ISLAK ATEŞ

5.Bölüm

Alev

Eve geldigimde başımın dönmesi daha da fazla artmıştı aklımda ise tek bir soru,ben bunu yapıcak ne yaşamıştım,hangi kafayla bunu yapmıştim sanki bir şey kafama yeni dank etmiş gibiydi.Hafifce süzülen yaşlarımin hizlanmasiyla düşüncelerimden kurtulup eve gitmiştim, artık yorulmuştum nefes almaktan yorulan bir kız bunlari nasil kaldirabilirdi ki?Kaldıramiyordum tükenmiştim kapiya yaslanip yere cokerek aglamaya başladim, istemesemde agliyordum bazende gecmişimin intikami icin vucudumdaki ciziklerden kacmaliydim ama yapamıyordum ne yapmaliydim ,yavaşca cöktugum yerden tökezliyerek kalkıp acık unuttugum lambaları kapattim...

Arkamdadi yagmur damlalari gibi cıkan sesi merak edip arkama döndügümde benim kan yagmurlarimla karşilaşmiştim artik yuzumdeki yaşlar artmiş yagmur melodisi kulagimi şiddetle dolduran gürultuye benzemişti.

Banyonun kapisini aralik birakarak iceri girdim.Korkuyordum icimin tek sayikladigi kelime buydu

"Korkma alev s-sen a-nnene ne söz verdin anne aglamiycam korkmuycam kimsenin emri altında yaşamıycam demedin mi ne degişti?"

Gözlerimimdeki yaşlari ellerimin tersiyle silip

"Bu kadar duygusallik yeter her zaman yaptigim şeyi yapicam en baştan merhaba hayat ,merhaba peşinden yeni gelen acılar merhaba "

.......

Banyodaki sargi bezini bitirdikten sonra kancasını takıp dirseklerimdeki kazagı bileklerime indirmiştim ...Bitmişti işte ortada yara denen hic birşey kalmamıştı icimdeki karamsar duyguların yok oldugunu hissetmem derin bir nefes aldırmıştı şu anda beni korkucak hic bir şey yoktu.Şimdi ne yapıcam demek yok! Yüzümdeki hafif bir tebessümle arkama döndügümde 15dk önceki duygularımın hepsi mıktatıs gibi geri gelmişti o kurtuldugum duygular peşimi bırakamamıştı kabul ediyorum ki şu an ne yapıcagımı bilmiyordum ve bu yüzden kendimden bile nefret ediyordum

"S-senin burda ne işin var!!"

Berk

Alev'in evinden cıktıgim gibi arabaya atlamıştım,belki bu yaptigim kacmaya benziye bilirdi,ama daha fazla duramayıp sonucunu duymak istemediklerimi duyarım düşüncesi aklima kazınmıştı BELKİDE EN İYİYSİYDİ GİTMEK...

Şimdi ise tek düşüncem,keşki yapmasaydım bogazına tekrar yapışmam gerekse bile sonuna kadar dinlemeliydim belki de.

Sinirim ilk an ki gibi artmişti sadece yapabildigim ise, direksiyonu sım sıkı sıkıp bazende vurup bagırıp cagırmaktı keşki bu yaptıklarim zamanı geriye alabilmemi saglasaydi ama yaptıklarimi hic bir seyi geriye getirmiyordu...

"H-hayır ya Berk oglum bu kadar mı cabuk pes ediyorsun?Bu kadar mı korkaksın sen?!"

Son sözümle direksiyornu sola kırıp geldigim yönden geri dönmeye başladım ve evet cevabını veriyorum !!
BEN HİC BİR ÖLÜMLÜDEN KORKMUYORUM KORKMAM DA!!

Alev'in kapısın önüne geldigimde kapının aralık olmasıyla kapıyı hafifce itmiştim,tek fark ettigim banyodan gelen ışıgın sadece evi aydınlatmasıydı ışıkları acmak icin elimi lambaya götürdügümde elimdeki ve yerdeki damla damla kanlarla ne nasıl davranıcagimi bilemez olmuştum

"B-Boyadır ve,veya ne biliyimin zihnimin falan sacmalamasıdir olmuycak bir şey bu ya ne kan mı sacmalık!"

Yavaş ve merakli adimlarla ilerlerken düşüncelerimin,merakimin bir kismini orada birakmiştim...

Banyoya geldigimde dış kapinin aralik olmasi gibi banyonun kapisida aralikti kapiyi hafifce kendimden ittigimde arkasi bana dönuk sanki elleriyle oynuyormuş gibi gözüken Alev'i farkettim o da beni fark etmiş olucakti ki hemen arkasini dönerek