalaki. "Hinahabol kasi kita, Pres. Buti na lang, huminto ka." ^__________^✌

Ewan ko ba pero parang double meaning ang sinabi niya. Pero, teka! Hinahabol niya ako, pero bakit? ᕙ(⇀‸↼‶)ᕗ

"Ha? Bakit? May kailangan ka ba? May problema ba sa council?" ಥ⌣ಥ Nako! Baka may problema sa office!

"Ha? Eh, wala! Ikaw naman, Pres! Ang nega mo! Gusto ko lang sana ibigay to sayo..." Inabot naman niya ang malaking kulay dilaw na tupperware na kanina niya pa dala-dala. Hmmm. Ang bangooo *Q* Ano kaya to?

"Chicken fillet yan! May gravy at sour onion dip din yan sa loob. Sana po magustuhan niyo, Pres!" (•ᴗ•)❤

"Naman! Paniguradong napaka-sarap nito! Ikaw yata nagluto nito! Mapaparami yata ngayon ang kain ko nito! Salamat talaga, Cordie~" (^.^)

Namula naman siya, pero totoo naman eh. Siya ang pinakamasarap magluto sa lahat ng babae sa buong Schultz Academy, pangarap niya kasing maging chef. Talo niya pa nga si Mama ko eh.

"Bolero ka talaga, Pres! Pero you're welcome. Hihihi." (*///////*)

"Hindi ako bolero no! Pero, tanchu talaga, Cordie! Oh, ayan na pala sundo mo. Bye-bye, Cordie~ Tanchu ulit dito~" sabay alog ko dun sa tupperware na bigay niya. Namula naman siya na parang sasabog na. (」ﾟﾛﾟ)｣

"Ah... Eh... Byeee~ See you tomorrow, Pres!" (｡♥‿♥｡)

At umalis na nga siya... Tiningnan ko yung dalawang tupperware na dala ko, mukhang lolobo ang tiyan ko ngayong gabi ah! Makauwi na nga!

Paglabas ko ng gate...

"Ang tagal mo naman lumabas, SuShi." (⌒_⌒)

Si Nero Mion ng Class F, hinihintay pala ako. At may dala-dala siyang box na kulay violet. Eh, cake? ♥(✿ฺ'∀'✿ฺ)ﾉ

"Hi, Takaw!" sa lahat yata ng mga babae na kilala ko, siya na siguro ang pinaka-matakaw. Hahaha!

"Ikaw talaga, SuShi! Para sayo oh..." ヽ(*⌒∇⌒*)ﾉ sabay bigay niya sakin ng box.

"Oh, ano to? Mainit pa ah..." Mukhang kakaluto pa lang, kung sakaling pagkain nga to. (〜￣△￣)〜

"C.C.C ang tawag ko diyan! Sana magustuhan mo!" (づ￣ ³￣)づ

"C.C.C?" Nakakain ba to? ƪ(‾.‾")┐ Okay, mukha na akong SPG as in Sobrang Patay Gutom sa story na to. Nakakabawas pogi points. >∆<

"Chocolate Chip Cookies! Ako mismo ang nag-bake niyan! SuShi, tumataba ka na ah..." ⊙︿⊙

(Ｔ▽Ｔ) Tagos hanggang buto yon, sabi na eh, SPG na ang tingin ng lahat ng tao sakin.

"Tumataba? Hindi ah! Ang sexy sexy ko nga eh!" sabi ko sabay pameywang at pose na pang-model. Hahaha! May pang-dessert na kami. Ang swerte ko talaga! ^______^

"Hahahahaha! Ewan ko talaga sayo, SuShi! Sige mauna na ako. Byeeee~ Sana tumaba ka pa lalo!" " ψ(｀∇')ψ

"Bye-bye, Takaw! Ingat ka!" Binelatan niya lang ako at kumaway.

Napangiti na lang ako at nagumpisang maglakad pauwi. Excited na talaga ako, maghapunan! o(〃＾▽＾〃)o

Nahawaan na siguro ako ng katakawan ni Nero at muntikan ko na tuloy makalimutang magpakilala sa inyo. （⌒▽⌒）

Ako si Shiro Fiquora! 17 years old at nag-aaral sa Schultz Academy bilang isang scholar. I'm the eldest child of Sein Fiquora and Michi Fiquora, I have three younger siblings. Si Shizu Fiquora, 8 years old and my twin siblings, Senne and Seanna Fiquora, 5 years old. Nakapag-aral ako sa prestigious academy na to sa pamamagitan ng scholarship na binigay ni Mr. Charles Schultz. Ako ang Varsity Captain ng Basketball Team at President ng Supreme Student Council ng Schultz Academy. Running for Valedictorian din ako ng batch namin, at kilala bilang school heartthrob. Mahirap lang din ang estado ko sa buhay, at isa rin akong working student pagdating ng gabi.

××××××××××××

A/N:

Hi! Para kasing babae si Shiro. (≧∇≦)/ A wave of updates on the roll.

Vote. Comment. Share. ❤