ISLAK ATEŞ

4.Bölüm

Hikayenin genel olarak muzigi olarak bu şarkıyı sectim her bolumde bu şarki eşliginde kitap yazma zevki. Bakalım ne kadar işe yaramiş ,ne kadar uymuş😉

Berk
Sürekledigim eller avuclarımın icinde kaybolmuş bir ruhu andırırken artık krem rengi ellerinin yerine morarmiş bazı yerleri de tırnakların gecişine ugramasıyla kanamıştı

Nefesim adımlarıma baglı olarak hızlanıyor bazende yüzüme sert ve kara bir duman gibi sarıyordu. düşüncelerim bende kaybolmuşken varlıkla yokluk arasındaki cizgideydim .Ben Berk Atan güclü,annesini babasını kaybettikten sonra bile ayakta durmayı başarmış kişi şimdi kendi icinde bile bir hicti hepsi senin yüzünden SIRLA KAPLI KIZ...

Dış kapıya geldigimde hıncımı alamamış bir şekilde Alev'i duvara sert bir şekilde fırlatıp kollarımı başının arasına aldım ayakları titriyor belkide dudaklarımdaki gözlerinin amacları bam başkaydı ama benim amacım kıstırılmış bu kızın bütün her şeyini bilmek niye diye soranı ise mafeticek kadar sinirli ve o sorunun cevabı ise kafamda bir soru işaretinden başka bir şey degildi.

Titrek dudakları beni icine cekerken sadece yapmam gerekeni yaptın durdum ,durdum ve sadece dinledim fazlası zarardı sadece zarar!

"N-ne yaptıgını sanıyorsun s-sen?"
Başımı kulagının arkasına getirerek fısıldamaya başladım mühürden kacmak isteyen sözcüklerimi ise kendime sakladım sırası degildi ama bir zaman cok fena kullanıcaktım eminim korkutucu olurdu hemde cok...

"Cok şey yapmak istiyorum "

Kötü gülümsememle diziyle bana vurup duvarla kendi arasındaki mesafenin arasını acarak benden kurtuldu yada öyle zannediyordu morarmakla karışık kanlı bileklerinden tutup kendime cekip tekrar başımın olması gereken yerine boynuyla kulagının arkasına kafamı tekrar yerleştirip .

"Senin her şeyini bilmek istiyorum " yavaşca gözlerini gözlerime getirdiginde bendeki sert ifade bozulmasada ondaki bir degişiklik anlaşilmayacak gibi degildi hızla tekrar kafamı kulaklarının hizasına getirerek

"sadece Ben bilicem anladın mı beni ?"

Elleri kalbimin hizasına getirip aniden kendini itince kendimde bir boşluk hissettim boşlugun sahibi ise orayı hic doldurmasın istiyordum aşık olmak denen kelime ise aklıma en son gelicek kelimeydi şimdiki gibi

"Niye söyliyim ki sen benim neyimsin ?"

Adımlarımı ondan bir iki adım geriye atıp sözlerimi agzımdan boşluga bırakmıştim

"Seni ilgilendirmez!"

Birden yüzündeki korku gitmiş yerine kıvılcımlarla kendi icinde yanan Alev gelmişti ismi gibi benim olmasını istedigim gibi uzaklaştirdıgım adımlardan vazgecip inadına ona yaklaşmıştim her adımımda geriye gitsede bir yerde durup

"Beni ilgilendirmez ha ama benim hayatım seni ilgilendiriyor öyle mi?"

Yüzümüzdeki mesafe santimden bile azken konuşmanın zorlugu hapisaneden kacmak isterken başaramayan kişi gibiydi sakin olmalıydım tutkularima sahip olmalıydım bunu yapmak bu kadar zor degildir degil mi ?zor lan zor !
Dengemi kaybedip dudaklarımı dudaklarına hızla getirdigimde herangi bir temas olmadan yüzümde tokat hissiyle kendime sövmem bir olmuştu tutkuyla yapıcagım sonu bu kızda sadece bir tokattan başka bir şey degildi heralde.

"Ne yaptıgını sanıyorsun lan sen!!?"

Korkusunu gizlemek istesede korkusuda ,öfkesinide gizlemeyi başaramiyordu yada sadece bana bu oyununu oynayamiyordu daha fazla incitmemek icin terkrar bir iki adim geriye gidip