SEDUCING MY BROKENHEARTED BESTFRIEND Book 2: Painting His Own Love Story

Chapter 9

[Hera]

"I'm not a whore, Jacob. I'm neither a slut nor a bitch!"

Sinampal ko s"ya. Nakakapanggalaiti ang kamanyakan n'ya.

"Ang bastos mo pala. Sabagay. You're coldhearted. Hindi lang siguro coldhearted kundi heartless. Wala kang puso, Jacob. Hindi kami laruan mo. Hindi kami bed warmer mo. We deserve to be loved."

He stared at me blankly. Hinimas nito ang parte ng mukha n'ya na sinampal ko.

"This is me, Hera. May pangangailangan ako bilang lalaki. Sa umpisa palang alam n'yo nang hindi ako naaattach. Hindi ako marunong magmahal. I'm attracted to you and i'm vocal about it. Pinilit ba kita? I'm just giving you an option. Be my sex slave and we will finish the masterpiece in a month or stay for 3 months or so because that's my time frame for an artwork. It's as simple as that, Hera. And for that slap? Thank you. You are the only person who have done it to me. You don't know me personally, Hera. Hindi mo alam ang pinagdaanan ko." Tapos tumalikod na s'ya.

Masyado ba akong naging OA? Tama nga naman s'ya. Ako ang nagmamadali. Ako ang may kailangan at binigyan n'ya lang ako ng option.

Napabuntong hininga ako. Kung ibang lalaki lang 'yon, maybe sinampal din ako pabalik o sinuntok or maybe raped me at this very moment.Pero si Jacob? He remained cool...cold at that.

***
Palinga-linga ako sa buong kabahayan. It's 4 in the morning at alam kong tulog pa si Jacob.
Dumeritso ako sa 3rd floor and tried to open the door of this locked room using my hairpin.
It took me 10 minutes to open it.
I'm kind of disappointed kasi ang ineexpect kong makita ay mga boxes of drug paraphernalia or a lot of paintings na kahina-hinala. Pero iisang painting lang ang nandito. Natatabunan pa ng itim na tela.

I opened my flashlight para makita kung ano ang nasa painting.

I unveilled it. At ito ay aking ikinatulala.

"No! This can't be."

Napasandal ako sa pader habang nakatitig sa painting.

Paano kong malilimutan ang tagpong 'yon?

*Flashback*

Umiiyak ako habang nakaupo sa swing.

" Why are you crying? Do you want some cotton candy?"

I looked up and saw a boy extending his hand with a cotton candy in it.

"I want to see my, mommy." I cried harder.

Nataranta yata s'ya. "Look. I'll help you find your mom. Tahan na. Just eat this and after that we will find your mommy."

I eyed him. He is smiling at me. Mukhang mabait din kasi palangiti.

"Talaga? Promise? Pinky swear?"

He smiled even wider.

Napangiti ako when he extended his pinky. Nakipagpinky swear nga.

"Pinky swear." He said.

Kinuha ko ang cotton candy from his hand and eat it.

"You want some?" I asked him. Umiling lamang ito. Pero nakangiti.

From then on we played on that park. He is my childhood sweetheart I must say. Magkatabi lang pala ang bahay namin dati.

Umaga hanggang gabi kaming magkalaro. Until we have to leave dahil sa trabaho ni mommy sa ibang lugar.

I remember him. Iyak siya ng iyak noong huli naming pagkikita.

"Sinungaling ka! You told me na 'di ka gaya nila. Sabi mo we will be together forever. Mang-iiwan ka din pala." Tapos tinalikuran na ako nito.

*End of Flashback*

"This can't be. Its not Jacob. It can never be him."

What's on that painting?
Its a girl sitting on a swing eating cotton candy. Normal isn't it? But its not just a girl. That girl is me.

***
Natatakot akong malaman n'yang ako ang kaibigan n'yang nang- iwan sa kanya noon.

Maybe i'm one of the reasons kung bakit pinili n'yang mapag- isa. I may have a big role for his coldness.

"What should I do now?"

I locked the 3rd floor room at nagpasya akong bumalik sa kwarto ko.

Too many questions are running into my mind.

Kung s'ya nga ang batang kalaro ko noon... kung s'ya nga ang childhood sweetheart ko noon... I should submit to his wish. Kasi I made a promise to myself na when I grow up... when i'm of right age and I can decide for myself babalikan ko s'ya... hahanapin ko s'ya. Kasi I promised him na hindi ko s'ya iiwanan. Kaya noong kinailangan ko s'yang iwan I assured myself na hahanapin ko s'ya to fulfill that broken promise.

Oh God! How will I do it? Sa estado ng pag-iisip ni Jacob ngayon I know hindi na n'ya ako kakailanganin pa. Kasi nasanay na s'yang mag-isa.

***
"Good morning."

Bati ko pagpasok sa dining room.
I kissed his cheek na ikinagulat n'ya. Ako din naman ay nagulat.
Pero mababawi ko pa ba?

"Ahhhmm. Sorry." Naupo ako sa katapat n'yang silya.

"There's no reason for you to act as if kailangan mong bumawi, Hera."

I rolled my eyes. Heto na naman s'ya.

"Wala ka ba manlang bang ibang expression, Jacob? Kung alam ko lang na ganyan ka, sana bago ako pumunta dito binilhan kita ng mask na may happy face. Sad face. Angry face. 'Yong ganoon. Kasi wala talaga eh."

Tumikhim s'ya at nagpatuloy sa pagkain.

"Deadma? No reaction? Wala ka manlang bang alam na ibang expression aside from that blank stare?"

Hindi pa rin sya umiimik at nagpatuloy lang ito sa pagkain.

"Nakakaloka ka. I mean. Naloloka na ako sa'yo! Mabuti pa siguro kung inflatable manequine ka na kamukha ni Channing Tatum o ni Liam Hemsworth ay okay lang. Mapagtitiisan ko pa. Pero 'yang mukha mong 'yan? Hmmm... Pwede na sana. Gwapo din naman sana. Pero wala eh. Bato ka. Yelo ka!"

He looked up at me. Stared at me. And then tumayo na s'ya.

"Jacob!" Sinigawan ko nga. Nakakainis na.

"Wala ka bang alam na gawin kundi mag walk out kada kinakausap kita?"

Bumalik naman ito sa upuan n'ya. Pero nakahalukipkip na nakatitig sa akin.

Huminga ako ng malalim bago nagsalita. I'm about to make the craziest decision in my life.

"Payag na akong maging sex slave mo." I saw his eyes sparkle.

"But... in one condition, Jacob."

He looked at me intently. Curious sa anumang hihingin kong kondisyon.

"Try to fall in love with me, Jacob."