4. bölüm

127 14 1
                                    

Medya:Uras ve Belis
Yazım hatalarım olabilir görürseniz yoruma yazın düzeltirim iyi okumalar😊

şoförün durmasıyla geldiğimizi anladım. Uras arabanın kapısını açıp çıktı. Bende ardından onu takip ediyordum Görevliler koşarak yanımıza gelmişti Uras'ın valizlerini alıp eve taşıdılar beyefendi iki bavul getirmiş yanında bense hep onun yüzden bırak valizi doğru düzgün üst bile giyinememiştim.

Uras kolumdan tutup "hadi" diyerek evin içine sürüklemişti beni evleri çok büyüktü oldukçada lüks tabiki şaşırmadım ama ağzım açık kalmıştı. Uras beni peşinden sürüklerken bir yandanda etrafıma bakınıyordum evin kapısına gelince durmuştuk biraz bekledikten sonra kapı açıldı hizmetli olduğunu düşündüğüm bir kadın "hoşgeldiniz efendim" demişti Uras hiç bir tepki vermemişti bende hafif bir gülümse takınarak baktım kadına Uras kolumdan kavrayıp gevşek bir şekilde elimden tuttu evin içine girmiştik artık,hemen kapının önünde sarışın mavi gözlü bir kadın duruyordu Uras'a bakarak içten gülüşler attı Uras elimi bırakıp "prensesim" diyerek sıkıca ona sarılmıştı uzun süre sarıldıktan sonra ayrıldılar "hoşgeldin benim büyük bebeğim" diyerek Uras'a bakıyordu kadın Uras "yapma ama bana böyle seyler söyleme abla hiç hoşlanmam" dedi
"Hayır söyliycem biliyorsun beni" diyerek Uras'ın saçlarını eliyle dağıtarak okşadı. Uras gözlerini kısarak" büyük bebeğimde nerden çıktı sen bana küçük bebeğim derdin" dedi
Uzunca urasın gözlerinin içine baktıktan sonra "pabucun dama atıldı artık Urascığım" dedi
Uras anlamsızca ablasına baktı
-anlarsın birazdan tatlım diyerek
Konuşmasını kesti gözleri benim tarafıma doğru yönelmişti
-ayy bu tatlı kızda kimmiş dedi
Uras tekrar yanıma gelip belimden tutmuştu bana bu kadar temas etmesine birşey diyememiştim. Başbaşa olsaydık kemiklerini kırardım onun, rolünü iyi oynuyordu. Belimi iyice sıkarak "müstakbel eş adayım " dedi ablası bana gülümseyerek "sendin demek bizim deliyi aşık ettiren" dedi
Sahte gülüş takınarak kafa sallamıştım yanıma gelip "ben Azra Uras'ın ablasıyım" dedi
Bende yüzümdeki sahte gülüşle beraber"Belis" dedim hiç beklemediğim bir şekilde banada Uras'a sarıldığı gibi sarılmıştı neden bilmiyorum ama çok tuhaf hissetmiştim belkide uzun zamandır böyle sıkıca birine sarılmak istiyorum dur benden ayrılıp "hadi sana odanı gösteriyim evlenesiye kadar ayrı odalarda kalacaksınız" dedi kendi duyacağım şekilde "keşke hep ayrı kalsak" demistim tam merdivenlerden çıkacakken
Uras"abla" diyerek bizi durdurmuştu Azra abla "efendim Uras" diyerek o tarafa baktı Uras gözlerini kısarak babamla annem nerde" dedi Azra abla duraksayıp iş yemeğindeler annem seni karşılamaya çok istiyordu ama mecburen gitmek zorundaydılar" dedi Uras anladım anlamıyla kafa sallamıştı Azra abla beni kolumdan tutup çekiştirmeye

devam etti merdivenlere doğru geldiğimizde duraksayıp çıkacağım merdiven basamaklarına bakmıştım okadar halsiz ve yorgundum ki merdivenleri çıkmaya takatim kalmamıştı Azra abla ise heycanla basamakları çıkmaya başlamıştı bile 'hadi kızım sende çıkarsın"diye kendime güç verdim ve basamakları çıkmaya başladım Azra abla durarak bana baktı ve biraz bekledi kendimi kaplumbağa gibi hissetmiştim okadar yavaştım ki beni bekliyordu yanına gelince hafiften gülümsemiştim oda bana gülümseyerek beraberce uzunca kolidora doğru geçtik beyaz kapının oraya gelince durduk tam içeri gircektik ki yandaki odadan altında sadece havlu eliylede saçlarını karıştıran çocuk çıkmıştı karşımıza gözlerimi kocaman açip öylece çocuğa bakıyordum hemen gözlerimi kaçırarak yutkundum Azra abla kızarak

-Bora herzaman diyorum sana bu kadar rahat olma dedi
Çocuk gülümseyerek

-bu kadar kasma alttarafı sen ve şuuu yanındaki kız var dedi şaşkınca ona bakarak kaşlarımı havaya kaldırmıştım ne ulkela çocuk aynı Uras

-sahi kim bu güzel diyerek
Gözlerini üzerimde gezdirdi
Azra abla kıkırdayarak

"YENGEN" demişti. Adının daha yeni Bora olduğu öğrendiğim çocuğun biyan suratı düşmüştü donuk bir şekilde bana baktı dudaklarını aralayarak
-geldimi dedi
Azra abla başını sallayarak
-ortalıkta pek görünme şimdi seni görmesin demişti
Bora kafasını sallayarak odasına geri girmişti ben hala nolduğunu anlamaya çalışıyordum kimdi bu çoçuk ne saklıyorlardı böyle kim neyi görmesin iyice kafam karışmıştı Uras gelmeden bana ailesiyle ilgili biraz bilgi verseydi hiç zorluk çekmezdim düşüncesizliğiyle bu adam beni öldürüyordu Azra abla öksürerek düşüncelerden kurtulmamı sağlamıştı bana bakarak

Anlaşma(100gün) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin